ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ หนูต้องบอกก่อนว่าหนูอายุ19ปี แล้วก็แฟนอายุ22ปี แฟนกับหนูคบกันมา3ปีแล้วค่ะ แต่เป็น3ปีที่ผ่านเรื่องราวแย่ๆมามากเลยค่ะ ปัญหาที่หนูเจอเลยคือ แม่ไม่ปลื้มไม่ชอบในตัวแฟนหนูเลยค่ะ หนูพยายามหลายครั้งที่จะให้แม่ลองเปิดใจหน่อย แต่ไม่เลยค่ะ มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ปัจจุบันหนูเรียนหนังสืออยู่ค่ะ มีงานที่อยากทำไปด้วยเรียนไปด้วย หนูกำลังสมัครไว้ค่ะ ส่วนแฟนทำงานวิ่งรถคอกส่งของค่ะ
หนูต้องบอกก่อนว่าแฟนหนูดูแลหนูดีมากๆเลยนะคะ ตลอด3ปีที่ผ่านมา เรื่องการเรียนเขาสนับสนุนหนูมากๆ เสียสละให้หนูได้เรียน หนูไม่มีตังค์ไปเรียนคือเขาก็หามาให้หนูเสมอเลยค่ะ เรื่องการเรียนเค้าเตือนและบอกหนูตลอดเลยว่า ไม่ว่าจะยังไงให้หนูเลือกการเรียน เรียนให้จบ เรียนให้สูงๆ
แต่ทุกคนที่อ่านมาคงไม่เข้าใจว่า เขาก็ดีนิทำไมแม่ไม่ชอบละ
หนูเป็นลูกสาวคนเล็กคนมีพี่ชายห่างกัน10ปี1คน พี่ชายหนูเป็นคนที่ซัพพอร์ตหนูมากร่วมถึงเรื่องแฟนพี่ชายเข้าใจหนูมากเลยนะ แล้วก็บอกและเตือนในทางที่ดีเสมอ
ตัดมาที่แม่ แม่หนูไม่ชอบแฟนหนูเลย ไม่ชอบคือไม่ชอบน่ะค่ะ หนูไม่รู้จะหาเหตุผลไหนมาเล่าให้พี่ๆฟังเลย ทุกครั้งที่เค้าเห็นว่าอยู่ด้วยกันหรือ คุยกัน แม้แต่คุยกันน่ะค่ะ เค้าจะโมโหมากๆ หนูกับแม่เคยทะเลาะกันหนักมากๆ จนหนูได้ย้ายมาเรียนที่กรุงเทพฯเมื่อเปิดเทอมที่ผ่านมา(หนูเรียนปวส.1ค่ะ) ทะเลาะกันทุกวันค่ะ ถึงขั้นที่หนูต้องแยกห้องอยู่ ถึงขั้นที่ลงไม้ลงมือ ถึงขั้นที่คุยกันไม่เคยรู้เรื่องเลย หนูโดนมาหมดแล้วน่ะค่ะ ด่า แล้วแม่เป็นคนที่พูดแรงมากค่ะ ด่าสารพัด ด่าเหมือนหนูไม่ใช่ลูกเลยค่ะ หนูพยายามคุยดีๆและบอกเหตุผลแม่ตลอด ว่าการที่หนูมีแฟนหนูไม่เคยทิ้งการเรียนและรับผิดชอบหน้าที่ตัวเองเสมอเลยค่ะ หนูนึกถึงคำพูดคำสอนของแม่ตลอด แต่พอทะเลาะกันทีไรหนูสติหลุดตลอดเลย ร่างกาย จิตใจหนูมันรับไม่ไหวจริงๆค่ะ อีกอย่างเลยคือแม่ด่าลามไปหาครอบครัวฝ่ายแฟน ทั้งที่ครอบครัวฝ่ายแฟนไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ปัจจุบันนี้หนูโชคดีอย่างที่มีคนรอบตัวค่อนข้างให้กำลังใจดีมากๆ มีแม่แฟนที่เขาก็ยังรักและเอ็นดูหนูค่ะ(แต่แม่แฟนหนูพอรู้เรื่องก็ทำให้กลายเป็นว่าไม่ชอบแม่หนู และไม่ถูกกันเข้าไปเพิ่มอีกคนค่ะ🥲) หนูโดนมาเยอะมากจริงๆค่ะ 3ปีก่อนย้อนไปหนูอายุได้16-17 หนูโดนด่าต่อหน้าชาวบ้าน พอเข้าวัยรุ่นมันอายมากเลยค่ะ 17-18 เข้า2ปีที่คบกัน อันนี้ยิ่งหนักเลย แม่ด่าเราไม่พอ ด่าแฟนเรา ประจานให้ชาวบ้านชาวช่องรับรู้หมด เคยทะเลาะกันจนถึงขั้นที่ลงไม้ลงมือ ปัจจุบันพอโตขึ้นมากขึ้น มันอยู่ในใจและกลัวตลอดเลยน่ะค่ะ แฟนที่เป็นผู้ชายอดทนมาตลอด ก็มาร้องไห้ เพราะเค้าไม่รู้ว่าเค้าต้องพยายามตรงไหนแล้ว เพราะเค้าก็พยายามทำให้แม่เห็นว่าเค้าดูแลลูกสาวแม่ได้ ถึงไม่ดีเท่าที่แม่ดูแล แต่สำหรับหนูเค้าได้ครึ่งแม่แล้วค่ะ ไม่เคยให้หนูลำบากเลย ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องราวตลอด3ปีที่ผ่านกันมา เค้าจะซึมและเศร้าไปเลย ยิ่งถ้าวันไหนเห็นเค้าทำงานเหนื่อยๆมา หนูนี้เจออะไรมาไม่กล้าเล่าให้เค้าฟังเลยค่ะ
หนูรักแม่มากเลยนะคะพี่ๆ และเหมือนกันหนูก็รักแฟนมากๆมันผ่านอะไรกันมาจนป่านนี้น่ะค่ะ หนูต้องปรับและแก้ไขตรงไหนคะพี่ๆ แม่ถึงจะรักและเอ็นดูแฟนหนูหน่อยไม่ต้องมากก็ได้ แค่เอ็นดูสักหน่อยก็ยังดีน่ะค่ะ ตัวหนูเองด้วย หนูไม่อยากทะเลาะกับแม่เลยค่ะ หนูอยากเปิดใจ อยากเปิดตัวให้เขารับรู้ ให้ฝ่ายผู้ใหญ่รับรู้ หนูอึดอัดมากเลยค่ะพี่ๆ 3ปีต้องหลบๆซ่อนๆ หนูไปอ่านมาหลายกระทู้บางคน7-8-9ปี ยังไม่เปิดใจ ทั้งสงสารทั้งเข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ
สุดท้ายนี้หนูอยากให้พี่ๆลองให้คำปรึกษาหนูหน่อยนะคะ หนูจะนำไปปรับ หนูอยากเปิดใจจริงๆ หนูไม่อยากปิดบังอีกแล้วน่ะค่ะ พอโตขึ้นด้วยอนาคตที่เราก็วาดไว้ด้วย ทั้งตัวหนูเองและที่อยากทำกับแฟน หนูก็พูดตามตรงนะคะ ว่าไม่อยากให้มันเป็นแค่ฝัน อยากสร้างไปด้วยกันจริงๆค่ะ อนาคตของหนูไม่ได้อยากมีแค่แฟน ในนั้นก็อยากให้ครอบครัวเราทั้งสองอยู่ร่วมกับสิ่งสำเร็จของเราทั้งคู่ด้วยน่ะค่ะ
ต้องขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ🙏🏻🤍
แม่ไม่เปิดใจให้แฟนเลยควรทำยังไงดีค่ะ
หนูต้องบอกก่อนว่าแฟนหนูดูแลหนูดีมากๆเลยนะคะ ตลอด3ปีที่ผ่านมา เรื่องการเรียนเขาสนับสนุนหนูมากๆ เสียสละให้หนูได้เรียน หนูไม่มีตังค์ไปเรียนคือเขาก็หามาให้หนูเสมอเลยค่ะ เรื่องการเรียนเค้าเตือนและบอกหนูตลอดเลยว่า ไม่ว่าจะยังไงให้หนูเลือกการเรียน เรียนให้จบ เรียนให้สูงๆ
แต่ทุกคนที่อ่านมาคงไม่เข้าใจว่า เขาก็ดีนิทำไมแม่ไม่ชอบละ
หนูเป็นลูกสาวคนเล็กคนมีพี่ชายห่างกัน10ปี1คน พี่ชายหนูเป็นคนที่ซัพพอร์ตหนูมากร่วมถึงเรื่องแฟนพี่ชายเข้าใจหนูมากเลยนะ แล้วก็บอกและเตือนในทางที่ดีเสมอ
ตัดมาที่แม่ แม่หนูไม่ชอบแฟนหนูเลย ไม่ชอบคือไม่ชอบน่ะค่ะ หนูไม่รู้จะหาเหตุผลไหนมาเล่าให้พี่ๆฟังเลย ทุกครั้งที่เค้าเห็นว่าอยู่ด้วยกันหรือ คุยกัน แม้แต่คุยกันน่ะค่ะ เค้าจะโมโหมากๆ หนูกับแม่เคยทะเลาะกันหนักมากๆ จนหนูได้ย้ายมาเรียนที่กรุงเทพฯเมื่อเปิดเทอมที่ผ่านมา(หนูเรียนปวส.1ค่ะ) ทะเลาะกันทุกวันค่ะ ถึงขั้นที่หนูต้องแยกห้องอยู่ ถึงขั้นที่ลงไม้ลงมือ ถึงขั้นที่คุยกันไม่เคยรู้เรื่องเลย หนูโดนมาหมดแล้วน่ะค่ะ ด่า แล้วแม่เป็นคนที่พูดแรงมากค่ะ ด่าสารพัด ด่าเหมือนหนูไม่ใช่ลูกเลยค่ะ หนูพยายามคุยดีๆและบอกเหตุผลแม่ตลอด ว่าการที่หนูมีแฟนหนูไม่เคยทิ้งการเรียนและรับผิดชอบหน้าที่ตัวเองเสมอเลยค่ะ หนูนึกถึงคำพูดคำสอนของแม่ตลอด แต่พอทะเลาะกันทีไรหนูสติหลุดตลอดเลย ร่างกาย จิตใจหนูมันรับไม่ไหวจริงๆค่ะ อีกอย่างเลยคือแม่ด่าลามไปหาครอบครัวฝ่ายแฟน ทั้งที่ครอบครัวฝ่ายแฟนไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ปัจจุบันนี้หนูโชคดีอย่างที่มีคนรอบตัวค่อนข้างให้กำลังใจดีมากๆ มีแม่แฟนที่เขาก็ยังรักและเอ็นดูหนูค่ะ(แต่แม่แฟนหนูพอรู้เรื่องก็ทำให้กลายเป็นว่าไม่ชอบแม่หนู และไม่ถูกกันเข้าไปเพิ่มอีกคนค่ะ🥲) หนูโดนมาเยอะมากจริงๆค่ะ 3ปีก่อนย้อนไปหนูอายุได้16-17 หนูโดนด่าต่อหน้าชาวบ้าน พอเข้าวัยรุ่นมันอายมากเลยค่ะ 17-18 เข้า2ปีที่คบกัน อันนี้ยิ่งหนักเลย แม่ด่าเราไม่พอ ด่าแฟนเรา ประจานให้ชาวบ้านชาวช่องรับรู้หมด เคยทะเลาะกันจนถึงขั้นที่ลงไม้ลงมือ ปัจจุบันพอโตขึ้นมากขึ้น มันอยู่ในใจและกลัวตลอดเลยน่ะค่ะ แฟนที่เป็นผู้ชายอดทนมาตลอด ก็มาร้องไห้ เพราะเค้าไม่รู้ว่าเค้าต้องพยายามตรงไหนแล้ว เพราะเค้าก็พยายามทำให้แม่เห็นว่าเค้าดูแลลูกสาวแม่ได้ ถึงไม่ดีเท่าที่แม่ดูแล แต่สำหรับหนูเค้าได้ครึ่งแม่แล้วค่ะ ไม่เคยให้หนูลำบากเลย ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องราวตลอด3ปีที่ผ่านกันมา เค้าจะซึมและเศร้าไปเลย ยิ่งถ้าวันไหนเห็นเค้าทำงานเหนื่อยๆมา หนูนี้เจออะไรมาไม่กล้าเล่าให้เค้าฟังเลยค่ะ
หนูรักแม่มากเลยนะคะพี่ๆ และเหมือนกันหนูก็รักแฟนมากๆมันผ่านอะไรกันมาจนป่านนี้น่ะค่ะ หนูต้องปรับและแก้ไขตรงไหนคะพี่ๆ แม่ถึงจะรักและเอ็นดูแฟนหนูหน่อยไม่ต้องมากก็ได้ แค่เอ็นดูสักหน่อยก็ยังดีน่ะค่ะ ตัวหนูเองด้วย หนูไม่อยากทะเลาะกับแม่เลยค่ะ หนูอยากเปิดใจ อยากเปิดตัวให้เขารับรู้ ให้ฝ่ายผู้ใหญ่รับรู้ หนูอึดอัดมากเลยค่ะพี่ๆ 3ปีต้องหลบๆซ่อนๆ หนูไปอ่านมาหลายกระทู้บางคน7-8-9ปี ยังไม่เปิดใจ ทั้งสงสารทั้งเข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ
สุดท้ายนี้หนูอยากให้พี่ๆลองให้คำปรึกษาหนูหน่อยนะคะ หนูจะนำไปปรับ หนูอยากเปิดใจจริงๆ หนูไม่อยากปิดบังอีกแล้วน่ะค่ะ พอโตขึ้นด้วยอนาคตที่เราก็วาดไว้ด้วย ทั้งตัวหนูเองและที่อยากทำกับแฟน หนูก็พูดตามตรงนะคะ ว่าไม่อยากให้มันเป็นแค่ฝัน อยากสร้างไปด้วยกันจริงๆค่ะ อนาคตของหนูไม่ได้อยากมีแค่แฟน ในนั้นก็อยากให้ครอบครัวเราทั้งสองอยู่ร่วมกับสิ่งสำเร็จของเราทั้งคู่ด้วยน่ะค่ะ
ต้องขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ🙏🏻🤍