สวัสดีค่ะ รุ้งเอง ... มาถึงตอนสุดท้ายของทริปโตเกียว 2024 ของรุ้งแล้ว
วันนี้ก็จะคุยน้อยหน่อย เพราะไม่รู้จะคุยอะไรค่ะ

พร้อมแล้ว ไปกันเลยจ้า
ก่อนกลับแวะ พิพิธภัณฑ์แห่งชาติโตเกียว
กลับกรุงเทพฯวันนี้แล้วจ้า (30 ก.ค.) เช้านี้ก็สบายๆ ไม่เร่งรีบ เพราะเช็กเอ้าต์ตอน 10 โมง เดี๋ยว 9 โมงค่อยอาบน้ำ ... ตอนลุกไปที่ล็อกเกอร์ จะเก็บของใส่กระเป๋า กดรหัส 4 ตัว ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ติ๊ดดดดดดดดดด โอ๊ะ เอาใหม่ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ติ๊ดดดดดดดดดด หึม? ขออีกที ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ติ๊ดดดดดดดดดด ฮือ เมื่อวานเย็นต้องกดผิดสักตัวแน่เลย TT_TT รีบลงไปตามสต๊าฟมาช่วยเลยค่ะ
ลงไปแบบ ผมยุ่ง หน้ามันแผล่บ ฟันไม่ได้แปรง พอไปยืนหน้าเคาต์เตอร์ ก็งงๆ ไม่มีสต๊าฟเลย ยืนงงไปงงมา เจอวัยรุ่นผมเกรียน เขาก็มองๆรุ้ง เลยถามไปว่า ใช่สต๊าฟมั้ย เขาพยักหน้า ...รุ้งเอามือบังปากไว้หน่อย พูดว่า I can not open locker. Help me please. เป็นไงภาษาอังกฤษของรุ้ง 555555555 พอดี สต๊าฟหนุ่มแว่นคนนั้น ที่เจอกันวันเช็กอินอะ ออกจากห้องข้างๆมาพอดี เขาเลยยื่นอุปกรณ์อะไรสักอย่างให้วัยรุ่นผมเกรียน ขึ้นไปเปิดให้ค่ะ
วัยรุ่นก็จิ้มๆ ที่แผงรหัส ตอนแรกก็งัดเปิดไม่ออกเหมือนกัน อ้าว เอาอีกที ฮึบๆ ได้แระ แต้งกิ้ว เวรี่มัชค่า
ลงมาเช็กเอ้าต์ตอน 10 โมงเป๊ะนิดหน่อย ลากกระเป๋าออกไปเลย เพราะจะฝากไว้ก่อน ก็ขี้เกียจย้อนกลับไปกลับมา ตอนนี้ยังมีเวลาอีกหลายชั่วโมง จะไป TOKYO SKYTREE เพราะยังไม่ได้สักที หรือจะไปตึกม่วง เดินเล่น หรือไป National Museum ดีนะ ... ตอนแรกรุ้งลากกระเป๋าจะมุ่งหน้า Subway แล้วนะ แต่จะกิน Starbucks ส่งท้าย เพราะถ้าถึงไทย ไม่มีโอกาสได้กินจุกๆ แบบนี้แล้วนะ เลยตัดสินใจไป National Museum ค่ะ จะได้ผ่านร้านด้วย
ช่วงนี้ น่าจะเป็นฤดูลูกพีช เลยทำเมนูพีชขาย ไหนๆก็จะกลับแล้ว ลองดีกว่า ... ดูดปื้ดดดดด หวานแบบจืดๆ ปั่นน้ำแข็งได้ละเอียดมากจนเป็นน้ำจ๋องแจ๋ง ไม่อร่อยอะ ไม่ชอบ แต่การได้กินน้ำหวานทุกวัน อันนี้ชอบ ^0^
บริเวณใกล้เคียงกับ Tokyo National Museum จะมีสวนสาธารณะอุเอโนะ กับสวนสัตว์ แต่คิดว่าไป Museum แหละดีแล้ว เพราะมีแอร์ ^_^
บนสถานี JR Ueno จะมีป้ายบอกทางไปยังสถานที่ดังกล่าว เดินตามป้ายไปเลยจ้า มือหนึ่งลากกระเป๋า อีกมือหนึ่งถือแก้วน้ำหวาน เสียงล้อลากกระเป๋าดังสนั่น กึกๆ กึกๆ วะฮ่าๆๆ
รุ้งใช้ทางออก Yamashita Tomohisa เย้ยยย Yamashita Toru เย้ยย Yamashita Exit เย้ยย ถูกแล้ว ผ่ามพาม!! (เล่นมุกนี้ ใครไม่ใช่สายญี่ปุ่น มีงง ^0^)
ใช้ทางออก Yamashita Exit ก็ต้องลากกระเป๋ายาวๆหน่อย ข้ามทางม้าลายมาแล้ว ก็ต้องยกกระเป๋าที่ไม่มีหูหิ้ว ขึ้นบันไดหลายสิบขั้น ... หูหิ้วพัง ขี้เกียจจะซ่อม เพราะ 600 บาท รอพังแล้วซื้อใหม่ทีเดียว ฮี่ ^_^ กลับมาค่ะ ขึ้นบันไดเสร็จ ก็ขึ้นเนินต่อค่ะ เนินยาวๆ แต่ทางเรียบ ก็โอเคอยู่
ขึ้นมาแล้วจะเจอลานกว้างๆ แต่คนเพียบเลย ก่อนจะถึงพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ ที่ต้องเดินเข้าไปลึกหน่อย ด้านหน้าตรงนี้จะมีพิพิธภัณฑ์อื่นๆด้วย พอเดินไปอีกนิด จะเห็นสวนสัตว์อุเอโนะค่ะ ให้เราเลี้ยวขวาแรกเลย หรือจะเดินตรงไปทางสวนสัตว์ แล้วไปเลี้ยวขวาข้างหน้าก็ได้เหมือนกัน ... แนะนำว่า ให้เลี้ยวขวาตรงสวนสัตว์ค่ะ จะเจอลานกว้าง มีสวนดอกไม้ มีน้ำพุด้วย ส่วนรุ้งเลี้ยวตั้งแต่ขวาแรกเลยค่ะ เลี้ยวแบบเดาๆ 55555555555
ช่วงที่รุ้งไป มีนิทรรศการอื่นด้วย ดังนั้นเลยขายบัตรหลายแบบ ทั้งแบบธรรมดา ดูโซนทั่วไป และแบบคอมโบ้ ดูไปเลย 2 แห่งค่ะ รุ้งเลือกแบบธรรมดาค่ะ ราคาตั๋วอยู่ที่ 1,000 เยน
ตอนต่อแถวซื้อตั๋ว คนเยอะมาก มีช่องขายตั๋วเป็นสิบช่อง ก็ต่อแถวเยอะทุกช่อง จะซื้อกับตู้ หรือซื้อกับคน ก็ได้ รุ้งเลือกซื้อกับคนค่ะ ณ ตอนนี้ เงินเหลืออยู่ 1 พันกว่าเยน โค้งสุดท้ายแล้ว ค่าตั๋วนี้เลยจ่ายด้วยบัตร Travel card ค่ะ
(ถ้าซื้อแบบดู 2 นิทรรศการ ก็จะได้เข้าตึกนี้ด้วยค่ะ)
(รุ้งซื้อแบบดูทั่วไป ให้มาตึกนี้ค่ะ)
ด้านหน้าข้างนอก ตรงบันไดทางขึ้น มีจุดฝากร่มด้วยค่ะ มีกุญแจล็อกให้ด้วย ช่วงกรกฎาคม ญี่ปุ่นฝนเริ่มตก ใครมาเที่ยวที่นี่ สามารถฝากร่มไว้ได้ค่ะ ... รุ้งหิ้วกระเป๋าเดินทางขึ้นมาด้วย เจอคุณลุงเจ้าหน้าที่ อยู่หน้าประตู เขาตรงเข้ามารับกระเป๋ารุ้งเลย บอกว่า ฝากไว้ก่อน แล้วขากลับค่อยมารับคืน ... แน่นอนค่ะ รุ้งขอให้เขาพูด 2 รอบ ประมวลผลไม่ทัน ^0^ อินี่ก็งงๆ เพราะคุณลุงเอากระเป๋าไปเลย แต่รุ้งยังยืนงงอยู่ คุณลุงก็เอาป้ายเบอร์มาให้ อ๋อ โอเคค่ะ
จริงๆ มีตู้ฝากกระเป๋าหยอดเหรียญนะ แต่มีอยู่ 2-3 ตู้ ตู้ละไม่ถึง 10 ล็อกเกอร์ และเต็มตลอดทุกตู้ ไม่รู้จะว่างตอนไหน ถ้าไม่อยากเสียเงิน สามารถฝากไว้กับเจ้าหน้าที่ได้ค่ะ ... ขึ้นไปชั้น 2 กันเล้ย
ขึ้นบันไดมาแล้ว จะไปซ้ายหรือขวาก็ได้ค่ะ มันวนเป็นวงกลม รุ้งเลือกไปทางขวาค่ะ เพราะเดินตามผู้ฝรั่งไป โฮะๆ >0< สิ่งแรกที่เจอคือ เกี้ยวนั่ง เคยใช้หามใครมาก่อน ไม่รู้ค่ะ เพราะไม่ได้อ่านป้ายเลย
เข้ามาห้องแรก ก็เจอป้ายยุคต่างๆของญี่ปุ่นค่ะ ถ้าใครเคยดูละครญี่ปุ่นยุคโบราณ น่าจะคุ้นกับยุคเอโดะ ยุคเมจิ และถ้านับจากปีที่รุ้งเกิด เกิดในยุคโชวะ แต่เติบโตในยุคเฮย์เซย์ค่ะ และมีเพลง First Love ของ Utada Hikaru เป็นเพลงชาติ ^_^
ตอนนี้ยังไม่รู้จะเล่าอะไร เพราะตอนดูจริงๆ ก็ไม่ได้นึกอะไรเลย เพราะไม่รู้จักอะไรสักอย่างค่ะ 555555555555
เลี้ยวมาถึงห้องนี้ ตื่นเต้นกับชุดเกาะซามูไรมาก เก่าจริง รุ้งส่องๆดู สิ่งที่เอามาเย็บเป็นชุด คล้ายเส้นเสื่อกกอยู่นะ ... อันนี้สงสัยเอง ถ้าโดนข้าศึกฟัน จะกันอะไรได้อะ มองดูแล้วเหมือนไม่มีแผ่นเหล็กอะไรเลย หรือเขาแอบไว้นะ แต่ตื่นเต้น ยังตื่นเต้นอยู่ ^_^
เจอบ้างละ ชุดเกราะที่มีแผ่นเหล็ก แต่อิรุ้งกลัวหน้ากาก แง TT_TT ถัดไปอีกหน่อยจะเจอเสื้อคลุมพวกขุนนาง มีห้องจัดแสดงชุดกิโมโนหน้าร้อน และ เซ็ตใส่อาหารค่ะ รุ้งเรียกไม่ถูก ไม่รู้เรียกว่ายังไง ขออภัยด้วยค่า ^/\^
ตอนดูชุดกิโมโน รุ้งนึกถึงเรื่องนี้เลย Ooku - The Palace เพิ่งดูจบเมื่อต้นปีเอง (ฉายจบประมาณ ก.พ.-มี.ค. 67) คุณคาเมะ คาซูยะ เป็นโชกุนแหละ ไปหาตำได้ที่ BiliBili ซับไทยโดย นักแปลซับฝึกหัด ค่ะ คือดีย์ ไปเซิร์ทเอาเด้อ ... ที่นึกถึงเพราะชายเสื้อ เรียกว่าชายเสื้อมั้ย ชายชุดละกัน คือมันยาวลากพื้นเลย เวลาเดินต้องเตะๆชายชุดหน่อย ... ว่าแล้ว ต้องกลับไปดูอีกมั้งเนี่ย ฮี่ๆๆ ^0^
เดินผ่านมาหลายห้องแล้ว จะเจอพวกภาพวาด กระดาษเขียนตัวอักษรซะเยอะ กระดาษบางม้วนขาดเป็นรูๆ ก็มี ดูไปก็อ่านไม่ออกอยู่ดี ไปดีกว่า
มาเจอห้องนี้ มีวิดีโอให้ดูด้วย เป็นชุดของนักแสดงหน้ากาก นักแสดงบนเวที แต่เป็นของผู้ชายค่ะ ชุดดำทางขวาเก่าสุดๆ แล้วก็มีหน้ากาก รูปหน้าต่างๆ เอามาโชว์ด้วย (บางอย่างที่รุ้งพูดถึง แต่ไม่ได้ถ่ายรูป เพราะห้องมืด เลยขี้เกียจถ่ายค่ะ)
ห้องนี้ เป็นห้องจัดแสดงรูปวาดค่ะ แต่มันน่าดูมาก ถ้าเปรียบเทียบกับไทย ก็น่าจะเป็นวิถีชีวิตของคนสมัยโบราณอะไรแบบนี้
ไปต่อข้างล่างจ้า 
เที่ยวชิลๆ 5 วัน 4 คืน "โตเกียว 2024" (ตอนที่ 5 จบ)
กลับกรุงเทพฯวันนี้แล้วจ้า (30 ก.ค.) เช้านี้ก็สบายๆ ไม่เร่งรีบ เพราะเช็กเอ้าต์ตอน 10 โมง เดี๋ยว 9 โมงค่อยอาบน้ำ ... ตอนลุกไปที่ล็อกเกอร์ จะเก็บของใส่กระเป๋า กดรหัส 4 ตัว ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ติ๊ดดดดดดดดดด โอ๊ะ เอาใหม่ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ติ๊ดดดดดดดดดด หึม? ขออีกที ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ติ๊ดดดดดดดดดด ฮือ เมื่อวานเย็นต้องกดผิดสักตัวแน่เลย TT_TT รีบลงไปตามสต๊าฟมาช่วยเลยค่ะ
ลงไปแบบ ผมยุ่ง หน้ามันแผล่บ ฟันไม่ได้แปรง พอไปยืนหน้าเคาต์เตอร์ ก็งงๆ ไม่มีสต๊าฟเลย ยืนงงไปงงมา เจอวัยรุ่นผมเกรียน เขาก็มองๆรุ้ง เลยถามไปว่า ใช่สต๊าฟมั้ย เขาพยักหน้า ...รุ้งเอามือบังปากไว้หน่อย พูดว่า I can not open locker. Help me please. เป็นไงภาษาอังกฤษของรุ้ง 555555555 พอดี สต๊าฟหนุ่มแว่นคนนั้น ที่เจอกันวันเช็กอินอะ ออกจากห้องข้างๆมาพอดี เขาเลยยื่นอุปกรณ์อะไรสักอย่างให้วัยรุ่นผมเกรียน ขึ้นไปเปิดให้ค่ะ
วัยรุ่นก็จิ้มๆ ที่แผงรหัส ตอนแรกก็งัดเปิดไม่ออกเหมือนกัน อ้าว เอาอีกที ฮึบๆ ได้แระ แต้งกิ้ว เวรี่มัชค่า
บนสถานี JR Ueno จะมีป้ายบอกทางไปยังสถานที่ดังกล่าว เดินตามป้ายไปเลยจ้า มือหนึ่งลากกระเป๋า อีกมือหนึ่งถือแก้วน้ำหวาน เสียงล้อลากกระเป๋าดังสนั่น กึกๆ กึกๆ วะฮ่าๆๆ
รุ้งใช้ทางออก Yamashita Tomohisa เย้ยยย Yamashita Toru เย้ยย Yamashita Exit เย้ยย ถูกแล้ว ผ่ามพาม!! (เล่นมุกนี้ ใครไม่ใช่สายญี่ปุ่น มีงง ^0^)
ช่วงที่รุ้งไป มีนิทรรศการอื่นด้วย ดังนั้นเลยขายบัตรหลายแบบ ทั้งแบบธรรมดา ดูโซนทั่วไป และแบบคอมโบ้ ดูไปเลย 2 แห่งค่ะ รุ้งเลือกแบบธรรมดาค่ะ ราคาตั๋วอยู่ที่ 1,000 เยน
ตอนต่อแถวซื้อตั๋ว คนเยอะมาก มีช่องขายตั๋วเป็นสิบช่อง ก็ต่อแถวเยอะทุกช่อง จะซื้อกับตู้ หรือซื้อกับคน ก็ได้ รุ้งเลือกซื้อกับคนค่ะ ณ ตอนนี้ เงินเหลืออยู่ 1 พันกว่าเยน โค้งสุดท้ายแล้ว ค่าตั๋วนี้เลยจ่ายด้วยบัตร Travel card ค่ะ
จริงๆ มีตู้ฝากกระเป๋าหยอดเหรียญนะ แต่มีอยู่ 2-3 ตู้ ตู้ละไม่ถึง 10 ล็อกเกอร์ และเต็มตลอดทุกตู้ ไม่รู้จะว่างตอนไหน ถ้าไม่อยากเสียเงิน สามารถฝากไว้กับเจ้าหน้าที่ได้ค่ะ ... ขึ้นไปชั้น 2 กันเล้ย