ปวดคอไหล่เข่าเท้า
ปวดเมื่อเราขยับร่าง
ปวดทั่วสรรพางค์
ปวดจนครางทุกข์ทางกาย

ใจนั้นก็ทุกข์เศร้า
ใจของเราสุขสูญหาย
ใจที่เคยสบาย
ใจกลับกลายต้องทุกข์ตรม

ปวดกายถ้าใจปวด
ใจร้าวรวดปวดผสม
ปวดเพิ่มทุกข์ระทม
ใจสะสมทุกข์เพิ่มเติม

ปวดกายใจไม่ยุ่ง
ใจไม่ปรุงไม่แต่งเสริม
ปวดกายก็เท่าเดิม
ใจไม่เพิ่มไม่ทุกข์ใจ

ใจรู้ที่กายรู้
ใจแค่ดูรับรู้ไป
ใจเข้าปรุงเมื่อไหร่
ใจทุกข์ให้เสริมเติมกัน

ปวดกายก็ปวดไป
ปวดเท่าไหร่ก็เท่านั้น
ปวดกายใจละมัน
ปวดใจพลันลดหายลง

สมาธิกดให้              จิตลง
ละไม่ปรุงไปหลง        เกี่ยวข้อง
ตราบใดจิตยังทรง     ณานมั่น  คงนา
คราเมื่อจิตหลุดต้อง   แต่งร้องปรุงหลง

ภาวนาจิตรู้         เลิกรา
สติประคองพา     แค่นั้น
กระทบสิ่งใดมา   จบแค่ กระทบ
จิตไม่ผลักดึงรั้น   ห่อนกั้นปรุงความ 

หลักธรรมอันถ่องแท้    ชัดเจน
ธรรมชาติกฏเกณฑ์      ทั่วถ้วน
มิอาจจะโอนเอน          เป็นอื่น
ตราบเมื่อสำเร็จล้วน    หลุดพ้นสงสาร 

สมาธิสิ่งนี้                     คือฐาน การงาน
วิปัสสนาญาณ               จึ่งได้ 
หากฐานแน่นแนบณาน   คงมั่น
ภาวนาถึงไซร้                ผ่านเข้านิพพาน

สมาธิอ่อนล้า               โรยแรง
เจอเจ็บมากแทรกแซง   ไป่สู้
กายเจ็บจิตปรุงแจง       เสริมเพิ่ม 
เราจึ่งตรองรับรู้             ห่างชั้นภาวนา