เพาระเรามี นิพพานจึงมี นิพพานมีเพราะเรามี.

อนัตตาสอนกันไม่ได้ อ่านตำราก็รู้อนัตตาไม่ได้ ไม่เช่นนั้นคนอ่านตำราก็ไปนิพพานกันหมด อ่านตำราอย่างเดียวห้ามนิพพาน

ถ้าขันธ์5 มันรองรับอัตตาของพระอรหันต์ได้ พระอรหัต์องค์นั้นก็จะมีนิพพานเป็นเครื่องอยู่ตลอดชั่วนิจนิรันตร์  แต่บังเอิญขันธผ์ 5 มันไม่เทียงจำต้องสาบสูญไป   พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า มันไม่ใช่เ

แต่ที่ถูกเป็นเพราะสาวกรู้ไม่จริงแต่ทำเป็นรู้มาก ทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่ เช่นกล่าวว่านิพพานเป็นอนัตตา เป็นต้น อาจไม่ได้ตั้งใจปกปิดความเป็นอัตตาของนิพพาน แต่เป็นเพราะไม่รู้สถาพตามความเป็นจริงของนิพพาน

ย่อมตั้งมั่นโดยชอบ เพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ย่อมหยั่งลงสู่อมตะ มีนิพพานเป็นปริโยสาน แล.

ถ้าจิตเป็นอนัตตา ไม่ใช่ของเรา ความรู้สึกว่าขันธ์5เป็นเรา จะเกิดขึ้นไม่ได้ เราจึงมาปฏิบัติธรรมเพื่อให้จิตปลอดกิเลส จิตตั้งมั่น รู้เห็นตามจริงว่า ขันธ์5(รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณ

โ ค ต ร อนัตตา โดย นายภูมิ สู่ภพสูง (กลัวคนไม่ทัน,มือใหม่หัดวิปัสสนาด้วย'อนัตตา')ครับ