สวัสดีค่าาา คืออยากมาบ่น แล้วขอคำปรึกษาว่าความคิดแบบนี้ของเรามันแย่มากรึป่าว เรื่องมันมียุว่า
ได้เรียนมหาลัยที่เขาบังคับให้ยุหอในค่ะ แล้วเรามากะเพื่อนสนิทมากๆเกือบ13ปีแล้วที่รู้จักกัน เลยเลือกที่จะอยู่ห้องเดียวกันค่ะ ช่วงแรกๆที่เข้ามาโอโห รู้สึกถึงความอุบาดแบบทันทีทันใด คือเพื่อนมันแบบเป็นคนที่เสียงดังมากกกกกก แค่ลุกอยากเก้ากี้มันยังทำเสียงดังได้อ่ะ งงมาก แล้วเราบอกเขาหลายรอบมากตอนช่วงแรกๆว่าเบาหน่อย มันมีเพื่อนร่วมห้องคนอื่นอยู่ด้วยน้า เออ อะไรบราๆ ก้คือกุบ่นค่ะ บ่นเป้นแม่ บ่นเปนยายแก่ๆเลย จนแบบมันเอือมอ่ะ เลยกลายเป็นกุเลิกคบเลิกคุยกะมันมันไปเลยย ไม่ไหวแล้วอ่ะพอได้มาอยู่ใกล้ๆทุกวัน ยกตัวอย่างวีรกรรมชี
-เปิดปิดประตูดังปังๆตอนเกือบ4ทุ่มหรือตอนมันไปเข้าห้องน้ำ ทั้งๆที่ประตูมันปิดเบาๆได้
-สามารถทำของทุกอย่างในมือตกได้ทุกชิ้นที่ถือ
-ชนทุกสิ่งทุกอย่าง ชนทำ
ไรนักหนา โดยเฉพาะเตียงกุ ยิ่งตอนกุหลับน่ะ ชนดีนัก
-แล้วประตูตู้เสื้อผ้ามันเป็นเหล็กอ่ะ แบบล็อกเกอร์ นังนีคือเปิดปิดแบบกะแทกเลย กุจะบ้าาา
-เขามีเพื่อนใหม่ยุห้องตรงข้าม เลยไปเล่นกะเพื่อนใหม่ทุกวัน แล้วออกไปเล่นแบบไม่เอากุนแจห้องไป แล้วก้ไม่ให้เราและเมทล็อคประตูห้อง แล้วบางวันเขาก้กลับมาเกือบเที่ยงคืน บางวันฉันยุคนเดียวก้ไม่กล้านอนอ่ะ คือเราระแวงอีกเพราะห้องมันไม่ได้ล้อคประตู
-ดูคลิปติ้กต้อกด้วยเสียง50%+++ แบบไม่ใส่หูฟัง ไม่อะไรทั้งสิ้น ทั้งๆที่เพื่อนนอนหรือพักผ่อนกันอยู่
คือมันมีอีกหลายอย่างมากกกก เอาจริงคือรู้น่ะ ว่าแต่ละสิ่งคือเป็นตัวเราที่ประสาทแดกเอง แต่แบบขอเถอะว่ะ มันแบบแทบจะบ้าแล้วอ่ะ แล้วต้องอยู่อย่างนี้ปี1 แต่ตอนนี้พึ่งผ่านไป3เดือน คือเขาแทบจะไม่มีความเกรงใจแบบมีมารยาทเลยอ่ะ ไม่มช่ไม่บอกน่ะ คือบอกเสมอ จนทะเลาะกันจนไม่คุยกันแล้วอ่ะ โดยเฉพาะเรื่องล้อคห้อง เพราะแบบมันเป็นหอในที่แยกชายหญิงก้จริง แต่บางวันเราก้อาจจะเจอผู้ชายเดินขึ้นลงบันไดตอนเช้าบ้างดึกบ้าง งงมาก 555555
นั้นแหละค่ะ สำหรับใครที่อ่านจบคือแบบ หนูควรทำไงดีคะ ฮื่ออออ หนูแบบหูดีหรือท้อกสิกเกินไปหรือป่าว แต่หนูจะบ้าตายแล้วจิงๆนะคะ 😭
ปัญญาชีวิตนศ หอใน
ได้เรียนมหาลัยที่เขาบังคับให้ยุหอในค่ะ แล้วเรามากะเพื่อนสนิทมากๆเกือบ13ปีแล้วที่รู้จักกัน เลยเลือกที่จะอยู่ห้องเดียวกันค่ะ ช่วงแรกๆที่เข้ามาโอโห รู้สึกถึงความอุบาดแบบทันทีทันใด คือเพื่อนมันแบบเป็นคนที่เสียงดังมากกกกกก แค่ลุกอยากเก้ากี้มันยังทำเสียงดังได้อ่ะ งงมาก แล้วเราบอกเขาหลายรอบมากตอนช่วงแรกๆว่าเบาหน่อย มันมีเพื่อนร่วมห้องคนอื่นอยู่ด้วยน้า เออ อะไรบราๆ ก้คือกุบ่นค่ะ บ่นเป้นแม่ บ่นเปนยายแก่ๆเลย จนแบบมันเอือมอ่ะ เลยกลายเป็นกุเลิกคบเลิกคุยกะมันมันไปเลยย ไม่ไหวแล้วอ่ะพอได้มาอยู่ใกล้ๆทุกวัน ยกตัวอย่างวีรกรรมชี
-เปิดปิดประตูดังปังๆตอนเกือบ4ทุ่มหรือตอนมันไปเข้าห้องน้ำ ทั้งๆที่ประตูมันปิดเบาๆได้
-สามารถทำของทุกอย่างในมือตกได้ทุกชิ้นที่ถือ
-ชนทุกสิ่งทุกอย่าง ชนทำ
-แล้วประตูตู้เสื้อผ้ามันเป็นเหล็กอ่ะ แบบล็อกเกอร์ นังนีคือเปิดปิดแบบกะแทกเลย กุจะบ้าาา
-เขามีเพื่อนใหม่ยุห้องตรงข้าม เลยไปเล่นกะเพื่อนใหม่ทุกวัน แล้วออกไปเล่นแบบไม่เอากุนแจห้องไป แล้วก้ไม่ให้เราและเมทล็อคประตูห้อง แล้วบางวันเขาก้กลับมาเกือบเที่ยงคืน บางวันฉันยุคนเดียวก้ไม่กล้านอนอ่ะ คือเราระแวงอีกเพราะห้องมันไม่ได้ล้อคประตู
-ดูคลิปติ้กต้อกด้วยเสียง50%+++ แบบไม่ใส่หูฟัง ไม่อะไรทั้งสิ้น ทั้งๆที่เพื่อนนอนหรือพักผ่อนกันอยู่
คือมันมีอีกหลายอย่างมากกกก เอาจริงคือรู้น่ะ ว่าแต่ละสิ่งคือเป็นตัวเราที่ประสาทแดกเอง แต่แบบขอเถอะว่ะ มันแบบแทบจะบ้าแล้วอ่ะ แล้วต้องอยู่อย่างนี้ปี1 แต่ตอนนี้พึ่งผ่านไป3เดือน คือเขาแทบจะไม่มีความเกรงใจแบบมีมารยาทเลยอ่ะ ไม่มช่ไม่บอกน่ะ คือบอกเสมอ จนทะเลาะกันจนไม่คุยกันแล้วอ่ะ โดยเฉพาะเรื่องล้อคห้อง เพราะแบบมันเป็นหอในที่แยกชายหญิงก้จริง แต่บางวันเราก้อาจจะเจอผู้ชายเดินขึ้นลงบันไดตอนเช้าบ้างดึกบ้าง งงมาก 555555
นั้นแหละค่ะ สำหรับใครที่อ่านจบคือแบบ หนูควรทำไงดีคะ ฮื่ออออ หนูแบบหูดีหรือท้อกสิกเกินไปหรือป่าว แต่หนูจะบ้าตายแล้วจิงๆนะคะ 😭