สมัยเราเรียนหนังสือเคยคาดการณ์ตัวเองกันบ้างมั้ยว่าตัวเราจะหารายได้เท่าไหร่

หลายคนคยสงสัยว่ากว่าจะเรียนจบ ใช้เวลาเกือบ 20 ปี หมดค่าเรียนกับค่าตำราไปกันคนละเท่าไหร่บ้าง
บางคนมากบางคนน้อย มันจะคุ้มกับรายได้ที่เราจะหาได้ในอนาคตมั้ย รุ่นเราคนส่วนใหญ่น่าจะยังไม่คิด

เพราะ 30 ปีก่อน ค่าเรียนไม่สูงมากถ้าเรียนโรงเรียนรัฐและยังเรียนพิเศษกันน้อย ค่าเรียนไม่กี่ร้อยต่างกับ
สมัยนี้มาก บางคนเรียนอินเตอร์ค่าเรียนพิเศษปีเป็นล้าน อย่างต่ำก็ 2-3 แสน จบตรีมาสมัยเราราชการเริ่ม
แค่ 6 พัน เอกชน 12,000฿ ถ้าเรียนเก่งมากสุดก็เท่าตัว เอาแค่จบทั่วไปนะ ไม่นับพวกวิชาชีพหรือจบนอก

เราก็เคยคิดนะ ขนาดเราคงเสียเงินไม่เยอะหรอก แต่พอคำนวณรายได้ ทำงานกี่ปีจะมีเงินล้านนะ ถ้าไม่ได้
เรียนต่อคงเกือบ 20 ปีหลังหักค่ากินอยู่ ทั้งชีวิตคงมีเงินไม่เกิน 3 ล้าน ถ้าไม่ซื้อบ้านซื้อรถ เอกชนอาจมีมาก
หน่อย 2 เท่า แต่คงต้องทำงานหนักมาก ถ้าเรียนต่อโทก็คงหมดเงินไปอีกเยอะใครมีเงินเรียนต่อก็โชคดีไป

พอมาคนรุ่นนี้เค้าก็พูดถูก เรียนมาหมดเงินไป 10 ล้านเพื่อมาได้เงินเดือน 15,000฿ มันก็น้อยจริง หลายคน
เลยต้องดิ้นรน เรียนคณะที่รายได้สูง หมอ วิศวะ นักบิน หรือไม่ก็เป็นดาราไปเลยแต่มันก็มีข้อจำกัด สมองดี
พื้นฐานที่บ้านดี ดารานักร้องก็ต้องหนังหน้าดีความสามารถสูง ถ้าทำธุรกิจโอกาสรวยก็ยากหากไม่มีต้นทุน

สุดท้ายก็จะมีคนกลุ่มเดียวเท่านั้นที่ร่ำรวย คือบ้านรวยกับเก่งและเฮง ส่วนคนที่พยายามมากอาจมีหลุดมาบ้าง
เท่าที่เราเห็นมาครึ่งชีวิตก็เป็นแบบนี้ หลายคนคงเหนื่อยกันมากเลย แต่ก็ต้องทำเพื่อเลี้ยงชีพใครก็อยากสบาย
เราเองก็เคยคิดถึงรายได้ที่เราอยากจะหา เราตั้งไว้ 30 ล้านขึ้นคงไม่โลภเกินไป มันเป็นจำนวนที่จะทำให้มีชีวิต
ที่สุขสบายมีกินมีใช้ไม่ลำบาก แก่มาก็มีเงินเข้าโรงพยาบาลดีดี แล้วเพื่อนคนอื่นล่ะมีเป้าหมายกันที่เท่าไหร่บ้าง