เเอบชอบผู้หญิงที่ทำงานไม่เคยคุย

เราเคยร่วมงานกับคนคนนึง  แรกๆ ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร   พออยู่ด้วยกันไปนานๆ  รู้สึกพิเศษ  และชอบเขามากขึ้นในทุกๆวัน  มีความสุขทุกครั้งที่ได้เจอ    ตอนนี้ก็ยังคงคิดถึงเขาอ

ผมเเอบชอบคนๆหนึ่ง เคยเห็นหน้ากันคับ เเต่ไม่เคยคุยกัน ผมไม่เคยจีบใครมาก่อนเลย จะเริ่มไงคับ

เรื่องราวมีอยู่ว่า      ...ตอนนั้นผมอยู่ป6. โรงเรียนผมมีการติโอเน็ตเเละมีโรงเรียนหนึ่งมาติวด้วย วันนั้นเป็นวันที่ผมเจอเธอครั้งเเรก เพราะว่าติวอยู่ห้องเดียวกัน ตอนนั้นผมจ้องเธอทั้งวันเลย

รู้สึกว่าโดนคุกคามหรือป่าว รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยหรือไม่ครับถ้าคุณผญทั้งหลายเจอเเบบนี้ ปล สมมติว่าคุณชอบผชคนนั้นอยู่ความรู้สึกจะเหมือนกันไหมครับ ปล ผมมั่นใจว่าเธอคงเดาออกได้ไม่ยากว่าเป็นผม เพราะผมก็

เคยเเอบชอบผู้หญิงคนนึง ตอนประถม เธอน่ารักทั้งสวยสุดในชั้น ที่ผมเรียน เวลาสอบเราก้จะได้นั่งใกล้กัน เพราะเลขที่เราต่อกัน ผมเรียนกับเธอ ได้ไม่นาน เธอก้ย้ายโรงเรียนไปในเมือง ต่อมาผมเล่นเฟสบุ๊คเป็น ผมเลยหา

พอดีผมกำลังคุยกับผู้หญิงคนนึงอยู่ครับ เธอเคยเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน แต่ผมจบออกมาทำงานแล้วอยู่คนละจังหวัด เลยต้องแชทคุยกัน ผมก็คุยกับเธอแบบที่เธอก็รู้นะครับว่าผมกำลังจีบ ก็กำลังคุยดูใจกันอยู่ แต่ที่ผม

รู้สึกว่าโดนคุกคามหรือป่าว รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยหรือไม่ครับถ้าคุณผญทั้งหลายเจอเเบบนี้ ปล สมมติว่าคุณชอบผชคนนั้นอยู่ความรู้สึกจะเหมือนกันไหมครับ ปล ผมมั่นใจว่าเธอคงเดาออกได้ไม่ยากว่าเป็นผม เพราะผมก็

​ตอนที่​มีกิจกรรมผูกข้อมือพี่น้องๆในสาขา ​ผมจะผูกให้คนที่ผมชอบ ​เราคุยกันผ่านเเชทเเบบธรรมดา (ผมจะเป็นคนทักเธอก่อนตลอด)ทั้งที่เจอกันบ่อยๆ ผมเเอบรู้สึกว่าเธอหลบหน้าผมเเต่ผมก็หลบหน้าเธอเพราะเขิน เเต่ตอนท

คือผมเเอบชอบคนๆนึงนับๆก็12ปีได้เเล้ว ไม่เคยกล้าบอกหรือจีบ อาจเป็นพ่อเเม่รู้จักกันด้วยเเล้วถ้าบอกกลัวจากคนรู้จัดฃกกลายเป็นเเค่เคยรูจัก ผมต่อมัธยมก็โรงเรียนเดียวกับเขาเเม่รู้จักทำให้ตอนเดินเข้ารร ม.1 เด