“อักษรรูน” คืออักษรโบราณ ที่กล่าวว่าเป็นต้นแบบพัฒนามาสู่พยัญชนะในตัวอักษรภาษาอังกฤษในปัจจุบัน มีความเชื่อกันว่าเป็นอักขระเวทมนตร์ที่ได้รับประทานมาจากองค์มหาเทพ เป็นเครื่องมือเชื่อมต่อระหว่างพลังงานบางอย่างในห้วงจักรวาล มาสู่มวลมนุษยชาติ
(คำว่า Runes (รูนส์) เราจะพบเห็นการสะกดทั้งเติม S และไม่เติม เกิดจากการอ้างอิงจากความหมายเชิงพหูพจน์ในภาษาอังกฤษ หมายถึงหลายชิ้น หรือหลายอักษร ดังนั้น Rune (รูน) จึงหมายถึงชิ้นเดียว ในบทความนี้ผู้เขียนขอใช้คำไทยว่า “รูน” เพียงอย่างเดียวเพื่อไม่ให้เกิดความสับสนนะครับ)
ตำนานนอร์ส นั้น ถูกกล่าวถึงในเชิงลัทธินอกรีด หรือนอกศาสนา เพราะเมื่อคริสตจักรได้เข้าไปมีบทบาทในแถบสแกนดิเนเวีย การนับถือเทพเจ้าจึงกลายเป็นเรื่องงมงาย เป็นพ่อมด แม่มด หมอผี และถูกกวาดล้างไปในห้วงเวลาหนึ่ง ตำนานที่หลงเหลืออยู่จึงมีศูนย์กลางอยู่ที่เรื่องราวของเหล่าทวยเทพต่าง ๆ ที่มีความสัมพันธ์กับมนุษยชาติอย่างแน่นแฟ้น มีความเชื่อเกี่ยวกับโลกทั้งเก้าที่มีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์อยู่ตรงกลางจักรวาลนั่นคือต้นอิกดราซิล (Yggdrasill)
ต้นกำเนิดของอักษรรูนโบราณนี้ ที่เชื่อกันว่าเกิดจากการที่เทพเจ้าโอดินปรารถนาจะล่วงรู้ความลับสูงสุดของจักรวาล จึงทรงทรมานองค์เอง คล้ายกับการทำทุกรกิริยา ด้วยการผูกเท้าข้างหนึ่งไว้กับต้นไม้แห่งชีวิตอิกดราซิล แล้วแทงหอกไปที่สีข้าง ทุกข์ทรมานอยู่เก้าวันเก้าคืนจนสิ้นพระชนม์ (คล้ายกับภาพของไพ่ The Hanged Man ในการ์ดทาโรต์นั่นเอง) แต่เมื่อสิ้นพระชนม์ไปแล้ว พระอมาใหงค์ก็ทรงฟื้นคืนชีพขึ้นม่ และเปี่ยมไปด้วยสติปัญญา ที่จะทรงเรียนรู้อักษรรูนในครานั้น ต่อมา หลังจากที่เทพเจ้าโอดินทรงเรียนรู้อักษรรูนอันเป็นองค์ความรู้จากภายนอกจนแตกฉานแล้ว จึงนำมาใช้ในการสร้างเวทมนตร์ต่าง ๆ และถ่ายทอดให้เหล่าทวยเทพ จนกระทั่งตกทอดมาสู่มนุษย์ กล่าวกันว่าเทพเจ้าโอดินมักจะสวมเสื้อคลุม, หมวกปีกกว้างและถือหอก
เห็นได้ว่าหากความเชื่อเรื่องอักษรรูนนั้นมีต้นกำเนิดมาจากเทพเจ้า อักษรรูนจึงเปรียบเสมือนตราสัญลักษณ์อันศักดิ์สิทธิ์และมีเวทมนตร์ภายในตัว (ถ้าจะเทียบกับอักษรขอมโบราณบ้านเราก็คงไม่แปลกนัก) เป็นวัฒนธรรมตกทอดมาแต่ยุคโบราณในศาสนาอาซาทรู (Asatru) ซึ่งเป็นศาสนาแบบพหุเทวนิยม คือมีการนับถือเทพเจ้าหลายพระองค์เป็นปฐม พินิจแล้วก็คล้ายคลึงกับมหาเทพสายพรฮินดู ที่เรารับมาจากอินเดีย ต่างกันที่ตำนานความเชื่อครับ
หลักความเชื่อของศาสนาอาซาทรูนั้น ไม่มีบัญญัติในเรื่องของการสวดอ้อนวอนพระเจ้า ดังนั้น การกล่าวถึง สรรเสริญ หรือเล่าความเกี่ยวกับเทพเจ้านอร์ส จึงเกิดขึ้นในรูปแบบที่เรียกว่าบทกวี หรือเอ็ดดา (Eddas) โดยพื้นฐานของศาสนาอาซาทรู ก็ไม่มีหลักปฏิบัติให้ยึดถือหรือกฎข้อบังคับใดตายตัว ส่วนมากจะอ้างถึงการดำเนินชีวิตโดยหลักขันติธรรม การดำเนินชีวิตด้วยสันติภาพและความเคารพ มุ่งเน้นให้ผู้คนใช้ชีวิตให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมของตนเอง เพื่อจัดการห้วงต่าง ๆ ของชีวิต และมีจุดมุ่งหมายในบั้นปลายว่าจะเป็นแบบไหน เน้นความเชื่อมโยงต่อทุกสรรพสิ่ง และเคารพต่อธรรมชาติ เป็นศาสนาที่เปิดกว้างและไม่มีข้อจำกัดแม้เรื่องเพศสภาพ จึงเป็นที่นิยมของกลุ่ม LGBT พอสมควรอีกด้วย และผู้ที่ศรัทธาในศาสนาอาซาทรู จะถูกเรียกขานว่า เพแกน (Pagan) เป็นคนนอกรีต นอกศาสนา และก็เป็นที่น่าแปลกที่ในปัจจุบันสถิติของคนไร้ศาสนา มีมากเป็นอันดับ 3 ของโลกเลยทีเดียว
เรื่องราวของอักษรรูนนั้นถูกค้นพบตั้งแต่ปี ศตวรรษที่ 4-5 นั่นหมายความว่า การจารึกอักษรรูน สันนิษฐานได้ว่า อักษรรูนนั้นอาจจะถือกำเนิดก่อนคริสตกาล และด้วยหลักฐานการแกะสลักบนอาวุธ แผ่นหิน กระดูกสัตว์ แผ่นไม้ หรืออุปกรณ์เครื่องใช้โบราณต่าง ๆ ทำให้พิสูจน์ทราบในเรื่องนี้ ส่วนมูลเหตุที่ศาสตร์อักษรรูน ที่เชื่อกันว่าเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ ถูกกวาดล้างในยุคล่าพ่อมดแม่มด ค.ศ.ที่ 14-17 นั่นก็เพราะว่า หากผู้ใดที่ใช้จารึกอักษรรูนจะถูกตีความไปว่าเป็นพวกผู้วิเศษ หรือพ่อมดหมอผี พวกเล่นไสยศาสตร์มนตร์ดำ อักษรรูนจึงเป็นอักขระโบราณที่เลือนหายไปในยุคหนึ่งพร้อม ๆ กับศาสนาที่พวกเขานับถือ หรือลัทธิอาซาทรูที่ได้ตายไปแล้วในยุคนั้น จนกระทั่งต่อมา เมื่อคริสตจักรเปิดกว้างมากพอ และการปิดกั้นที่ลดน้อยลง กลุ่มคนที่สนใจศึกษาจึงรื้อฟื้นอักษรรูนกันขึ้นมาอีกครั้งและกลายเป็นความนิยมของผู้ศรัทธา
“รูนคืออะไร” (Runes) มีรากศัพท์มาจากคำว่า รูน่าส์ (Runas) ในภาษาลัตเวีย แปลว่า คำพูด หรือบางตำราว่ามาจากคำว่า คาวเนน (Raunen) ในภาษาเยอรมัน แปลว่า เสียงกระซิบ หรือเสียงบ่น อักษรรูนนั้นเป็นอักษรที่ถูกออกแบบอย่างอิสระ ไม่ขึ้นกับอักษรใด มีความเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ การร่ายเวท หรือการประทับมนตร์ให้กับสิ่งของเครื่องใช้ เป็นเสมือนอักขระโบราณที่สืบทอดกันมายาวนาน มีทั้งหมด 24 ตัวอักษร ในรูปแบบตั้งต้นเรียกว่า ดิ เอลเดอร์ ฟูทาร์ค (The Elder Futhark) จัดได้ว่าเป็นรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดจากการค้นพบในยุโรป คำว่า Futhark ไม่ว่าจะเป็นการสลักแผ่นหิน, แผ่นไม้, แผ่นโลหะ, อาวุธ, ศิลปกรรม หรือเครื่องประดับ ฯลฯ หลังจากที่ถูกกวาดล้างไป ก็มีการนำกลับมาใช้อีกครั้งภายหลังคริสต์ศตวรรษที่ 18 และได้มีการพัฒนาเพื่อใช้งานในกลุ่มประเทศอื่น คือ แองโกล แซกซอน ฟูทาร์ค (Anglo-Saxon Futhark) ที่มีการเพิ่มตัวอักษรเข้าไปเพื่อใช้เป็นต้นแบบในการเขียนภาษาอังกฤษเก่า และ เดอะ ยังเกอร์ ฟูทาร์ค (The Younger Futhark) ที่ใช้เป็นอักษรหลักในนอร์เวย์, สวีเดน และเดนมาร์ก จนกระทั่งถูกแทนที่ด้วยตัวอักษรละตินเมื่อศริสตจักรแพร่ขยายไปถึง
ในความเชื่อที่ว่า อักษรรูนใช้สื่อสารกับเทพเจ้า เป็นคำบอกเล่าบางอย่างจากองค์เทพ หรือพลังศักดิ์สิทธิ์บางสิ่งในห้วงจักรวาล ที่กำลังกระซิบบอกคุณ ซึ่งเมื่อพิจารณาแล้ว ผู้เขียนเป็นเรื่องที่ไม่แปลก เพราะเมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้ จะขอเปรียบเปรยสักเล็กน้อยกับความเชื่อของแทบจะทุกภูมิภาคของโลกนะครับ ด้วยความต่างลัทธิ ต่างศาสนา ดังนั้นเราจึงไม่ควรตัดสินว่าบ้านเรางมงายกว่าบ้านเขา หรือฝรั่งเค้างมงายกว่าเรา ในเรื่องของตำนาน ผู้เขียนมองถึงเสน่ห์อย่างหนึ่งของวัฒนธรรมโบราณที่สืบทอดกันมา ถ้าทุกอย่างที่กล่าวถึงตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเชื่อ ก็ต้องใช้วิจารณญาณส่วนบุคคลขัดเกลาจิตใต้สำนึกของตนเองนะครับ “เราจึงไม่ควรกระทบกระเทียบความเชื่อของใคร ด้วยความเชื่อของเราเอง” และในหลักพื้นฐานของศาสนาอาซาทรู อักษรรูนโบราณมีความศักดิ์สิทธิ์ในตัวเอง ดังนั้น ผู้ที่จะใช้งาน จึงไม่ควรนำมาเล่นพิเรนทร์ หรือใช้กับสิ่งอันไม่พึงประสงค์เด็ดขาด เพราะเชื่อกันว่าจะถูกทำโทษจากเทพเจ้าตามตราประทับอักษรนั้น หรือเชื่อกันว่า อาถรรพ์จากการทดลองใช้โดยขาดศรัทธา จะนำพลังงานด้านลบจากเบื้องบนเข้าสู่ตัวเอง เช่น บางคนมีอาการปวดศีรษะไม่ทราบสาเหตุ หรือปวดเมื่อยร่างกายอย่างผิดปกติ
อักษรรูนโบราณ ประกอบด้วยชุดอักษร 3 เอธส์ (Aetts ออกเสียง อา-เอธส์ แปลว่าครอบครัว) 1 เอธส์มี 8 ตัวอักษร ซึ่งมีการให้คำนิยามเป็นสัญลักษณ์แทนเทพเจ้า หรือเทพีบางพระองค์ แทนสัตว์ แทนอาวุธ แทนพาหนะ และคำนิยามอื่นใดที่จะสอดคล้องกับความหมาย หรือกลุ่มพลังประจำรูนนั้น ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลผู้เขียนเห็นว่ามีความเกี่ยวข้องกับการดำรงชีวิตของผู้คน โดยเฉพาะชาวนอร์สโบราณ ที่จะต้องออกล่าสัตว์ ทำสงคราม เดินทางโดยเรือ ทำอาชีพกสิกรรม หรือทำฟาร์มปศุสัตว์ การผจญกับสภาวะอากาศหนาวเหน็บ เป็นต้น
“อักษรรูนทั้ง 3 Aetts (เอธส์)” ประกอบด้วย
1. เฟรยา เอธ หรือ เฟรย์ เอธ (Freyja’s Aett / Freyr’s Aett) เป็นชุดอักษร รูนของเทพีเฟรยาและเทพเฟรย์ ผู้ได้รับขนานนามว่าเป็นเทพเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ดังนั้นอักขระชุดนี้จึงสื่อความหมายไปในเชิงความรัก ความสุข ความสมบูรณ์แห่งชีวิต
2. ฮากัล เอธ (Hagal’s Aett) เป็นชุดอักษรรูนของเทพเฮมดัลล์ (Heimdal) เทพผู้พิทักษ์ประตูแห่งสะพานบีฟว์รอสต์ (หากถ้าใครติดตามภาพยนตร์เรื่องธอร์ ก็คงจะพอนึกภาพออกนะครับ) ดังนั้นแล้ว ความหมายของอักขระชุดนี้จึงเกี่ยวข้องกับความเปลี่ยนแปลง การมองเห็น การเปิดทาง เปิดวาสนา การนำทาง ความก้าวหน้า เงินทอง และความสำเร็จ
3. ธีร์ เอธ (Tyr’s Aett) เป็นชุดอักษรรูนของเทพธีร์ ผู้ได้รับขนานนามว่าเทพแห่งสงคราม อักขระชุดนี้จึงสื่อความหมายถึงพลัง อารมณ์ จิตวิญญาณ ความแข็งแกร่ง และความกล้าหาญ
ความสนุกของอักษรรูนอยู่ที่การผสมคำ หรือที่เรียกกันว่าการออกแบบเวทมนตร์คาถาด้วยการไบนด์รูน (Bind Runes หรือ Bindrune) วิธีการสร้างคาถารูนคือนำเอาอักษรศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ มาผสมเพื่อให้ได้ความหมายที่ต้องการ และการจะใช้คาถารูนให้ได้ผลและถูกต้อง เนื้อหาทั้งหมด ผู้เขียนเรียบเรียงไว้ในตำรา “ยันต์รูน” เมจิกคอลเสตฟส์และการออกแบบไบนด์รูนพร้อมใช้
เท่าที่ผู้เขียนศึกษาในศาสตร์ของความเชื่อ และตำนานชาวนอร์สโบราณ จึงอยากจะกล่าวพอสังเขปในเรื่องของอักษรรูนว่ามีความเป็นไปได้ ที่จะเกิดจากผู้สร้างในยุคก่อนคริสตกาล โดยอ้างอิงถึงหลักความเชื่อในเรื่องของพหุเทวนิยม อันหมายถึงการบูชาเทพเจ้าหลายองค์ รอยสลัก การจารึกในรูปแบบที่มีความหมายพิเศษ จึงเป็นการส่งต่อ ถ่ายทอด และผสมผสานเข้ากับเทวะตำนานก็เป็นไปได้ อันการจารึกในอดีตคงหนีไม่พ้นปราชญ์ประจำชนเผ่า ที่อาจล่วงรู้ความลับของเทพเจ้าและจักรวาล หรือผู้ที่ได้รับการเคารพนับถือ คล้ายกับฤาษีในพราหมณ์-ฮินดู ที่เป็นผู้แต่งคัมภีร์พระเวท และก็เป็นผู้สร้างตำนานมหาเทพพราหมณ์ขึ้นมาเช่นเดียวกัน โดยอาศัยความกลัวของมนุษย์ สร้างสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจขึ้นมา และอักษรขอมที่คนไทยใช้เขียนยันต์ จารของขลัง ก็มาจากอักษรขอมโบราณ ที่รับมาจากพราหมณ์ในประเทศอินเดียเช่นเดียวกัน โดยมีต้นกำเนิดมาจากอักษรปัลลวะที่สืบทอดพัฒนามาจากราชวงศ์ปัลลวะ ทางตอนใต้ของประเทศอินเดียราวพุทธศตวรรษที่ 11 หรือราว ๆ ปี 1000 – 1090 โดยประมาณ หรือจะเป็นไปได้หรือไม่ หากท่านเหล่านั้น เป็นผู้ที่มาจากโลกอื่น หรือจักรวาลอื่น และถ่ายทอดความรู้เหล่านี้ ผ่านสัญลักษณ์ 24 รูปแบบ และกลายมาเป็นอักษรรูน เพื่อใช้เป็นทางเชื่อมต่อระหว่างโลกมนุษย์ และพลังงานรูปแบบต่าง ๆ จากห้วงจักรวาลก็เป็นไปได้
“ความศักดิ์สิทธิ์ของเหล่าเทพเจ้า เกิดจากจิตศรัทธาของมนุษย์” ใช่ครับ คำกล่าวนี้ถูกต้องยิ่งนัก เพราะเมื่อมนุษย์หลายล้านคนรวมจิตใจเป็นหนึ่ง นับถือในเทพเจ้า หรือรูปปั้นเทพเจ้าพระองค์ใด ก็จะทำให้เกิดอานุภาพ เกิดความศักดิ์สิทธิ์ ยิ่งมีเหล่านักบวช พ่อมด หมอผี หรือผู้ทรงศีลก็ตาม ทำพิธีถ่ายทอดพลังจากห้วงจักรวาลมาสู่รูปปั้นเหล่านั้น ก็จะกลายเป็นเทพเจ้าที่มีฤทธิ์ดั่งความปรารถนา เพราะศาสตร์ของการดึงเอาพลังงานในห้วงจักรวาลมาใช้นั้นถูกบัญญัติขึ้นมาหลายพันปีแล้วเช่นกัน เมื่อมีการทำพิธี มีการพลีบูชา ก็มีการเล่าขานตำนานต่อมา ดังที่ผู้คนได้รับสืบทอดมาในปัจจุบัน
-----------------------------
ตำนานอักษรรูน (Runes Mythology)
1. เฟรยา เอธ หรือ เฟรย์ เอธ (Freyja’s Aett / Freyr’s Aett) เป็นชุดอักษร รูนของเทพีเฟรยาและเทพเฟรย์ ผู้ได้รับขนานนามว่าเป็นเทพเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ดังนั้นอักขระชุดนี้จึงสื่อความหมายไปในเชิงความรัก ความสุข ความสมบูรณ์แห่งชีวิต
2. ฮากัล เอธ (Hagal’s Aett) เป็นชุดอักษรรูนของเทพเฮมดัลล์ (Heimdal) เทพผู้พิทักษ์ประตูแห่งสะพานบีฟว์รอสต์ (หากถ้าใครติดตามภาพยนตร์เรื่องธอร์ ก็คงจะพอนึกภาพออกนะครับ) ดังนั้นแล้ว ความหมายของอักขระชุดนี้จึงเกี่ยวข้องกับความเปลี่ยนแปลง การมองเห็น การเปิดทาง เปิดวาสนา การนำทาง ความก้าวหน้า เงินทอง และความสำเร็จ
3. ธีร์ เอธ (Tyr’s Aett) เป็นชุดอักษรรูนของเทพธีร์ ผู้ได้รับขนานนามว่าเทพแห่งสงคราม อักขระชุดนี้จึงสื่อความหมายถึงพลัง อารมณ์ จิตวิญญาณ ความแข็งแกร่ง และความกล้าหาญ
ความสนุกของอักษรรูนอยู่ที่การผสมคำ หรือที่เรียกกันว่าการออกแบบเวทมนตร์คาถาด้วยการไบนด์รูน (Bind Runes หรือ Bindrune) วิธีการสร้างคาถารูนคือนำเอาอักษรศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ มาผสมเพื่อให้ได้ความหมายที่ต้องการ และการจะใช้คาถารูนให้ได้ผลและถูกต้อง เนื้อหาทั้งหมด ผู้เขียนเรียบเรียงไว้ในตำรา “ยันต์รูน” เมจิกคอลเสตฟส์และการออกแบบไบนด์รูนพร้อมใช้
เท่าที่ผู้เขียนศึกษาในศาสตร์ของความเชื่อ และตำนานชาวนอร์สโบราณ จึงอยากจะกล่าวพอสังเขปในเรื่องของอักษรรูนว่ามีความเป็นไปได้ ที่จะเกิดจากผู้สร้างในยุคก่อนคริสตกาล โดยอ้างอิงถึงหลักความเชื่อในเรื่องของพหุเทวนิยม อันหมายถึงการบูชาเทพเจ้าหลายองค์ รอยสลัก การจารึกในรูปแบบที่มีความหมายพิเศษ จึงเป็นการส่งต่อ ถ่ายทอด และผสมผสานเข้ากับเทวะตำนานก็เป็นไปได้ อันการจารึกในอดีตคงหนีไม่พ้นปราชญ์ประจำชนเผ่า ที่อาจล่วงรู้ความลับของเทพเจ้าและจักรวาล หรือผู้ที่ได้รับการเคารพนับถือ คล้ายกับฤาษีในพราหมณ์-ฮินดู ที่เป็นผู้แต่งคัมภีร์พระเวท และก็เป็นผู้สร้างตำนานมหาเทพพราหมณ์ขึ้นมาเช่นเดียวกัน โดยอาศัยความกลัวของมนุษย์ สร้างสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจขึ้นมา และอักษรขอมที่คนไทยใช้เขียนยันต์ จารของขลัง ก็มาจากอักษรขอมโบราณ ที่รับมาจากพราหมณ์ในประเทศอินเดียเช่นเดียวกัน โดยมีต้นกำเนิดมาจากอักษรปัลลวะที่สืบทอดพัฒนามาจากราชวงศ์ปัลลวะ ทางตอนใต้ของประเทศอินเดียราวพุทธศตวรรษที่ 11 หรือราว ๆ ปี 1000 – 1090 โดยประมาณ หรือจะเป็นไปได้หรือไม่ หากท่านเหล่านั้น เป็นผู้ที่มาจากโลกอื่น หรือจักรวาลอื่น และถ่ายทอดความรู้เหล่านี้ ผ่านสัญลักษณ์ 24 รูปแบบ และกลายมาเป็นอักษรรูน เพื่อใช้เป็นทางเชื่อมต่อระหว่างโลกมนุษย์ และพลังงานรูปแบบต่าง ๆ จากห้วงจักรวาลก็เป็นไปได้
“ความศักดิ์สิทธิ์ของเหล่าเทพเจ้า เกิดจากจิตศรัทธาของมนุษย์” ใช่ครับ คำกล่าวนี้ถูกต้องยิ่งนัก เพราะเมื่อมนุษย์หลายล้านคนรวมจิตใจเป็นหนึ่ง นับถือในเทพเจ้า หรือรูปปั้นเทพเจ้าพระองค์ใด ก็จะทำให้เกิดอานุภาพ เกิดความศักดิ์สิทธิ์ ยิ่งมีเหล่านักบวช พ่อมด หมอผี หรือผู้ทรงศีลก็ตาม ทำพิธีถ่ายทอดพลังจากห้วงจักรวาลมาสู่รูปปั้นเหล่านั้น ก็จะกลายเป็นเทพเจ้าที่มีฤทธิ์ดั่งความปรารถนา เพราะศาสตร์ของการดึงเอาพลังงานในห้วงจักรวาลมาใช้นั้นถูกบัญญัติขึ้นมาหลายพันปีแล้วเช่นกัน เมื่อมีการทำพิธี มีการพลีบูชา ก็มีการเล่าขานตำนานต่อมา ดังที่ผู้คนได้รับสืบทอดมาในปัจจุบัน