ขอโทษที่ไปคิดถึงเธอแทบทุกวัน

🧠 คำถามธรรมดา...ที่พังทั้งชีวิต วันก่อนผมได้ฟังเรื่องเล่า 3 เรื่อง ทุกเรื่องมีจุดเริ่มจาก “คำพูดเบา ๆ” แต่ผลลัพธ์… รุนแรงกว่าที่ใครจะคาดคิด และผมอยากให้คุณลองคิดตามทีละเรื่องครับ

จดหมายฉบับสุดท้าย Happy new year นะเธอ ขอให้ในปีนี้สำหรับเธอสุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไข้ได้ปวดถึงจะเป็นก็เป็นนิดเดียวนะ เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดในปีที่แล้วขอให้ปล่อยผ่านมันไป จดจำแต่เรื่องราวดีๆ ในปีที่ผ่า

ชื่อเรื่อง: แอบ (ไม่) รู้ใจ คำโปรย: ในยุคที่ "แอบส่องไอจี" คือภาษารักของคนขี้อาย ความรู้สึกเล็ก ๆ ระหว่างเขาและเธอจึงเริ่มต้นจาก story หนึ่งและขยับใกล้ขึ้นทีละคอมเมนต์ ตัวละครหลัก (เวอร์ชั

หลังจากแม่ๆ ทั้งสองกลับไป ผาตะวันก็เอ่ยถามขึ้น “แม่คุณจ้างเท่าไหร่?” “อะไรของนาย?” เธอเลิกคิ้ว แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ “แม่จ้างคุณเท่าไหร่ ถึงยอมไปฮันนีมูนกับผม?”

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (12)...พี่ชายที่รัก               ดวงเนตรเตรียมของที่จะทำกับข้าวไปทำที่ห้องพี่น้อย ปล่อยให้พี่หนอยนอนต่อไม่ปลุกประตูห้อ

“ว๊ายยย!!!” ราตรีร้องลั่น ตัวแทบหงายหลังหล่นจากรถ แขนสองข้างรีบคว้าไปข้างหน้าอย่างอัตโนมัติ โอบรัดเอวของเขาแน่นราวกับกลัวชีวิตจะหลุดลอยไปในวินาทีนั้น ยังไม่ได้ขับรถหรูหลักสิบล้านเลยนะ! จะ

คิดถึงเธอมากนะคิดถึงตลอดเวลา เลยแหละ..รู้ไหม..แต่ก็คงทำได้แค่…คิดถึงเท่านั้น..รู้ว่าเธอไม่ได้รัก..ไม่สนใจ..ไม่ได้แคร์อะไรเลยอยู่แล้ว..อย่างน้อยก็ได้บอกเธอและเธอก็ได้รู้ว่าเราชอบเธอ..คนบางคนเกิด

https://www.youtube.com/watch?v=2gW62IYMyLk มีเธอเสมออยู่เคียงใจ รับรู้รับฟังที่เป็นไป ยามมีปัญหายังอุ่นใจ ช่วยกันไขช่วยเป็นเช่นกำลัง ทำหนักให้เบา ยังมีรอยยิ้มแต่ใจหมอง เหมือนดังของสำคัญต้องพรากไป ใน