ขอแสดงความเห็นผ่านกระทู้นี้ ในเรื่องธรรมะ ที่มาจากการศึกษาอ่าน ฟัง จดจำ คิดไตร่ตรองมา รวมถึงประสบการณ์ในการปฏิบัติภาวนา3 ประการ
  จากที่เคยอ่านผ่านตา จากในกระทู้ต่างๆ จากในเว็บ ในกลุ่มแอป เรื่อง
จิตคืออะไร?
ที่ตั้งที่อยู่ของจิตคือที่ไหน?
ชื่อว่าจิต  เรียกว่าอะไรบ้าง?
เรื่องเหล่านี้ต่างเป็นปัญหาถกเถียง จนเบียดเบียนกันด้วยภาษาสื่อสาร
หลายท่านอาจลืมการคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับความรู้ปริยัติ ที่ศึกษาจดจำมาจากการอ่าน การฟัง ซึ่งเรียก
"สุตมยปัญญา" ว่าควรนำไปคิดไตร่ตรองต่ออย่างมีเหตุ-ผล น้อมไปในการ-
1.คิดออกจากความกำหนัดติดใจในกาม กล่าวคือ  รูป เสียง กลิ่น รส สิ่งกระทบรู้ทางกาย ที่ชอบและเกลียด
2. คิดในการไม่ขุ่นเคืองเคียดแค้น มีเมตตา
3.คิดในการไม่มุ่งร้าย ไม่เบียดเบียนคิดช่วยเหลือ 
ซึ่งเรียกว่า
" จินตามยปัญญา" เป็นการปฏิบัติพัฒนาปัญญาขั้นต่อมา เมื่อคิดดีแล้วเป็นธรรมฝ่ายกุศล เมื่อคิดนึกอย่างนั้นอยู่ นานไปกายและจิตย่อมล้าและอ่อนกำลัง จึงต้องละความคิดนึกนั้นตั้งจิตมั่นในสมาธิภาวนา และวิปัสนา ภาวนาในธรรมที่คิดนึกไตร่ตรองอยู่นั้น  มีสติอยู่ จิตตั้งมั่นในภายใน กำหนดรู้สภาวะธรรมตรงหน้า ในขณะนี้ตามจริง เห็นความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปในธรรมขณะนี้ๆ บ่อยๆ จนชัดเจนแจ่มแจ้ง กล่าวคือ ธาตุ6 ขันธ์5 อายตนะ12 เพื่อเบื่อหน่าย คลายกำหนัด สละคืน สิ่งที่ยึดมั่นถือมั่น เพื่อหลุดพ้น มีนิโรธและนิพพานเป็นที่สุด
ดังกล่าวนี้สำคัญมากต้องปฏิบัติตามธรรมที่ได้ศึกษามา เราต้องกำหนดรู้ของจริง สภาวะธรรมจริง เพื่อเทียบเคียง ให้รู้จักสิ่งนั้นจริงๆ เรียกว่า"ภาวนามยปัญญา" 
ที่กล่าวว่า "จิต"ๆ มีเป็น10ชื่อเรียก นี้ สภาวะจริงเป็นยังไง รู้ได้ยังไง จิตเกิดขึ้นเมื่อไหร่  อยากถามว่า "รู้กันหรือยัง จิตจริงที่ไม่ใช่ตัวหนังสือ หาเจอรึยัง?

15 ก.ย.67