คือตอนนี้เรากำลังจะจบม.6เพื่อนๆก็หามหาลัยที่จะเรียนต่อกันซึ้งเราก็อยากเรียนต่อครูเราอยากเป็นครูประถมวัยแต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าใจหนึ่งก็อยากทำงานคือที่บ้านเราก็ไมาได้รวยมากเพื่อนๆก็แนะนำเราว่าก็หาเงินไปด้วยเรียนไปด้วยซึ้งเราก็อยากทำอย่างนั้นแต่เรารู้ว่ามันต้องเหนื่อยมากๆเรารู้สึกน้อยใจแม่เรามากแม่เราเป็นคนที่ชอบด่าชอบว่าเราตลอดเราไม่เคยทำอะไรดีสักอย่างเลยในสายตาเขาเราคิดถึงพ่อเราคนที่ตายไปมากเขาดีกับเรามากเขาค่อยปลอบเราเวลาเราร้องไห้ตอนเด็กๆพ่อเราตายไปตอนเรายังเด็กตอนเราอยู่ป.4ตอนนั้นเราก็เด็กมากแต่เรายังจำความรู้สึกนั้นได้ดีว่ามันอบอุ่นขนาดไหนคือเรามาระบายว่าทำไมแม่เราเป็นแบบนี้เรามีน้องอยู่1คนห่างกับเรา17ปีน้องเป็นลูกของแฟนใหม่แม่เราแม่เราชอบทะเลาะกันกับแฟนใหม่มากเพราะเขาขี้เกียจเล่นการพนันแต่แม่เราก็เลิกกับเขาไม่ไเ้สักทีเราเคยถามเหตุผลเขาบอกว่าไม่อยากให้นอนกำพร้าพ่อเหมือนเราเราก็เขาใจนะแต่พอทะเลาะกันทีไรพรานมาหาเราตลอดเราด่าเราไปด้วยหาเรื่องเราทั้งที่เราช่วยเขาทุกอย่างช่วยเลี้ยงน้องเหมือนแม่คนหนึ่งเลยทำทุกอยากเรารู้สึกกดดันมากแม่เราไม่เคยถามเราเลยว่าเรียนต่อมั้ยอยากเรียนอะไรมีแต่อยากให้เราทำงานจะได้โลงใจไม่ต้องมาหาเงินให้เราอีกเราก็เข้าใจแต่แบบว่าเราคิดถึงพ่อเรามากๆคนที่ตายไปถ้าเขายังอยู่ตอนนี้คงดีเราอยากกอดเขามากกันยานี้เราจะ18ปีเต็มแล้วเราอยากให้เขาอยู่ในงานวันเกิดเราอยากให้เขารับรู้ว่าเราต้องเจออะไรบ้างกดดันมากแค่ไหนว่าแม่ด่าเราแรงมากแค่ไหนเราเจ็บมากเจ็บจนอยากตายคำพูดของแม่มันแรงมากเราอยากเรียนต่อมากแต่อีกใจหนึ่งเราก็ไม่อยากขอเงินเขาใช้แล้วเขาชอบอ้างนั้นอ้างนี้ไปหมดเราอึดอัดมากครอบครัวเราไม่ใช่เซฟโซนของเราเลยมีแต่คำด่าแรงๆไม่เคยมีความสุขสักทีเราไม่รู้จะอธิบายยังไงครอบครัวเรามันซับซ้อนมากแม่เราเป็นคนไม่ถูกกับคนรอบข้างทะเลาะกันไปหมดเราเหนื่อยมากตอนนี้เราคิดถึงพ่อมากๆเราอยากให้พ่ออยู่ตรงนี้ถ้าเลือกได้เราไม่อยากอยู่บ้านหลังนี่เลยเราอยากหนีไปให้ไกลแต่คงทำไม่ได้เพราะอะไรหลายๆอย่างอยู่นี้ก็มีแต่หนักใจมีแต่คำพูดบั่นทอนจิตใจเราอยากออกไปทำงานนะแต่เราต้องเลี้ยงน้องให้แม่แม่เราทำอาชีพส้มปลาขายปลาส้มเราโครตอึดอัดเลยอยากออกไปหางานทำแต่ติดตรงไม่มีคนเลี้ยงน้อง ปล.เราแค่อยากระบายเราไม่รู้จะพูดให้ใครฟังคนรอบข้างก็ช่วยอะไรเราไม่ได้กำลังใจก็ไม่มี
ขอระบายปัญหาชีวิต