สักพักมานี้มีเรื่องนึงที่เราคิดมาตลอด หลายคนบอกมาว่าเพื่อนช่วงมัธยมจะเป็นเพื่อนที่คบด้วยดีที่สุด
แต่เรารู้สึกเหมือนเราไม่ใช้เพื่อนใครเลย เราไม่ได้มีปัญหาเรื่องเข้าสังคมค่อนข้างเป็นคนเข้าสังคมเก่งด้วย เรามีเพื่อนที่คบเผินๆด้วยเยอะแยะ มีกลุ่มเพื่อนสนิททุกคนมีอะไรบอกเราปรึกษาเรา เพื่อนไม่เคยทำเหมือนเราเป็นส่วนเกิน
ในกลุ่มเราจะแยกเป็น2ชุด พวกเรายังเป็นเพื่อนกันแต่เหมือนไม่ใช้เพื่อนอ่ะค่ะ เหมือนจับมือกันไว้เพราะไม่อยากเลิกคบกันไป(มีปัญหากันมาหลายครั้ง คบกันมาตั้งแต่ประถม)
เราเหมือนคนตรงกลาง เราสนิทกับทั้ง2ฝ่ายแต่ก็ไม่สุด พวกเขามีแชทกลุ่มแยกแต่ในกลุ่มนั้นไม่มีเรา เขาบอกเราทุกเรื่อง ย่ำว่าทุกเรื่องจริงๆ ให้เราอ่านแชทกลุ่มที่แยกไปให้เราจับมือถือ เรามีรหัสหน้าจอมือถือเพื่อนทุกคน เรายังมีรหัสแอคเคาท์ของเพื่อนบางคน เรารู้สึกว่าเพื่อนใว้ใจเรานะ แต่ไม่รู้ทำไมเรายังคิดว่าเราไม่ใช้เพื่อนใครเลยอยู่ดี
เหมือนเราไม่ใช่เพื่อนใครเลย
แต่เรารู้สึกเหมือนเราไม่ใช้เพื่อนใครเลย เราไม่ได้มีปัญหาเรื่องเข้าสังคมค่อนข้างเป็นคนเข้าสังคมเก่งด้วย เรามีเพื่อนที่คบเผินๆด้วยเยอะแยะ มีกลุ่มเพื่อนสนิททุกคนมีอะไรบอกเราปรึกษาเรา เพื่อนไม่เคยทำเหมือนเราเป็นส่วนเกิน
ในกลุ่มเราจะแยกเป็น2ชุด พวกเรายังเป็นเพื่อนกันแต่เหมือนไม่ใช้เพื่อนอ่ะค่ะ เหมือนจับมือกันไว้เพราะไม่อยากเลิกคบกันไป(มีปัญหากันมาหลายครั้ง คบกันมาตั้งแต่ประถม)
เราเหมือนคนตรงกลาง เราสนิทกับทั้ง2ฝ่ายแต่ก็ไม่สุด พวกเขามีแชทกลุ่มแยกแต่ในกลุ่มนั้นไม่มีเรา เขาบอกเราทุกเรื่อง ย่ำว่าทุกเรื่องจริงๆ ให้เราอ่านแชทกลุ่มที่แยกไปให้เราจับมือถือ เรามีรหัสหน้าจอมือถือเพื่อนทุกคน เรายังมีรหัสแอคเคาท์ของเพื่อนบางคน เรารู้สึกว่าเพื่อนใว้ใจเรานะ แต่ไม่รู้ทำไมเรายังคิดว่าเราไม่ใช้เพื่อนใครเลยอยู่ดี