ชีวิตหาทางออกไม่ได้

ตั้งแต่เด็กเราทำแต่สิ่งที่ชอบมาตลอดเลยไม่คิดถึงอนาคตคิดถึงความสุข ช่วงเวลาตรงนั้น
พอตั้งแต่เด็กจนโตก็เลือกแต่สิ่งที่ชอบ แต่ทำมันไม่สุดสักอย่าง เพราะว่าไม่อดทน จนมาถึงเวลาผู้ใหญ่ที่ต้องใช้ชีวิต ทำให้ลำบากเพราะการกระทำตัวเอง 
ไม่รู้เลยค่ะว่าจะทำงานอะไร เลยเลือกวัดที่เราพอทำได้แต่ไม่ตรงสายที่เรียนมา เงินเดือนน้อยมากๆอยากเติบโตและไม่เป็นภาระของพ่อแม่ อยากดูแลเขาได้ แต่ไม่มีหนทาง ความฝันความชอบที่เราไปต่อมันต้องใช้เงินจำนวนมาก แต่ฐานะทางบ้านไม่ถึงที่จะสานต่อ ถึงจะทำงานตามฝันความสามารถเราก็ไม่ถึง พอไปเรื่อยๆต้องฝืนใจมาทำงานในสิ่งที่ไม่ถนัดและไม่ชอบตั้งแต่เด็ก ทำเพราะเงินล้วนๆ ตอนนี้เริ่มต้นมันยากลำบากมากๆ ถูกกดดันทั้งยอดทั้งหัวหน้า  หลายๆอย่าง เวลาพักน้อย เราไม่มีความสุขเลยค่ะ ไม่อยากตื่นเช้าเลยค่ะ อยากนอนไปเลยไม่ตื่น ถ้าลาออกก็ไม่รู้จะไปทำอะไร ตอนนี้เหมือนอยากจะย้อนเวลาชีวิตอย่างเดียวว่า อยากจะกลับไปตั้งในสิ่งที่เรียนมา  ไม่อยากให้ชีวิตจบมาทำอาชีพนี้เลยค่ะ  ถ้าเรากลับไปเริ่มต้นใหม่กับสายอาชีพที่เรียนมาแต่พร้อมทำงานอะไรไปก็ได้แต่เงินเดือนน้อย กับฝืนทำงานนี้ที่ไม่มีความสุขแต่ได้เงินเยอะแต่ไม่แน่นอน ดีกว่ากันค่ะ