ทั้งๆที่ท่านผู้นำในสมัยนั้นก็เรียนจบวิชาการทหารปืนใหญ่มาจากฝรั่งเศส และในคณะของท่านผู้นำก็น่าจะมีคนที่เรียนจบมาจากฝรั่งเศส เช่นท่านปรีดี น่าจะเอนเอียงไปทางฝรั่งเศส ทำไมถึงดำเนินนโยบายที่หันไปพึ่งพิงญี่ปุ่นหรือรัฐฟาสซิสต์ไปได้ ทั้งๆที่น่าจะรู้ตัวว่ารอบๆประเทศเต็มไปด้วยดินแดนของเจ้าอาณานิคมตะวันตก ถ้าทำอะไรพลาดขึ้นมาประเทศก็จะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ ช่วงที่ฝรั่งเศสเสนอไม่ให้ไทยรุกรานดินแดนอาณานิคม ถ้าเจรจาขอซื้อดินแดน ย้ำนะครับว่า ขอซื้อไม่ได้ขอคืน ก็น่าจะมีโอกาสให้เราปรับปรุงเส้นเขตแดนที่กั้นระหว่างลาวกับไทยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติอยู่ไม่น้อย และหลังจบสงคราม น่าเสียดายที่เราไม่สามารถเจรจาขอซื้อจากฝรั่งเศสได้ ถ้ามีดินแดนในส่วนนี้การป้องกันชายแดนทางภาคเหนือและอีสานคงจะทำได้สะดวกกว่ามาก เราสามารถใช้เรือลาดตระเวณเลาะลำน้ำโขงโดยเลียบฝั่งตะวันตกได้ยาวๆ ตั้งหอสังเกตการณ์และปืนใหญ่ไว้คุมเชิงอยู่บนเขาริมน้ำโขงได้ และจะไม่มีเหตุการณ์ความขัดแย้งที่ร่มเกล้าเกิดขึ้น อำนาจต่อรองที่เราจะใช้บีบลาวคงมากขึ้น เพราะสามารถสั่งปิดสะพานได้ และ เวลาลาวจะสร้างเขื่อนก็จะต้องคุยกับไทยก่อน สรุปคือ หลังสงครามจบ เราแทบไม่ได้อะไรเลย นอกจากสูญเสียทหารกับพลเรือน
สาเหตุที่รัฐบาลไทยสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เอนเอียงไปทางญี่ปุ่นเพราะอะไรครับ?