ผ่านมาหลายเดือน กว่าจะได้มาเขียนซีรี่นี้ 10หนังรักที่ยังไม่เบื่อ ตอนที่เขียน 8 เรื่องรวด ผมจำเป็นต้องย้ายไปนั่งทำงานในที่ๆทั้งชั้นมาเรานั่งคนเดียว มันเต็มไปด้วยความเงียบสงบ แถมว่างงานอีกต่างหาก เลยรู้สึกอยากรำลึกถึงเรื่องราวเก่าๆ ผ่านเรื่องราวของหนังที่น่าประทับใจ เท่าที่ผมดูหนังรักมามากมาย บอกได้เลยว่า มุกที่ใช้หากินมากที่สุด คือเรื่องของรักแรก รองลงมาก็ความจำ รักกับคนขี้ลืม พรุ่งนี้เขาจะจำเราไม่ได้ หากินมาได้นักต่อนัก รักแรกของผม เราเคยเล่นกันตอนเด็กๆ เธอน่ารัก สูงศักดิ์ เป็นลูกหมอ ผมพ่อตายตั้งแต่2ขวบ รู้สึกได้ถึงเสน่หาและความน่ารักของเธอตั้งแต่เด็ก หลังจากนั้นเราไม่ได้เจอกันเลยกว่า20ปี ไม่น่าเชื่อว่าเราได้เจอกันโดยบังเอินที่ตลาดสวนจัตุจักร เธอเพิ่งกลับมาจากอังกฤษ หลังเรียนจบ มากับแฟน บุคลิกทุกอย่างเธอไม่ต่างอะไรกับตอนเด็กๆเลย เป็นคนร่าเริง มนุษยสัมพันธ์ดี ไม่น่าเชื่อว่าเธอยังจำผมได้ เพราะนานมากแล้ว หลังวันนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อใดๆกับเธออีกเลย ด้วยเหตุผลข้างต้น วันนี้ขอเข้าเรื่อง ที่เป็นเรื่องราวของรักแรก และความทรงจำเรื่องที่ 9
ความจำสั้น แต่รักฉันยาว

เป็นหนังในยุคที่โทรศัพท์มือถือและInternetเริ่มเข้ามา แต่ยังไม่พัฒนามากนัก เรื่องราวของหมอเก่ง(สัตวแพทย์) ในสมัยเรียนแอบหลงรักสาวคนหนึ่ง(นางเอก)ชื่อฝ้าย ด้วยความด้อยสามารถในการจีบใคร แถมปากหมานอีกต่างหาก(สุนัข) เลยหันมาเอาดีในการบอกรักใคร ผ่านเสียงเพลง ที่แต่งเองร้องเองบันทึกลงแผ่นซีดี โดยให้เพื่อนสนิท(โอม)เป็นคนช่วยเล่นกีตาร์ให้ มารู้ทีหลังว่าฝ้ายมีแฟนอยู่แล้ว ก็คือโอมนั่นแหล่ะ เลยเก็บความรักเป็นความลับเรื่อยมา จนกระทั่งโอมและฝ้ายแต่งงาน และเลิกลากัน

วันหนึ่งหลังเลิกงานเลี้ยงรุ่น หมอเก่งและโอมโดนข้อหาเมาแล้วขับ ทั้งคู่เลยโดนศาลลงโทษให้บำเพ็ญประโยชน์ หมอเก่งจึงต้องมาเป็นครูสอนคอมพิวเตอร์ให้คนชรา ที่สนใจเรียนคอมพิวเตอร์ในนามชมรมกล้วยไม้(ใกล้ม้วย) แล้วได้เจอกับนร.ตัวแสบ ชื่อลุงจำรัส ซึ่งนอกจากวันๆเอาแต่จีบหญิง(ป้าสมพิศ) ยังเป็นคนหลงๆลืมๆอย่างไม่มีใครเทียบ สอนอะไรไป จำไม่ได้สักเรื่อง จำได้แต่ป้าสมพิศเท่านั้น เพราะทั้งคู่เป็นแฟนกัน ในห้องเรียนตกลงกันว่า อยากจะเรียนการใช้โปรแกรมMSN(สำหรับแชตคุยกัน)

หมอเก่งได้มีโอกาสเจอฝ้ายอีกครั้ง เพราะต้องรักษาหมาที่ฝ้ายช่วยมาจากถูกรถชน หลังจากนั้นเธอมามาดูอาการน้องหมา ที่เธอตั้งชื่อว่าสะพานลอย พร้อมๆกับประกาศตามหาเจ้าของมัน และไหว้วานให้หมอเก่งช่วยเลี้ยงไปพลางๆ

วันหนึ่งป้าสมพิศตามลุงจำรัสไปเที่ยวที่บ้านอ.หลังสวนชุมพร โดยไม่บอกใคร ลูกชายป้าสมพิศตามมาหาที่ห้องเรียน บอกว่ากำลังจะแจ้งความ หมอเก่งเลยแก้สถานการณ์ไปว่าเป็นกิจกรรมนอกสถานที่ เดี๋ยวตามไปจะบอกให้ ตอนกลับไปคลีนิกเจอฝ้าย เลยขอช่วยไปส่งที่ขนส่งสายใต้ แต่ปรากฏว่าตั๋วหมด ฝ้ายจึงอาสาขับรถไปส่งอ.หลังสวน จนกระทั่งไปถึงบ้านลุงจำรัส ที่เป็นสวนทุเรียน บรรยากาศสงบสวยงาม ทั้งคู่ได้มีเวลาใกล้ชิด พูดคุย ท่องเที่ยวด้วยกัน 1 วันได้มีโอกาสสารภาพความรู้สึกของหมอเก่งที่มีต่อฝ้าย ต่างฝ่ายต่างรู้สึกดี ทั้งคู่ได้รับรู้เรื่องราวความรักระหว่างป้าสมพิศ และลุงจำรัส ต่อมารู้ว่าลุงจำรัสเป็นโรคอัลไซเมอร์ จากการหายตัวไป เพราะกลับบ้านไม่ถูก พร้อมๆกับป้าสมพิศจำเป็นต้องไปอยู่อเมริกา เพราะลูกหลานย้ายไปทั้งหมด และรู้ดีว่าสักวันลุงจำรัสจะจำเธอไม่ได้อีกต่อไป

หลังจากที่ป้าสมพิศย้ายไปอยู่อเมริกา ลุงจำรัสไปอยู่กับลูกชายที่กรุงเทพ ฝ้ายได้ให้คนงานขุดขนย้ายต้นมะเหมี่ยวที่มีความผูกพันธ์ต่อลุงจำรัสไปที่บ้านลุงจำรัสกรุงเทพ หมอเก่งสอนวิธีการใช้MSN จนลุงจำรัสสามารถติดต่อกับป้าสมพิศที่อเมริกาได้

หนังไม่ได้กล่าวถึงว่าหมอเก่งและฝ้ายลงเอยกันอย่างไร