สวัสดีค่ะ หลายคนอยู่กับเรามาตั้งแต่ฝึกงานเลย 55555 กระทู้ล่าสุดเราเครียดเรื่องงานมาก จนไปพบจิตแพทย์ค่ะ แล้วก็โป๊ะเช๊ะ เราเป็นซึมเศร้าค่ะ ด้วยเนื้องานมันไม่ได้มีความยากหรอกค่ะ เพื่อนร่วมงานก็ดี แต่เราไม่ถนัดงานด้านนี้จริง ๆ ต่อให้ทำงานนี้จนเข้าเดือนที่ 8 เราก็ไม่ได้พัฒนาขึ้นเลยกับงานธุรการ เราเอื่อยเฉื่อย หมดแรงทั้งที่งานมันก็ไม่ได้หนักหนาขนาดนั้น บางวันก็ร้องไห้ตอนทำงาน คิดกับตัวเองซ้ำ ๆ ว่านี่มันไม่ใช่เราเลย เสียดายที่เรียนมา กลัวว่าถ้าปล่อยเวลาผ่านไปทุกอย่างมันจะสาย เรายังไม่มีโอกาสได้ทำงานตรงสายเลยค่ะ จนเราตัดสินใจทำเรซูเม่แล้วยื่นเลย ประมาณ 20 ที่ได้ มีที่นึงนัดเราไปสัม ตรงสายเราเลยค่ะ ออกพื้นที่ตลอด พร้อมเสนอเงินเดือนที่เราค่อนข้างพอใจและคิดว่าน่าจะใช้ชีวิตรอดในแต่ล่ะเดือนที่กรุงเทพได้ ทีนี้มาถึงเรื่องลาออกกับที่เก่าค่ะ ที่เก่าดีกับเรามาก เจ้านาย เพื่อนร่วมงาน เราไม่รู้จะพูดกับเค้ายังไงไม่ให้เค้ารู้สึกผิดหวังหรือผิดใจกันค่ะ เพราะก่อนหน้านั้นเราซึม ๆ จนเค้าดูออก และพูดกับเราเชิงติดตลกว่าอย่าเพิ่งออกนะ อยู่ก่อน พอเราจะออกจริง ๆ ก็เลยรู้สึกแย่กับตัวเองที่ทำงานออกมาไม่ดีพอค่ะ พอจะมีคำแนะนำมั้ยคะ