ทำไมเราไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กับใครรู้สึกกลัวความรัก

ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมพยยามหาความรัก แต่มีครั้งนึงเรียกว่า รักแรกได้มั้ยไม่รู้แต่ว่าผมไม่เคยรักใครเท่านี้มาก่อนผมจริงจังกับคนนี้มากวาดความฝันไว้มากมายกับเราตอนที่เรายังคบกันพวกเราสองคนมีความสุขกันมากๆ และแล้วก็ถึงเวลาที่มันต้องจบลง แต่การจบลงในครั้งนี้ผมไม่ได้บอกลาเขาเลยเรา
ทะเลาะกันและเขาก็หายไป ตลอดเวลาที่เขาหายไปผมคิดถึงเขามากๆร้องไห้เป็นเดือนๆ เพราะว่าเขากับผม อยู่ในหมู่บ้านเดี๋ยวกันและซอยเดียวกัน ผมเห็นเขาตลอด และเขาก็เห็นผม ผมไม่กล้าเจอหน้าเขา จนตอนนี้เราเลิกกันมากแล้ว4-5ปี แต่ว่าผมนั้นยังทำใจไม่ได้เหมือนใจจะขาด แต่ว่าผมก็ต้องการใครสักคนไม่ได้ให้คน คนนั้นมาแทนที่เขาแต่ว่าเราต้องการใครสักคนที่ทำให้เราได้กลับมายิ้มอีกสักครั้ง แต่ความรู้สึกของผมกลับรู้สึกผิด เวลาคุยกับใคร ครั้งนึงหลังจากเลิกกับเขาคนนั้น หลังจากเลิกกับเขาผมก็มีแฟนใหม่นะ แต่อย่างว่าไม่มีใครมาแทนที่เขาได้ และตอนนั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกรักใคร ทำให้ผมไม่มีแฟนจนถึงปัจจุบันแต่ว่าผมก็ต้องการใครสักคนที่จริงใจกับผม แต่ผมแค่กลัวความรัก เพราะครั้งนึงที่ผมคบกับแฟนเก่า "รักแรก" เขาเคยนอกใจผม และตอนนั้นผมจับได้ผมตัดสิ้นใจว่าเราจะเลิกกับเขาแต่ว่าตอนนั้นเขาร้องไห้อ้อนว่อนเรา ทำทุกวิธีทางไม่ให้ผมไป และฝนที่สุดผมกับเขาก็กลับมาคืนดีกัน และครั้งจากนั้นผมก็เริ่มระแวงเขา ทำให้เราทะเลาะกันแทบทุกวันแต่ว่าเรารักกันมาก จนถึงในที่สุดความรักของเราต้องจบลง มันทำให้ผมกลัวความรักไม่กล้าเริ่มใหม่กับใครไม่กล้ารักใครอีก ช่วยบอกวิธีได้มั้ย ทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่อยากเริ่มใหม่มากๆแต่ยังจมปักกับอดีตที่ผมโดนกระทำมา  
(ขอโทษนะครับถ้าผมอธิบายงงเป็นคนพูดไม่เก่งครับ)  ขอบคุณทุกคนนะครับ