ตอนนี้เริ่มมีปัญหาเเม่เเฟนไม่ชอบเรา(ขอเรียกว่าคุณน้าเเล้วกันนะคะเพราะจะเรียกว่าคุณเเม่ก็ไม่ได้เขาไม่ยอมรับเรา) เขาไม่อยากให้หนูกับเเฟนคุยกันเขายังคงคิดว่าเราคุยกันอยู่เเต่เราคบกันเเค่ไม่เปิดให้ใครรู้ รู้เเค่บางคน ถ้ารู้ว่าคบกันเขาจะกีดกันมากๆ เเค่คุยยังกีดกัดขนาดนี้ เเฟนพยายามอธิบายเเล้ว เเต่เขาไม่ฟัง เขาฟังจากคนอื่นว่าหนูไม่ดีทั้งที่ยังไม่รู้จักกันดีพอ เหมือนคุณน้าเขาหวัง เเฟนลูกเขาต้องเป็นสะใภ้บ้านเขาไปเลย อีกอย่างเขายังคงเอ็นดูเเฟนเก่าของเเฟนอยู่ เขาด่าเเฟน อาจจะด่าหนูด้วยเเต่เเฟนไม่ยอมบอก เเฟนไม่อยากให้เขามาด่าหนู หนูเป็นห่วงสุขภาพจิตของเเฟนมากๆ ถึงขั้นตีเลย(ตีเเรงไหมไม่รู้ที่รู้เเฟนบอกตบ)เเฟนก็บอกว่าไม่เป็นไร เขาทนได้ เขาบอกว่าถ้ารักกันก็ทนอยู่
เขาดูมีอคติกับคนคุยลูกเขาทุกคนเลย เเฟนเก่าเขาก็เหมือนจะเคยเป็นเเบบนี้ เเต่เคสเราอาจจะดูหนักกว่า
(เเฟนหนูเเค่อายุ19) (หนู20)เราทำงานที่เดียวกันทีมเดียวกัน
ทำไงดีคะ หนูเป็นห่วงสุขภาพจิตเเฟนมากๆ
ทำไงให้เเม่เเฟนชอบเราคะ เขาอคติกับเราไปเเล้ว
เขาดูมีอคติกับคนคุยลูกเขาทุกคนเลย เเฟนเก่าเขาก็เหมือนจะเคยเป็นเเบบนี้ เเต่เคสเราอาจจะดูหนักกว่า
(เเฟนหนูเเค่อายุ19) (หนู20)เราทำงานที่เดียวกันทีมเดียวกัน
ทำไงดีคะ หนูเป็นห่วงสุขภาพจิตเเฟนมากๆ