ตอนนี้เริ่มมีปัญหาเเม่เเฟนไม่ชอบเรา(ขอเรียกว่าคุณน้าเเล้วกันนะคะเพราะจะเรียกว่าคุณเเม่ก็ไม่ได้เขาไม่ยอมรับเรา) เขาไม่อยากให้หนูกับเเฟนคุยกันเขายังคงคิดว่าเราคุยกันอยู่เเต่เราคบกันเเค่ไม่เปิดให้ใครรู้ รู้เเค่บางคน ถ้ารู้ว่าคบกันเขาจะกีดกันมากๆ  เเค่คุยยังกีดกัดขนาดนี้ เเฟนพยายามอธิบายเเล้ว  เเต่เขาไม่ฟัง เขาฟังจากคนอื่นว่าหนูไม่ดีทั้งที่ยังไม่รู้จักกันดีพอ  เหมือนคุณน้าเขาหวัง เเฟนลูกเขาต้องเป็นสะใภ้บ้านเขาไปเลย อีกอย่างเขายังคงเอ็นดูเเฟนเก่าของเเฟนอยู่ เขาด่าเเฟน อาจจะด่าหนูด้วยเเต่เเฟนไม่ยอมบอก เเฟนไม่อยากให้เขามาด่าหนู  หนูเป็นห่วงสุขภาพจิตของเเฟนมากๆ ถึงขั้นตีเลย(ตีเเรงไหมไม่รู้ที่รู้เเฟนบอกตบ)เเฟนก็บอกว่าไม่เป็นไร เขาทนได้  เขาบอกว่าถ้ารักกันก็ทนอยู่
เขาดูมีอคติกับคนคุยลูกเขาทุกคนเลย เเฟนเก่าเขาก็เหมือนจะเคยเป็นเเบบนี้  เเต่เคสเราอาจจะดูหนักกว่า
(เเฟนหนูเเค่อายุ19)  (หนู20)เราทำงานที่เดียวกันทีมเดียวกัน 
ทำไงดีคะ หนูเป็นห่วงสุขภาพจิตเเฟนมากๆ																															
						 
												
						
					
ทำไงให้เเม่เเฟนชอบเราคะ เขาอคติกับเราไปเเล้ว
เขาดูมีอคติกับคนคุยลูกเขาทุกคนเลย เเฟนเก่าเขาก็เหมือนจะเคยเป็นเเบบนี้ เเต่เคสเราอาจจะดูหนักกว่า
(เเฟนหนูเเค่อายุ19) (หนู20)เราทำงานที่เดียวกันทีมเดียวกัน
ทำไงดีคะ หนูเป็นห่วงสุขภาพจิตเเฟนมากๆ