พอดีกๆมาชอบนั่งคิดคนเดียวว่าทำไมการเกิดมาเป็นคนมันน่าเศร้าจัง ในตอนเราโตๆขึ้นเราต้องสูญเสียบางอย่างในวัยเด็กไปเช่นคนในครอบครัวและอีกหลายอย่างแต่ก็ว่าเนาะไม่มีอะไรอยู่กับเราตลอดไปก็ได้แค่ทำใจยอมรับมัน ใครที่สูญเสียคนรักไปก็ต้องเดินหน้าต่อไปนะคะชีวิตเรายังต้องไปต่อมีเกิดก็ต้องมีตายถึงจะทำใจยากไปหน่อย พวกท่านยังคอยดูความสำเร็จคุณอยู่บนฟ้า สู้ๆๆๆนะคะหนูเป็นกำลังใจให้