เมื่อ2-3ปีที่แล้ว จับได้ว่าแฟนนอกใจ จากการส่งสติกเกอร์ในไลน์ แล้วเรารู้สึกว่ามันแปลกๆ แฟนส่งสติกเกอร์มาหาเรา พอซักไซร้ก็ได้คำตอบไม่ตรงกับสิ่งที่ถาม เราวิดีโอคอลคุยกับเขาให้เขาแชร์หน้าจอ แล้วให้กดให้เราดูที่ละอย่าง จนเจอไลน์เอ้าท์ การโทรเข้าโทรออก เราช็อกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก เราขอเลิกกับเขา และขอจบความสัมพันธ์ แต่เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร ขับรถมาง้อเราประมาณ 6 ร้อยกิโล ตอนนั้นเราสับสนไปหมด เขามาง้อเราแล้วก็บอกกับเราว่าจะไม่ทำอีก เราให้อภัยในตอนนั้น แต่ความเชื่อใจไม่มีอีกเลย
จนระยะเวลาผ่านมาสักพักนึง เราเดินทางไปเจอเขา ก็ปกติดีทุกอย่าง เรากำลังจะสั่งอาหารในแอปๆนึง เขาก็กำลังดูๆเช่นกัน เขาให้เราไปเลือกว่าอยากกินอะไร โดยดูผ่านมือถือเขา เราก็เลื่อนดู อยู่ดีๆมือถือก็จะร่วงหลุดมือเรา มันดันปัดไปโดนหน้าแชทในเฟซ ซึ่งกำลังคุยกับผู้หญิงคนเดิม เรายอมรับว่าเราเสียใจมากๆ เรายื่นมือถือคืนให้เขา แล้วเราก็เดินเข้าห้อง เขาเดินมาตาม แล้วก็ถามเรา เราก็บอกเขาไป เขาก็บอกไม่มีอะไรเรามีโอกาสได้ทักไปคุยกับผู้หญิงอีกคนนึง เราบอกว่าเราตามหาคุณมานานแล้วนะคะ รอบก่อนเราจับได้ครั้งนึงแล้ว ผู้หญิงก็ตอบว่าไม่มีอะไร ไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เราเพิ่งเห็นแชทคาตา สรุปคือโกหกทั้งคู่ แฟนตัดสินใจบล็อกผู้หญิงคนนั้นให้เราดู แต่เราไม่เชื่อใจอีกเลย เราไม่มีความสุขเลยค่ะ มีแต่ความระแวงสงสัยมาตลอด
เรามีโอกาสได้เข้าไปดูติ๊กต็อกผู้หญิง เขาชอบโพสต์รูป วิดีโอ หรือเพลง ในทำนองเหมือนอยากให้เรารู้ (ไม่แน่ใจว่าเราคิดไปเองไหม) จะโพสต์ดื่มเบียร์ แต่งตัวโชว์สัดส่วน โชว์หน้าอก ผู้หญิงคนนั้นอายุมากกว่าเรา5ปี เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว มีลูกชาย1คน ซึ่งโตแล้ว ก็ค่อนข้างมีผู้ติดตามในติ๊กต็อกเยอะเช่นกัน เขาก็จะโพสต์ลักษณะ กิน เที่ยว ดื่ม ตามปกติ ตอนแรกเราก็ยอมรับว่าเราส่องเขานะคะ แล้วเขาก็โพสต์ประมาณว่า เกลียด กู แต่มาส่องกู เป็นกำลังใจให้นะ อีเด็ก... ถ้าเราจำไม่ผิดนะคะ
แฟนเราคงไปโกหกเขาว่าโสดนะคะ เขาถึงคุยกับแฟนเรา ไม่มีผู้หญิงดีๆที่ไหนจะแย่งแฟนคนอื่น ทั้งๆที่เขามีแฟนแล้วหรอกค่ะ เราก็โทษแฟนเรานะคะ ว่าเขาผิด ที่ผ่านมาเขาผิด แต่เขาก็จะตอบเสมอว่าไม่มีอะไร เราเข้าใจผิด
เวลาเราพูดอะไร เรามีหลักฐานเสมอนะคะ เราไม่เคยกล่าวหาใคร หรือบุคคลใด โดยไม่มีหลักฐาน
แต่เราก็ยังทนคบกับแฟนมาจนถึงปัจจุบัน มีความสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ปกติไม่เคยทะเลาะกันเลย จะมีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวที่เป็นปัญหา คือเราลืมเรื่องนี้ไม่ได้
เราจมอยู่กับอดีต เวลาไม่สามารถเยียวยาจิตใจเราได้เลยค่ะ
เราเพิ่งมารู้ว่าเขากดติดตามติ๊กต็อกแฟนเราเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เรารู้สึกไม่มีความสุขเลยค่ะ เราบอกแฟนไปตรงๆนะคะ เราไม่มีความสุข เราทุกข์ใจมาก เราลืมเรื่องนี้ไม่ได้ ได้มีโอกาสถามแฟนเมื่อสองวันก่อน เราถามแฟนเราว่ารู้จักผู้หญิงคนนี้ก่อนเราอีกใช่ไหม แฟนเราตอบว่า แล้วไง ในตอนนั้นเราคิดว่าเขาคงคุยกันมาก่อน หรือรู้จักกันมาก่อนที่จะเจอกับเรา พอมีเราเข้ามา แฟนก็เลือกคบเรา อันนี้เราคิดไปเองนะคะ เราไม่รู้ว่าปัจจุบันเขายังแอบคุยกันอยู่หรือเปล่า เราเคยบอกเขาว่าถ้ารักกัน อยากคบกัน ก็ไปคบกันเลย เรารู้สึกว่าเราไม่ไหวแล้ว
เราคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากๆเลยใช่ไหมคะ ที่ยังคบกับผู้ชายคนนี้อยู่ เขามีทั้งข้อดี และข้อเสีย เราคิดว่าเราจะให้อภัยเขาได้
เรารู้จักกับแฟนมาประมาณ5-6ปีแล้ว แฟนอายุมากกว่าเรา13ปี เขาอายุ43 ผู้หญิงคนนั้นอายุ35ปี เราเจอแฟนครั้งแรกตอนอายุ 23-24
ปัจจุบันเรากลายเป็นคนคิดมาก ขี้ระแวง กังวล จิตตก เราแอบร้องไห้ทุกๆวัน เมื่อไหร่ที่มีความคิด หรือนึกถึงเรื่องนั้น เราจะร้องไห้ตลอด เราเสียใจ เราเสียใจมากๆ เรามองเขาว่าเป็นคนดีมาโดยตลอด พอวันนึงมันไม่ใช่ เราเลยรับไม่ไหว
เราอาจจะคาดหวังในตัวเขามากเกินไป จนเราไม่เคยเผื่อใจ เราเจ็บแต่เราก็ยังอยู่ที่เดิม ไม่รู้ว่าจะหลุดพ้นจากความรู้สึกนี้ได้ไหม
บางทีก็มีความรู้สึกว่าการเลิกกับเขา มันคงทำให้เราหลุดพ้นจากตรงนี้ได้ แต่ก็ยังเดินออกมาไม่ได้สักที
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ถึงจะพิมพ์ยาวไปหน่อย หรืออาจจะเรียบเรียงข้อความ เนื้อเรื่อง อาจจะงงๆ ต้องขออภัยด้วยนะคะ
หากใครมีคำแนะนำ ข้อคิดดีๆ หรือกำลังใจ ก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
จะจัดการความรู้สึกยังไง เมื่อแฟนเคยนอกใจ
จนระยะเวลาผ่านมาสักพักนึง เราเดินทางไปเจอเขา ก็ปกติดีทุกอย่าง เรากำลังจะสั่งอาหารในแอปๆนึง เขาก็กำลังดูๆเช่นกัน เขาให้เราไปเลือกว่าอยากกินอะไร โดยดูผ่านมือถือเขา เราก็เลื่อนดู อยู่ดีๆมือถือก็จะร่วงหลุดมือเรา มันดันปัดไปโดนหน้าแชทในเฟซ ซึ่งกำลังคุยกับผู้หญิงคนเดิม เรายอมรับว่าเราเสียใจมากๆ เรายื่นมือถือคืนให้เขา แล้วเราก็เดินเข้าห้อง เขาเดินมาตาม แล้วก็ถามเรา เราก็บอกเขาไป เขาก็บอกไม่มีอะไรเรามีโอกาสได้ทักไปคุยกับผู้หญิงอีกคนนึง เราบอกว่าเราตามหาคุณมานานแล้วนะคะ รอบก่อนเราจับได้ครั้งนึงแล้ว ผู้หญิงก็ตอบว่าไม่มีอะไร ไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เราเพิ่งเห็นแชทคาตา สรุปคือโกหกทั้งคู่ แฟนตัดสินใจบล็อกผู้หญิงคนนั้นให้เราดู แต่เราไม่เชื่อใจอีกเลย เราไม่มีความสุขเลยค่ะ มีแต่ความระแวงสงสัยมาตลอด
เรามีโอกาสได้เข้าไปดูติ๊กต็อกผู้หญิง เขาชอบโพสต์รูป วิดีโอ หรือเพลง ในทำนองเหมือนอยากให้เรารู้ (ไม่แน่ใจว่าเราคิดไปเองไหม) จะโพสต์ดื่มเบียร์ แต่งตัวโชว์สัดส่วน โชว์หน้าอก ผู้หญิงคนนั้นอายุมากกว่าเรา5ปี เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว มีลูกชาย1คน ซึ่งโตแล้ว ก็ค่อนข้างมีผู้ติดตามในติ๊กต็อกเยอะเช่นกัน เขาก็จะโพสต์ลักษณะ กิน เที่ยว ดื่ม ตามปกติ ตอนแรกเราก็ยอมรับว่าเราส่องเขานะคะ แล้วเขาก็โพสต์ประมาณว่า เกลียด กู แต่มาส่องกู เป็นกำลังใจให้นะ อีเด็ก... ถ้าเราจำไม่ผิดนะคะ
แฟนเราคงไปโกหกเขาว่าโสดนะคะ เขาถึงคุยกับแฟนเรา ไม่มีผู้หญิงดีๆที่ไหนจะแย่งแฟนคนอื่น ทั้งๆที่เขามีแฟนแล้วหรอกค่ะ เราก็โทษแฟนเรานะคะ ว่าเขาผิด ที่ผ่านมาเขาผิด แต่เขาก็จะตอบเสมอว่าไม่มีอะไร เราเข้าใจผิด
เวลาเราพูดอะไร เรามีหลักฐานเสมอนะคะ เราไม่เคยกล่าวหาใคร หรือบุคคลใด โดยไม่มีหลักฐาน
แต่เราก็ยังทนคบกับแฟนมาจนถึงปัจจุบัน มีความสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ปกติไม่เคยทะเลาะกันเลย จะมีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวที่เป็นปัญหา คือเราลืมเรื่องนี้ไม่ได้
เราจมอยู่กับอดีต เวลาไม่สามารถเยียวยาจิตใจเราได้เลยค่ะ
เราเพิ่งมารู้ว่าเขากดติดตามติ๊กต็อกแฟนเราเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เรารู้สึกไม่มีความสุขเลยค่ะ เราบอกแฟนไปตรงๆนะคะ เราไม่มีความสุข เราทุกข์ใจมาก เราลืมเรื่องนี้ไม่ได้ ได้มีโอกาสถามแฟนเมื่อสองวันก่อน เราถามแฟนเราว่ารู้จักผู้หญิงคนนี้ก่อนเราอีกใช่ไหม แฟนเราตอบว่า แล้วไง ในตอนนั้นเราคิดว่าเขาคงคุยกันมาก่อน หรือรู้จักกันมาก่อนที่จะเจอกับเรา พอมีเราเข้ามา แฟนก็เลือกคบเรา อันนี้เราคิดไปเองนะคะ เราไม่รู้ว่าปัจจุบันเขายังแอบคุยกันอยู่หรือเปล่า เราเคยบอกเขาว่าถ้ารักกัน อยากคบกัน ก็ไปคบกันเลย เรารู้สึกว่าเราไม่ไหวแล้ว
เราคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากๆเลยใช่ไหมคะ ที่ยังคบกับผู้ชายคนนี้อยู่ เขามีทั้งข้อดี และข้อเสีย เราคิดว่าเราจะให้อภัยเขาได้
เรารู้จักกับแฟนมาประมาณ5-6ปีแล้ว แฟนอายุมากกว่าเรา13ปี เขาอายุ43 ผู้หญิงคนนั้นอายุ35ปี เราเจอแฟนครั้งแรกตอนอายุ 23-24
ปัจจุบันเรากลายเป็นคนคิดมาก ขี้ระแวง กังวล จิตตก เราแอบร้องไห้ทุกๆวัน เมื่อไหร่ที่มีความคิด หรือนึกถึงเรื่องนั้น เราจะร้องไห้ตลอด เราเสียใจ เราเสียใจมากๆ เรามองเขาว่าเป็นคนดีมาโดยตลอด พอวันนึงมันไม่ใช่ เราเลยรับไม่ไหว
เราอาจจะคาดหวังในตัวเขามากเกินไป จนเราไม่เคยเผื่อใจ เราเจ็บแต่เราก็ยังอยู่ที่เดิม ไม่รู้ว่าจะหลุดพ้นจากความรู้สึกนี้ได้ไหม
บางทีก็มีความรู้สึกว่าการเลิกกับเขา มันคงทำให้เราหลุดพ้นจากตรงนี้ได้ แต่ก็ยังเดินออกมาไม่ได้สักที
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ถึงจะพิมพ์ยาวไปหน่อย หรืออาจจะเรียบเรียงข้อความ เนื้อเรื่อง อาจจะงงๆ ต้องขออภัยด้วยนะคะ
หากใครมีคำแนะนำ ข้อคิดดีๆ หรือกำลังใจ ก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ