เรื่องนี้ผมว่าคนที่น่าสงสารที่สุดไม่ใช่ใครเลยนะ แต่คือจิ่งนะนี่แหละ เป็นคนที่โดนเอาเปรียบที่สุดตั้งแต่เริ่มเรื่องยันท้ายเรื่องจริง ๆ นะ แต่ละฉากคือจิ่งนะเหมือนเป็นถังขยะไม่ก็กระโถน คือใครโดนอะไรม่ดีก็มาเท ๆ ใส่ แถมตอนจบยังรับกรรมคนเดียวอีก
ผมเลยเกิดคำถามที่ว่าคู่โหม๋ทองคำเนี่ย รักจิ่งนะจริงรึเปล่า เพราะในหลาย ๆ ฉาก เหมือนไม่ได้รักจิ่งนะจริงเลยสักครั้ง ทั้งคำพูด ทั้งการแสดงออก ทั้งท่าทาง
..เริ่มจากทองคำก่อนเลย ผมมองว่าจิ่งนะเนี่ยเหมือนเป็นแค่ตัวตายตัวแทนของเสกซะมากกว่า แล้วทองคำนี่ก็น่าจะดูว่าจิ่งนะชอบตัวเอง(น่าจะเป็นรักแรกพบซะด้วย) ก็เลยแอบใช้ผลประโยชน์ + คลายความเหงาของตัวเอง
ทำไมผมถึงคิดอย่างนั้น? เพราะเกือบทุกฉากทองคำดูเย็นชากับจิ่งนะตลอด แถมดูมีอคติกับจิ่งนะแบบสุด ๆ
ช่วงที่เริ่มเจอกับจิ่งนะคือวีนเกินเรื่องมาก โกรธแค้น แถมจะหลอกใช้โดยการใช้ตัณหา หลอกถามไปเรื่อยจนจิ่งนะตอนนั้นก็คงอยากให้ทองคำปลดล็อคก็เลยเผยความลับที่ตัวเองรู้ออกมาเรื่อย ๆ
ช่วงบวชนี่ก็เหมือนตัวเองแค่อยากหาคนมาดูแลทุเรียนแทนนั่นแหละ ตัวเองหนีไปบวชปล่อยจิ่งนะเหงาอยู่คนเดียวซะงั้นทั้ง ๆ ที่ควรจะเป็นช่วงโปรโมชั่นแค่ 4 เดือนเอง
กลับมาแล้วก็เอาแต่งวดขายทุเรียนให้ได้ตามเป้าที่ตัวเองโดนหลอก ถึงขั้นยอมไม่ขายซะดีกว่า ไปขอพรก็ยังขอพรเรื่องที่ดินตัวเอง ซีนนี้เหมือนดูจะสื่อว่าจิ่งนะก็ดูไม่เชื่อเรื่องทองคำรักตัวเองเหมือนกันเลยถามย้ำตั้ง3รอบ คือเยอะมากเลยนะ ดูสายตาเหมือนรู้ว่าเขาลวงหลอกแต่ก็พร้อมให้หลอกใช้
ยิ่งตอนท้ายเรื่องตอนขอแต่งงาน เหมือนพูดรบเร้าเพราะต้องการเอาชนะโหม๋ยังไวก็ไม่รู้ ขนาดจิ่งนะยังอึ้งว่าเป็นอะไร จะมาแต่งอะไรตรงนี้ ดีที่ยังตามน้ำไป แต่ความโรแมนติกมัน 0 จริงนะ ตอนเอาทุเรียนป้อนปากยังดูเหมือนยัดใส่ปาก ตอนสงครามลูกทุเรียนนี่ยิ่งแล้วใหญ่ จิ่งนะดูเป็นห่วงทองคำ แต่ทองคำนี่แค้นโหม๋+หวงทุเรียนยิ่งกว่าอะไรซะอีก ขนาดสั่งจิ่งนะไปเก็บแทนที่จะไปดู เป็นห่วงเป็นใยสักหน่อยว่าเป็นอะไรบ้างมั้ย
ฉากสุดท้ายก่อนจบเรื่องนี่เหมือนเคว้ง มากกว่าเศร้า ทั้ง ๆ ที่แฟนตัวเองเพิ่งตายไป ตอนเสกยังดูเศร้ากว่าอีก ร้องไห้โฮ แค้น กรี้ดไปหมด
..มาถึงโหม๋ เหมือนมีความสัมพันธ์กันแค่พี่และน้องจริง ๆ ตั้งแต่แรกก็จะเอาน้องมาใช้เป็นเครื่องมือเลย ผลประโยชน์ก็ไม่เคยคิดว่งแผนแบ่ง ซีนร่วมกันยังน้อยมาก เริ่มมาให้น้องตัวเองทำสวนทุเรียน แต่ให้นอนแค่ใต้ถุนบ้าน โคตรใจร้าย
ฉากตอนไปหลอกล่แให้หักหลังทอวคำนี่ก็งง จิ่งนะเหมือนจะคีพพี่คนเดียว แต่โหม๋ดูไม่คีพน้องเท่าไหร่เลย นึกจะใช้ก็ใช้ จิ่งนะโดนสั่งให้ทำไรก็ทำหมดเหมือนเครื่องจักร
ยิ่งตอนที่ได้เงินล้านมานะ ไม่คิดแบ่งน้องตัวเองหน่อยหรอ เอาไปแต่งงานหมด ชวนยังไม่ชวนเข้าพิธีแต่งงานรดน้ำสังฆ์เลย เป็นไปได้ไง ตัวเองแต่งได้เป็นเมียนายปลัด ยังปล่อยให้น้องนอนไม่รู้หัวนอนปลายเท้า จนโดนมารยาล่อลวงมาวีนแตกตอนท้าย แถมจะปาทุเรียนใส่น้องตัวเองอีก สุดท้ายน้องตัวเองโดนผัวฆ่า
มันเลยทำให้ผมทองว่าจริง ๆ แล้วทองคำกับโหม๋ไม่ได้รักจิ่งนะจากใจจริงเลยสักนิด ทองคำก็เอาจิ่งนะมาเป็นเหมือนแค่ตัวตายตัวแทน ส่วนโหม๋ก็เห็นน้องตัวเองเป็นแค่เครื่องมือ มีแค่จิ่งนะที่มีความรักอันบริสุทธิ์ให้กับทั้งคู่
จริง ๆ แล้วเรื่องนี้มีคำตอบอยู่แล้วจากเพลงเหมือนวิวาห์นั่นแหละ แต่บทและการแสดงมันทำให้คิดอย่างนั้นจริง ๆ นะ ช่างน่าสงสารซะจริงจิ่งนะ หรือจริง ๆ อาจเป็นเพราะนักแสดงเล่นแข็งไปเองเฉย ๆ ยิ่งตอนจิ่งนะพูดไทยนะ ผมคนเมืองแท้ ๆ บอกเลยว่า เป็นคำไทยที่แข็งกระด้างมาก เหมือนท่องบทมาพูดซะมากกว่า
ทองคำกับโหม๋รักจิ่งนะจริงหรือเปล่า
ผมเลยเกิดคำถามที่ว่าคู่โหม๋ทองคำเนี่ย รักจิ่งนะจริงรึเปล่า เพราะในหลาย ๆ ฉาก เหมือนไม่ได้รักจิ่งนะจริงเลยสักครั้ง ทั้งคำพูด ทั้งการแสดงออก ทั้งท่าทาง
..เริ่มจากทองคำก่อนเลย ผมมองว่าจิ่งนะเนี่ยเหมือนเป็นแค่ตัวตายตัวแทนของเสกซะมากกว่า แล้วทองคำนี่ก็น่าจะดูว่าจิ่งนะชอบตัวเอง(น่าจะเป็นรักแรกพบซะด้วย) ก็เลยแอบใช้ผลประโยชน์ + คลายความเหงาของตัวเอง
ทำไมผมถึงคิดอย่างนั้น? เพราะเกือบทุกฉากทองคำดูเย็นชากับจิ่งนะตลอด แถมดูมีอคติกับจิ่งนะแบบสุด ๆ
ช่วงที่เริ่มเจอกับจิ่งนะคือวีนเกินเรื่องมาก โกรธแค้น แถมจะหลอกใช้โดยการใช้ตัณหา หลอกถามไปเรื่อยจนจิ่งนะตอนนั้นก็คงอยากให้ทองคำปลดล็อคก็เลยเผยความลับที่ตัวเองรู้ออกมาเรื่อย ๆ
ช่วงบวชนี่ก็เหมือนตัวเองแค่อยากหาคนมาดูแลทุเรียนแทนนั่นแหละ ตัวเองหนีไปบวชปล่อยจิ่งนะเหงาอยู่คนเดียวซะงั้นทั้ง ๆ ที่ควรจะเป็นช่วงโปรโมชั่นแค่ 4 เดือนเอง
กลับมาแล้วก็เอาแต่งวดขายทุเรียนให้ได้ตามเป้าที่ตัวเองโดนหลอก ถึงขั้นยอมไม่ขายซะดีกว่า ไปขอพรก็ยังขอพรเรื่องที่ดินตัวเอง ซีนนี้เหมือนดูจะสื่อว่าจิ่งนะก็ดูไม่เชื่อเรื่องทองคำรักตัวเองเหมือนกันเลยถามย้ำตั้ง3รอบ คือเยอะมากเลยนะ ดูสายตาเหมือนรู้ว่าเขาลวงหลอกแต่ก็พร้อมให้หลอกใช้
ยิ่งตอนท้ายเรื่องตอนขอแต่งงาน เหมือนพูดรบเร้าเพราะต้องการเอาชนะโหม๋ยังไวก็ไม่รู้ ขนาดจิ่งนะยังอึ้งว่าเป็นอะไร จะมาแต่งอะไรตรงนี้ ดีที่ยังตามน้ำไป แต่ความโรแมนติกมัน 0 จริงนะ ตอนเอาทุเรียนป้อนปากยังดูเหมือนยัดใส่ปาก ตอนสงครามลูกทุเรียนนี่ยิ่งแล้วใหญ่ จิ่งนะดูเป็นห่วงทองคำ แต่ทองคำนี่แค้นโหม๋+หวงทุเรียนยิ่งกว่าอะไรซะอีก ขนาดสั่งจิ่งนะไปเก็บแทนที่จะไปดู เป็นห่วงเป็นใยสักหน่อยว่าเป็นอะไรบ้างมั้ย
ฉากสุดท้ายก่อนจบเรื่องนี่เหมือนเคว้ง มากกว่าเศร้า ทั้ง ๆ ที่แฟนตัวเองเพิ่งตายไป ตอนเสกยังดูเศร้ากว่าอีก ร้องไห้โฮ แค้น กรี้ดไปหมด
..มาถึงโหม๋ เหมือนมีความสัมพันธ์กันแค่พี่และน้องจริง ๆ ตั้งแต่แรกก็จะเอาน้องมาใช้เป็นเครื่องมือเลย ผลประโยชน์ก็ไม่เคยคิดว่งแผนแบ่ง ซีนร่วมกันยังน้อยมาก เริ่มมาให้น้องตัวเองทำสวนทุเรียน แต่ให้นอนแค่ใต้ถุนบ้าน โคตรใจร้าย
ฉากตอนไปหลอกล่แให้หักหลังทอวคำนี่ก็งง จิ่งนะเหมือนจะคีพพี่คนเดียว แต่โหม๋ดูไม่คีพน้องเท่าไหร่เลย นึกจะใช้ก็ใช้ จิ่งนะโดนสั่งให้ทำไรก็ทำหมดเหมือนเครื่องจักร
ยิ่งตอนที่ได้เงินล้านมานะ ไม่คิดแบ่งน้องตัวเองหน่อยหรอ เอาไปแต่งงานหมด ชวนยังไม่ชวนเข้าพิธีแต่งงานรดน้ำสังฆ์เลย เป็นไปได้ไง ตัวเองแต่งได้เป็นเมียนายปลัด ยังปล่อยให้น้องนอนไม่รู้หัวนอนปลายเท้า จนโดนมารยาล่อลวงมาวีนแตกตอนท้าย แถมจะปาทุเรียนใส่น้องตัวเองอีก สุดท้ายน้องตัวเองโดนผัวฆ่า
มันเลยทำให้ผมทองว่าจริง ๆ แล้วทองคำกับโหม๋ไม่ได้รักจิ่งนะจากใจจริงเลยสักนิด ทองคำก็เอาจิ่งนะมาเป็นเหมือนแค่ตัวตายตัวแทน ส่วนโหม๋ก็เห็นน้องตัวเองเป็นแค่เครื่องมือ มีแค่จิ่งนะที่มีความรักอันบริสุทธิ์ให้กับทั้งคู่
จริง ๆ แล้วเรื่องนี้มีคำตอบอยู่แล้วจากเพลงเหมือนวิวาห์นั่นแหละ แต่บทและการแสดงมันทำให้คิดอย่างนั้นจริง ๆ นะ ช่างน่าสงสารซะจริงจิ่งนะ หรือจริง ๆ อาจเป็นเพราะนักแสดงเล่นแข็งไปเองเฉย ๆ ยิ่งตอนจิ่งนะพูดไทยนะ ผมคนเมืองแท้ ๆ บอกเลยว่า เป็นคำไทยที่แข็งกระด้างมาก เหมือนท่องบทมาพูดซะมากกว่า