รู้สึกน้อยใจในโชคชะตาผิดไหมคะ

บ้านเราจนค่ะ พ่อเราก็เสียชีวิตแล้วยิ่งแย่ไปใหญ่บ้านเราไม่มีแม้กระทั่งรถยนต์ ต้องประหยัดมาก นํ้าเปล่ายังต้องกินนํ้าบาดาลต้ม เเม่ให้เงินไปรรไปบริหารเองแต่ละครั้งเราต้องใช้ให้ได้นานที่สุดเราอยากได้เสื้อกันหนาวเราก็ไม่กล้าเอาไปซื้อเวลาพี่ๆกลับบ้านเขาให้ตังเก็บไว้เราก็ไม่เคยเก็บได้จริงๆต้อฃเอาไปใช้เรียน เราวัยรุ่นแล้วเราก้อยากได้ครีมบำรุงแต่ก็เลือกเอาไปใช้เรียนรู้สึกว่าไม่พอใช้เลยค่ะ จนแถมไม่สวยอีก เราไม่มีความมั่นใจเลยแม้กระทั่งเพื่อนที่เราสนิทเขายังบอกว่าหน้าตาเราอัปลักษณ์ล เราได้ยินแล้วเสียใจมากค่ะ ทำไมต้องเป็นเราที่ไม่ดีสักอย่างคนอื่นชีวิตเขาทั้งรวยทั้งสวย🙁