ตอบเรื่องกระทู้ล่าสุดนะคะ ที่เรื่องแม่บลาๆๆๆ

อย่างเเรกเลยคือเราขอบคุณทุกคนที่สนใจกระทู้ของเรา เราก็ไม่คิดว่าจะมีคนมาตอบ เราเเค่อยากระบาย ตั้งคำถามเหมือนในสมองที่เราคิด เเต่รู้ว่าจะมีคนมาอ่านมาเห็น เลยใช้คำที่ดูวกไปวนมา เพราะไม่ได้อยากลงรายละเอียดเยอะ เราเข้าใจที่ทุกคนใช้มุมมองของตัวเองมาเเสดงความคิดเห็นนะคะ แต่จริงๆเราก็ยังไม่มีใครมาเห็นปัญหาด้านนี้ของเรา คือเราคิดว่าชีวิตของเรามันซับซ้อนจริงๆ  จนมาพิมพ์ระบายความรู้สึกเฉยๆ เราไม่ยากเอาอารมณ์ไปลงที่จิตใจคน *เรื่องที่บ้านแฟนคือ* เราเพิ่งเคยจะใช้ชีวิตกับแฟนเป็นครั้งเเรกในชีวิต  ครั้งเเรกที่ย้ายมา ทุกอย่างคือครั้งเเรกของเรา ไม่มีใครดี100%หรอกค่ะ เราพยายามปรับตัวอยู่ฝ่ายเดียว และเราอยากให้แฟนเราปรับตัวด้วยกัน แต่เขาไม่พยายามเท่าเรา เราก็คิดว่าเราเต็มที่เเล้วเพื่อที่จะให้มันดีขึ้น  เรื่องที่เกิดมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เราเข้าใจมุมเเม่เเฟนเพราะเขาเป็นแม่ต้องมีสั่งสอนกันบ้าง เราอดทนนะคะ เราอยู่นี่ร้องไห้บ่อยมาก5555  ตั้งเเต่มีเรื่องนี้มาให้คิดเราก็ปรับตัวนะคะ แต่เขาเเค่ไม่เห็นเท่านั้นเอง เราก็ไปเวย์น้อยใจเฉยๆ อย่าคิดมากนะคะทุกคน เราก็คนอารมณ์ร้อนที่พยายามเย็นอยู่ อย่าว่ากันเลยนะคะ(^o^)