วันนี้ขอมาระบาย จากที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ เมื่อก่อนขายของถึงไม่ได้ดีถึงขนาดเทน้ำเทท่า แต่ก็พออยู่รอด ตอนนี้พ่อค้าแม่ค้านั่งมองหน้ากัน

บทสรุปสุดท้ายก็ไปไม่ไหว สู้ไม่ไหว ยิ่งสู้เหมือนยิ่งรัด คนที่มีรากฐานที่ดีมีครอบครัวหนุนหลัง มีญาติพี่น้องพอได้อาศัยกันก็ดีไป คนที่ไม่เหลืออะไรได้แต่นั่งคิดว่าจะเอาไงต่อดี ขายของที่มียังไม่พอค่าเช่าบ้านที่ค้างไว้จะ2เดือน รถก็โดนยึด เงินก้อนสุดท้ายที่มีก็มาลงทุนขายของ สุดท้ายก็จมหมด นั่งมองลูกกินข้าวกับซอส  ค่าน้ำค่าไฟจากไม่เคยค้าง ตอนนี้ก็รอว่าเค้าจะมายกหม้อไปเมื่อไหร่  5555ขำชีวิตตัวเองตอนนี้ เครียดหนักสุดในชีวิต กินยานอนหลับไม่หลับ คิดซ้ำๆวนๆ จะเอายังไงดี
ไม่เคยคิดในห้วเลยเรื่องกู้รายวัน เพราะรู้ตัวว่ายังไงก็ใช้คืนไม่ไหว ชีวิตแม่เลี้ยงเดี๋ยว ที่ทำมาหากินสุจริต ใช้ความซื่อสัตย์ในการทำมาหากิน ทำไมถึงไม่มีสิ่งดีๆขึ้นมา หรือต้องให้จบชีวิตจริงๆ

ฉันเหนื่อยมากที่สุดแล้วนะ   อาทิตย์นี้คงต้องหาที่อยู่ใหม่ ถ้าหาเงินค่าเช่าไม่ได้
สมเพชตัวเองตอนนี้จัง ฉันแค่หวังว่าเศรษฐกิจจะดีขึ้นสักที  หางานทำรายวันทุกที่ก็เต็มหมด ไปสมัครในตลาดเช้ามืดก็ให้รอติดต่อกลับ  ได้แต่บอกตัวเองให้สู้ๆ(ไม่ว่าจะแย่แค่ไหนตัดพ้อไปก็ต้องสู้เหมือนเดิม)  พรุ่งนี้ฟ้าสว่างก็หวังให้มองเห็นทางเดินด้วยล่ะก้น ตราบใดที่มีลมหายใจเราต้องสู้ เพื่อต้วเองและเด็กน้อยที่สู้กับเรา

แม่ขอโทษที่ทำให้หนูลำบาก ทนอีกนิดนะ