ไม่แน่ใจว่า เรียกว่าพฤติกรรมได้ไหม
คือ แมวของเพื่อน มีพฤติกรรม (?) แปลก ๆ อย่างหนึ่ง คือ เวลามันเล่น ๆ ของมันอยู่ แล้วก็ซนไปเรื่อยเนี่ย พอจังหวะโชคร้าย มันจะทำเล็บติดอยู่กับซอกประตูบ้าง ติดกับเนื้อวัสดุอะไรบางอย่างที่ทำให้เล็บมันฝังลงไปแล้วดึงไม่ออกบ้าง แล้วมันก็จะตะแง้ว ๆ ติ้น ๆ ให้หลุด แต่ก็ไม่หลุดสักที ทีนี้ ประเด็นก็คือ พอเพื่อนผมซึ่งเป็นเจ้าของแมว หรือ อาจจะเป็นคนอื่นที่อยู่ใกล้ๆ เข้าไปช่วย ปลดอุ้งเท้าของมันออกจากที่ที่มันติดอยู่ ปรากฏว่า มันจะโกรธ แล้วหันมาแว้งกัดคนที่ไปช่วยมันให้หลุดออกมาทุกครั้งเลย แถมพาลงอน ไม่ยอมให้คนนั้นเข้าใกล้หรือเล่นกันมันไปพักใหญ่ ๆ (ล่าสุด คนที่โดนคือ ผม โดนมากับตัวเอง ถึงได้เข้าใจ ตอนที่เพื่อนเล่าให้ฟังนี่ ยังเออออไปกับเพื่อน ยังไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์เท่าไรว่า แมวมันทำอะไรอีท่าไหน) ซึ่งส่วนใหญ่คือ จนกว่ามันจะนอนแล้วตื่นขึ้นมาใหม่ ก็จะเหมือนรีเซ็ทใหม่ (ลืมนั่นเอง)
ผมกับเพื่อนพยายามตีความ ว่าทำไมมันเป็นแบบนี้ เบื้องต้น ก็คิดว่า มันคงเข้าใจผิดว่า คนที่ไปช่วย คือ คนที่ทำให้มันเล็บติดอยู่กับที่ตรงนั้น แต่ทำไมมันถึงได้เข้าใจไปแบบนั้นล่ะ?
ผมคิดมั่ว ๆ อีกทฤษฎีนึง (ตั้งเองนะ) ว่าลำดับการรับรู้ของสมองมันกลับตาลปัตรหรือเปล่า คือ แทนที่จะเป้น เล็บมันติด ---> มีคนช่วยปลดเล็บมันออกให้ ---> เป็นอิสระ กลายเป็นมันรับรู้ว่า เป็นอิสระ ---> มีคนไปยุ่งกับมัน ---> เล็บมันติดกับพื้นหรือผนังหรืออะไรสักอย่าง แล้วมันก็เลยโกรธคนคนนั้น
เพื่อน ๆ ทาสแมวคิดว่ายังไงกันบ้างครับ
ถามเกี่ยวกับพฤติกรรมของแมวครับ
คือ แมวของเพื่อน มีพฤติกรรม (?) แปลก ๆ อย่างหนึ่ง คือ เวลามันเล่น ๆ ของมันอยู่ แล้วก็ซนไปเรื่อยเนี่ย พอจังหวะโชคร้าย มันจะทำเล็บติดอยู่กับซอกประตูบ้าง ติดกับเนื้อวัสดุอะไรบางอย่างที่ทำให้เล็บมันฝังลงไปแล้วดึงไม่ออกบ้าง แล้วมันก็จะตะแง้ว ๆ ติ้น ๆ ให้หลุด แต่ก็ไม่หลุดสักที ทีนี้ ประเด็นก็คือ พอเพื่อนผมซึ่งเป็นเจ้าของแมว หรือ อาจจะเป็นคนอื่นที่อยู่ใกล้ๆ เข้าไปช่วย ปลดอุ้งเท้าของมันออกจากที่ที่มันติดอยู่ ปรากฏว่า มันจะโกรธ แล้วหันมาแว้งกัดคนที่ไปช่วยมันให้หลุดออกมาทุกครั้งเลย แถมพาลงอน ไม่ยอมให้คนนั้นเข้าใกล้หรือเล่นกันมันไปพักใหญ่ ๆ (ล่าสุด คนที่โดนคือ ผม โดนมากับตัวเอง ถึงได้เข้าใจ ตอนที่เพื่อนเล่าให้ฟังนี่ ยังเออออไปกับเพื่อน ยังไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์เท่าไรว่า แมวมันทำอะไรอีท่าไหน) ซึ่งส่วนใหญ่คือ จนกว่ามันจะนอนแล้วตื่นขึ้นมาใหม่ ก็จะเหมือนรีเซ็ทใหม่ (ลืมนั่นเอง)
ผมกับเพื่อนพยายามตีความ ว่าทำไมมันเป็นแบบนี้ เบื้องต้น ก็คิดว่า มันคงเข้าใจผิดว่า คนที่ไปช่วย คือ คนที่ทำให้มันเล็บติดอยู่กับที่ตรงนั้น แต่ทำไมมันถึงได้เข้าใจไปแบบนั้นล่ะ?
ผมคิดมั่ว ๆ อีกทฤษฎีนึง (ตั้งเองนะ) ว่าลำดับการรับรู้ของสมองมันกลับตาลปัตรหรือเปล่า คือ แทนที่จะเป้น เล็บมันติด ---> มีคนช่วยปลดเล็บมันออกให้ ---> เป็นอิสระ กลายเป็นมันรับรู้ว่า เป็นอิสระ ---> มีคนไปยุ่งกับมัน ---> เล็บมันติดกับพื้นหรือผนังหรืออะไรสักอย่าง แล้วมันก็เลยโกรธคนคนนั้น
เพื่อน ๆ ทาสแมวคิดว่ายังไงกันบ้างครับ