ในช่วงชีวิต.ตอนนี้ผมอายุ51 มองไปทางไหนมีดมนไปหมด ไม่มีสมบัติ ที่มีค่าสักชิ้น นอกจากอุปกรณ์ ดำรงชีวิต ทำมาหากินบางวัน ต้องทนให้คนดูถูก งานที่ทำประจำ เงินเดือนออกก็โดนเจ้าหนี้ ที่กู้เขามาหัก45% ปัญหาหนี้สินรุมเร้า หมดกำลังใจ ปรึกษาใครก็ไม่ได้ คู่ชีวิตก็ ปรึกษาอะไรไม่ได้ จนรู้สึกโดดเดี่ยว จนไม่ยากไปต่อแล้วชีวิต ตอนที่พอมีบ้าง คนรอบข้างก็สร้างแต่ปัญหาให้
เหนื่อยแท้ครับ คงต้องยอมแพ้ ในชะตาชีวิต ที่เขาพูดกันว่า ทุกปัญหามีทางออก ผมว่าไม่จริง