มูฟออนแล้วค่ะไม่เคยตั้งใจจะนึดถึงด้วยชีวิตต้องทำมาหากินไม่มีเวลามานั่งนึกแต่พับผ่าพอย่าเสียหน้าเขาก็ลอยขึ้นมาอยากจะโทรไปบอกเขาหรือตอนที่ทำงานเหนื่อยๆอยู่ก็นึกถึงเขาแบบไม่รู้ตัวเหมือนทำงานเหนื่อยจนเหม่อแล้วไปนึกถึงเฉยเรามีปัญหาอะไรรึป่าวคะคือจริงๆก็สามารถมีคนใหม่ได้เป็นร้อยคนแล้วแต่ทำไมไม่สามารถมีได้ซักทีคือสาบานว่าไม่ได้ยึดติดอะไรเลยพร้อมมีคนใหม่ 24/7 แต่มันโมโหตัวเองที่จิตใต้สำนึกไม่ลืมไปซักทีสงสัยเขาคงจะดีกับเรามากๆแล้วเลิกกันก็เพราะเหตุผลที่ไม่น่าเกิดขึ้นด้วยมั้งคะหรือว่าชาตินี้จะต้องอยู่กับความคิดถึงอะไรแบบนี้ไปจนตายงงตัวเองหงุดหงิดๆๆๆ 555555 บางทีก็นึกอิจฉาเขานะคะที่มีคนยังคิดถึงเขาตลอดแต่เราไม่ได้ก้าวก่ายชีวืตเขานะคะไม่มีช่องทางติดต่อไม่ได้กลับไปดูอะไรแต่เหนื่อยใจอะค่ะคิดถึฃคนที่ไม่มีตัวตนอยู่แล้วไม่ใช่เขาตายนะคะ เราคิดถึงเขาตัวตนเขาในช่วงอายุนั้นๆ แต่จริงๆเขาเติบโตขึ้นเป็นคนใหม่ไปแล้วเป็นคนที่ดีขึ้นที่เราไม่รู้จักเขาอีกแล้วยินดีกับเขาจริงๆ แค่อยากบ่นน่ะค่ะในชีวิตจริงคงไม่มีใครมานั่งฟังเรื่องนี้อย่าว่ากันเลยนะคะอยากระบายเฉยๆค่ะ สฃสัยชีวืตช่วงนี้จะเหนื่อยแสนเหนื่อยเลยเป็นบ้าๆบอๆ5555