พระนิพพานเหมือนพระนครนั้น

เปรียบเหมือนนครที่ตั้งอยู่ชายแดนของพระราชา  มีประตูมั่นคง   มีกำแพงและเสาค่ายแน่นหนา   มีประตูเดียว   
นายประตูของเมืองนั้น  เป็นบัณฑิต เฉลียวฉลาด หลักแหลม มีปัญญา  คอยห้ามคนทั้งหลายที่ตนไม่รู้จัก  อนุญาตคนทั้งหลายที่ตนรู้จักให้เข้าไปในเมืองนั้น  
นายประตูนั้นเดินไปตามทางโดยเที่ยวสำรวจไปโดยรอบนครนั้น   ไม่เห็นรอยต่อของกำแพง    หรือช่องว่างของกำแพง   แม้เพียงโดยที่สุดแมวลอดออกได้   นายประตูนั้น    จึงมีความคิดอย่างนี้  
ว่า  สัตว์มีชีวิตขนาดเขื่องไร ๆ เหล่าใดแล    เข้ามาในเมืองนี้ก็ดี    ออกไปก็ดี 
สัตว์มีชีวิตเหล่านั้นทั้งหมด  เข้าหรือออกโดยประตูนี้  ดังนี้  แม้ฉันใด