เข้าสังคมยาก เรียนกศน.ไม่มีเพื่อน

ปัจจุบันอายุ17หยุดเรียนไปตั้งแต่ป.6เพราะพ่อแม่แยกทางกันแล้วต้องอยู่กับยาย2คน ช่วงนั้นอาการค่อนข้างหนักร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ กลัวการเข้าสังคมหนักมากอยู่ในบ้าน3ปีเต็มไม่ออกไปไหนนอกจากร้านค้าป้า ปีนี้ย้ายมาอยู่กับแม่แล้วได้ไปสมัครเรียนกศน. เรียนมา2เดือนแล้วไม่มีเพื่อน โดดเดี่ยวมากเลย ทำตัวไม่ถูกและอึดอัดมากเพราะโดนจับนั่งหน้าสุดแถมเป็นริมมุมสุด ด้านหลังไม่มีใครนั่งมีแต่คนนั่งข้างซ้ายซึ่งเป็นผู้ชาย เราไม่มีเพื่อนผู้ชายมาก่อนทั้งชีวิตเลยหาเพื่อนได้ยากกว่าเก่าเลยค่ะ เวลามีงานกลุ่มเรารู้สึกยิ่งโดดเดี่ยวเพราะไม่รู้จักใครเลย วันนี้ทนไม่ไหวเลยเล่าให้แม่ฟังแต่โดนด่ากลับมา เสียใจมากเลยค่ะ แค่อยากได้คำปรึกษาอยากให้เขาเข้าใจและช่วยหาวิธีแก้ เราไม่รู้จะปรึกษาใครเพราะไม่มีเพื่อนเลย การเข้าสังคมเป็นเรื่องที่ยากมากเลยค่ะเพราะไม่เคยคุยกับคนแปลกหน้าตลอด3ปี เราพูดน้อยตั้งแต่เด็กแล้วค่ะยากมากๆเลย รู้สึกเหมือนไม่มีใครเลยค่ะ อยากฟังแนวคิดคนอื่นๆว่าจะแก้ปัญหากันยังไงคะ ถ้าหยุดเรียนไปรอปีหน้าจะดีไหมคะ อยากได้คำแนะนำไม่ใช่คำด่าทอหรือแซะเพราะวันนี้เสียใจมากแล้ว ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ไม่มีใครให้ระบายแล้วจริงๆค่ะ