ก็ตามหัวกระทู้เลยครับ ผมเป็นเด็กสถาปัตย์ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ปี 2 แล้วครับ ปัญหาช่วงนี้ที่เกิดขึ้นคือผมกำลังเริ่มรู้สึกหมดไฟไปกับมัน ส่วนตัวแล้วตัวผมกับคณะสถาปัตย์เป็นใงบ้างในระยะเวลาที่ผ่านมา ช่วงปีหนึ่งเป็นช่วงที่ผมรู้สึกตื่นเต้นไปกับมันมากชอบ วิชาดีไซน์มากๆได้ปลดปล่อยจินตนาการสุดๆ(ได้ A วิชานี้บ่อยสุดๆ) มี passion กับมันไปสุดๆ พอเริ่มเข้าเทอมสองก็เริ่มมีเรียนเรื่องโครงสร้างเพิ่มเข้า ตัววิชานี้เหมือนเป็นการดึงผมเข้ามาในโลกความเป็นจริง เหมือนเป็นการตีกรอบความคิดผมเหมือนมันสร้างข้อจำกัดอะไรให้ผม (ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยชอบวิชานี้เท่าไหร่แต่จำใจต้องเรียน) ก็สำหรับปีหนึ่งก็ผ่านมันมาได้ ไอ้ที่เขาล่ำลือว่างานเยอะ นอนดึก มันก็จริงแต่ถ้าจัดสรรแบ่งเวลาทำงานดีๆ ก็ส่งงานทันมีเวลาพักผ่อน เกรดแต่ละวิชาออกมาก็อยู่ในเกณฑ์ที่คิดว่าโอเคไปกับมันได้อยู่
แต่พอขึ้นปีสองมาทุกอย่างมันเหมือนทวีคูณขึ้นเป็นสองเท่าจากปีหนึ่ง ตัวเนื้อหาที่ต้องทำความเข้าใจในหลายๆส่วนเริ่มมีกฏหมายข้อจำกัดในการออกแบบมากขึ้น (พาร์ทวิเคราะห์การออกแบบนี้ยากกว่าอะไรทั้งสิ้นต้องมีเหตุและผล ข้อดี-ข้อเสีย การแก้ปัญหาต่างๆนาๆสารพัด)เริ่มเข้าใจแล้วว่าไอ้การล้มแบบนี้มันเป็นยังใง ตัวงานแต่ละรายวิชาคือระดมกันสั่งไม่ปรึกษากันเลย ชีวิตตอนนี้คือปั่นงานส่งวันต่อวันไม่มีวันพักเลย (แทบไม่มีเวลาเเบ่งไปทำอะไรอย่างอื่นเลย งานอดิเรกที่ชอบ ฮีลใจ เหมือนกับต้องทุ่มชีวิตให้กับมัน) ช่วงสอบกลางภาคที่ผ่านมาบอกเลยระห่ำมากมีสอบทั้งวิชาเอก4ตัวและวิชาเสรีอีก2ตัว และพร้อมกันสัปดาห์นั้นต้องปั่นโปรเจกไฟนอล ส่งพร้อมกันไปอีก คือต้องเลือกเลยว่าจะอ่านหนังสือหรือจะทุ่มเวลาไปปั่นเจก จนถึงวันตรวจจูลี่ วันนั้นมีเพื่อนบางคนเกือบ1ใน4 ทั้งสามขาที่ยังทำไม่เสร็จกันคนนึ่งเพรทเสร้จโมไม่เสร้จ อีกคนโมเสร้จเพรทไม่เสร็จ จนรู้สึกว่าตัวเองโฟกัสอะไรหลายๆอย่างแบบนี้ไม่ค่อยได้ ผลแต่ละอย่างที่ออกมาก้ไม่ได้ดีตามที่ตัวเองตั้งไว้ (ตอนน้อนคิดเลยจารกำลังแกล้งไรยุรึป่าวทำไมให้ปริมานงานกับระยะเวลาไม่ค่อยสัมพันกันเท่าไหร่) แต่ส่วนตัวผมพอทำเสร้จทันยุมีโมมีเพรทแต่คุณภาพงานก้ไม่ได้ดีอะไรมากพอมีพีเซ้นอาจาร
ตอนนี้ก็กัดฟันผ่านมันมาได้ครึ่งเทอมแล้ว นิยามผมกับสถาปัตย์ตอนนี้ ผมเป็นกลุ่มชนชั้นกลางๆไม่ได้เก่งหรือแย่ อยู่ในเกณฑ์พอใช้ พอจะดิ้นรนไปกับมันได้ ถ้าถามว่าจะไปต่อจนจบได้ไหมผมคิดว่าผมทำได้ แต่ก็คิดว่าจะจบออกมาแบบไม่ได้เก่งเท่าเพื่อนอีกหลายๆคน คิดว่าจบมาแล้วได้ทำงานคงจะต้องดิ้นล้นมากแน่ๆ พอคิดถึงโปรเจคที่จะต้องเจอในปีหน้าๆแล้วน้ำตาจะไหล(ฝากด้วยนะตัวฉันในอนาคต)
ก็คิดว่านี้น่าจะเป้นช่วงโค้งวัดใจ ว่าจะไปต่อหรือจะพอแค่นี้ ตอนนี้ผมคงจะอยู่ในระยะทำใจ ตอนนี้กำลังเริ่มโปรเจกที่สอง ไปเรียนช่วงนี้คือเหม่อลอยสุดๆ ไม่รู้จะกลับมาได้รึเปล่า
เอาเป็นว่าผมขอใช้กระทู้นี้ระบายความรู้สึกต่างๆคิดว่าเก้บไว้คนเดียวไม่ไหวแน่ๆ
ปล.คณะที่ชอบ นรกที่ใช่
ปัญหาเด็กสถาปัตย์ หมดไฟ เหนื่อย
แต่พอขึ้นปีสองมาทุกอย่างมันเหมือนทวีคูณขึ้นเป็นสองเท่าจากปีหนึ่ง ตัวเนื้อหาที่ต้องทำความเข้าใจในหลายๆส่วนเริ่มมีกฏหมายข้อจำกัดในการออกแบบมากขึ้น (พาร์ทวิเคราะห์การออกแบบนี้ยากกว่าอะไรทั้งสิ้นต้องมีเหตุและผล ข้อดี-ข้อเสีย การแก้ปัญหาต่างๆนาๆสารพัด)เริ่มเข้าใจแล้วว่าไอ้การล้มแบบนี้มันเป็นยังใง ตัวงานแต่ละรายวิชาคือระดมกันสั่งไม่ปรึกษากันเลย ชีวิตตอนนี้คือปั่นงานส่งวันต่อวันไม่มีวันพักเลย (แทบไม่มีเวลาเเบ่งไปทำอะไรอย่างอื่นเลย งานอดิเรกที่ชอบ ฮีลใจ เหมือนกับต้องทุ่มชีวิตให้กับมัน) ช่วงสอบกลางภาคที่ผ่านมาบอกเลยระห่ำมากมีสอบทั้งวิชาเอก4ตัวและวิชาเสรีอีก2ตัว และพร้อมกันสัปดาห์นั้นต้องปั่นโปรเจกไฟนอล ส่งพร้อมกันไปอีก คือต้องเลือกเลยว่าจะอ่านหนังสือหรือจะทุ่มเวลาไปปั่นเจก จนถึงวันตรวจจูลี่ วันนั้นมีเพื่อนบางคนเกือบ1ใน4 ทั้งสามขาที่ยังทำไม่เสร็จกันคนนึ่งเพรทเสร้จโมไม่เสร้จ อีกคนโมเสร้จเพรทไม่เสร็จ จนรู้สึกว่าตัวเองโฟกัสอะไรหลายๆอย่างแบบนี้ไม่ค่อยได้ ผลแต่ละอย่างที่ออกมาก้ไม่ได้ดีตามที่ตัวเองตั้งไว้ (ตอนน้อนคิดเลยจารกำลังแกล้งไรยุรึป่าวทำไมให้ปริมานงานกับระยะเวลาไม่ค่อยสัมพันกันเท่าไหร่) แต่ส่วนตัวผมพอทำเสร้จทันยุมีโมมีเพรทแต่คุณภาพงานก้ไม่ได้ดีอะไรมากพอมีพีเซ้นอาจาร
ตอนนี้ก็กัดฟันผ่านมันมาได้ครึ่งเทอมแล้ว นิยามผมกับสถาปัตย์ตอนนี้ ผมเป็นกลุ่มชนชั้นกลางๆไม่ได้เก่งหรือแย่ อยู่ในเกณฑ์พอใช้ พอจะดิ้นรนไปกับมันได้ ถ้าถามว่าจะไปต่อจนจบได้ไหมผมคิดว่าผมทำได้ แต่ก็คิดว่าจะจบออกมาแบบไม่ได้เก่งเท่าเพื่อนอีกหลายๆคน คิดว่าจบมาแล้วได้ทำงานคงจะต้องดิ้นล้นมากแน่ๆ พอคิดถึงโปรเจคที่จะต้องเจอในปีหน้าๆแล้วน้ำตาจะไหล(ฝากด้วยนะตัวฉันในอนาคต)
ก็คิดว่านี้น่าจะเป้นช่วงโค้งวัดใจ ว่าจะไปต่อหรือจะพอแค่นี้ ตอนนี้ผมคงจะอยู่ในระยะทำใจ ตอนนี้กำลังเริ่มโปรเจกที่สอง ไปเรียนช่วงนี้คือเหม่อลอยสุดๆ ไม่รู้จะกลับมาได้รึเปล่า
เอาเป็นว่าผมขอใช้กระทู้นี้ระบายความรู้สึกต่างๆคิดว่าเก้บไว้คนเดียวไม่ไหวแน่ๆ
ปล.คณะที่ชอบ นรกที่ใช่