เมื่อวันที่31สิงหา เมื่อวานนี้เองค่ะ เราได้ไปคอนเสิร์ตมา เพราะวงที่เราชอบเขามาเล่น
ปกติเราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืนเลย เราอายุแค่15เอง ไม่เคยอยากออกไปเทึ่ยวด้วยซ้ำ เราถึงบ้านประมาณ5ทุ่ม6นาที
ตอนนั้ยพ่อแม่เราหลับกันแล้ว แต่เรื่องที่ทำให้เราเสียใจมันเกิดขึ้นเช้าวันนี้ค่ะ
ตอนเช้าเราลงมาล้างห้องน้ำ ปกติเวลาเราอาบน้ำเราจะแค่เอาแปรงขัดๆห้องน้ำให้สะอาดขึ้น ไม่ได้ราดน้ำยา แต่นี่เป็นการล้างห้องน้ำครั้งแรกของเรา เราไม่รู้ว่ามันต้องใส่รองเท้ากับถุงมือด้วย แม่เราก็บอกว่าเราโง่ ทำอะไรไม่เป็น เราจะไม่เสียใจเลยถ้าเกิดเราล้างห้องน้ำเป็นครั้งที่10แล้วยังไม่รู้อะไรแบบนี้ แต่นี่มันคือครั้งแรกของเรา
เราเสียใจมาก ที่แม่บอกว่าเราทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ทั้งๆที่เราทำได้เกือบหมดทุกอย่างเลย ทั้งล้างจานถูพื้นกวาดพื้นตากผ้าล้างพัดลมจัดที่นอนทำอาหาร
แต่เขามักจะพูดว่า เราไม่เคยทำอะไรสักอย่างเลยทั้งๆที่เราทำแต่เขาไม่เห็นเอง
💔อันที่เราเสียใจที่สุดคือ พ่อเราบอกว่า เวลาไปเที่ยวรู้หมดว่าใครอะไรมาที่ไหน กลับบ้านก็ดึก ไม่ทำอะไรสักอย่าง ไปเที่ยวอย่างเดียว
เราเสียมากเลยค่ะ เพราะมันไม่จริงเลย งานบ้านเราก็ทำ ทำเสร็จก็ไปเที่ยว แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่กลับบ้านดึก เราไม่เคยเหลวไหลด้วยซ้ำ บุหรี่เราไม่สูบ พอตเราไม่เคยแตะ เหล้า เบียร์ แอลกอฮอล์ ของมึนเมา เราไม่เคยดื่มเลยสักอย่าง ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่มั่วสุม ไม่เอาตัวไปอยู่ในสังคมแบบนั้น เรื่องเรียนเราก็พยายามแล้ว โทรศัพท์เราก็ไม่เล่นเวลาเรียน
เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด ทำอะไรพลาดตรงไหน เขาเลยคิดแบบนี้ เราไม่รู้จะทำวิธีไหนให้พ่อแม่พอใจแล้ว เขาห้ามอะไรเราก็เชื่อฟัง
เอาตรงๆเราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องหาว่าเราแย่อย่างงั้นอยากงี้ ทั้งๆที่เราไม่เคยทำอะไรแย่ๆเลยอบายมุขอะไรเราก็ไม่เคยยุ่ง
ตอนนี้เราโคตรดิ่งเลยค่ะ ไม่รู้จะต้องทำยังไงแล้ว มันเสียใจมากๆ เราไม่กล้าเปิดใจDeep talkคุยกับพ่อแม่เลยค่ะ กลัวจะได้แต่คำด่ากลับมา เพราะแม่เราก็มีเราตั้งแต่ยังวัยรุ่น พ่อก็เป็นพ่อของน้อง เราไม่แน่ใจว่าที่มันเป็นแบบนี้ เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจะมีเรารึป่าว
ทำไมพ่อแม่ถึงต้องด่าเรา ทั้งๆที่เรื่องนั้นมันไม่จริงเลย
ปกติเราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืนเลย เราอายุแค่15เอง ไม่เคยอยากออกไปเทึ่ยวด้วยซ้ำ เราถึงบ้านประมาณ5ทุ่ม6นาที
ตอนนั้ยพ่อแม่เราหลับกันแล้ว แต่เรื่องที่ทำให้เราเสียใจมันเกิดขึ้นเช้าวันนี้ค่ะ
ตอนเช้าเราลงมาล้างห้องน้ำ ปกติเวลาเราอาบน้ำเราจะแค่เอาแปรงขัดๆห้องน้ำให้สะอาดขึ้น ไม่ได้ราดน้ำยา แต่นี่เป็นการล้างห้องน้ำครั้งแรกของเรา เราไม่รู้ว่ามันต้องใส่รองเท้ากับถุงมือด้วย แม่เราก็บอกว่าเราโง่ ทำอะไรไม่เป็น เราจะไม่เสียใจเลยถ้าเกิดเราล้างห้องน้ำเป็นครั้งที่10แล้วยังไม่รู้อะไรแบบนี้ แต่นี่มันคือครั้งแรกของเรา
เราเสียใจมาก ที่แม่บอกว่าเราทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ทั้งๆที่เราทำได้เกือบหมดทุกอย่างเลย ทั้งล้างจานถูพื้นกวาดพื้นตากผ้าล้างพัดลมจัดที่นอนทำอาหาร
แต่เขามักจะพูดว่า เราไม่เคยทำอะไรสักอย่างเลยทั้งๆที่เราทำแต่เขาไม่เห็นเอง
💔อันที่เราเสียใจที่สุดคือ พ่อเราบอกว่า เวลาไปเที่ยวรู้หมดว่าใครอะไรมาที่ไหน กลับบ้านก็ดึก ไม่ทำอะไรสักอย่าง ไปเที่ยวอย่างเดียว
เราเสียมากเลยค่ะ เพราะมันไม่จริงเลย งานบ้านเราก็ทำ ทำเสร็จก็ไปเที่ยว แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่กลับบ้านดึก เราไม่เคยเหลวไหลด้วยซ้ำ บุหรี่เราไม่สูบ พอตเราไม่เคยแตะ เหล้า เบียร์ แอลกอฮอล์ ของมึนเมา เราไม่เคยดื่มเลยสักอย่าง ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่มั่วสุม ไม่เอาตัวไปอยู่ในสังคมแบบนั้น เรื่องเรียนเราก็พยายามแล้ว โทรศัพท์เราก็ไม่เล่นเวลาเรียน
เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด ทำอะไรพลาดตรงไหน เขาเลยคิดแบบนี้ เราไม่รู้จะทำวิธีไหนให้พ่อแม่พอใจแล้ว เขาห้ามอะไรเราก็เชื่อฟัง
เอาตรงๆเราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องหาว่าเราแย่อย่างงั้นอยากงี้ ทั้งๆที่เราไม่เคยทำอะไรแย่ๆเลยอบายมุขอะไรเราก็ไม่เคยยุ่ง
ตอนนี้เราโคตรดิ่งเลยค่ะ ไม่รู้จะต้องทำยังไงแล้ว มันเสียใจมากๆ เราไม่กล้าเปิดใจDeep talkคุยกับพ่อแม่เลยค่ะ กลัวจะได้แต่คำด่ากลับมา เพราะแม่เราก็มีเราตั้งแต่ยังวัยรุ่น พ่อก็เป็นพ่อของน้อง เราไม่แน่ใจว่าที่มันเป็นแบบนี้ เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจะมีเรารึป่าว