ไม่มีเพื่อน เพื่อนสนิทเลิกคบ

เราสอบติดโรงเรียนใหม่แล้วย้ายมาตอน   ม.4 ค่ะตอนเข้ามาคือเรามาคนเดียวไม่มีคนในโรงเรียนเก่าเลยช่วงเทอมแรกคืออยู่ในห้องแบบโดดเดี่ยวมากอยู่คนเดียวตลอดคงเพราะเราเป็นคนเงียบๆ ไม่พูดกับใครไม่เข้าหาใครเลยแต่ก็อยากมีเพื่อนนะเป็นความผิดเราเองแหละ55 แต่พอเทอม2 ก็เริ่มมีคนในห้องเริ่มมาคุยกับเรามากขึ้นจนเรามีกลุ่มเพื่อนในห้องแล้วเราก็เลยมีเพื่อนสนิทเค้าเป็นคนแบบลั้นลา พูดมาก สดใส รู้จักคนเยอะมากกกแทบจะทักทุกคนที่เดินผ่านเลยแต่พอ ม.5 เราก็โดนจับแยกห้องกับเพื่อนทั้งกลุ่มเลยมีคนในห้องเก่าแค่คนเดียวแถมเป็นผู้ชายตอนอยู่ในห้องเดิมเราก็ไม่เคยคุยกับเค้าเลย จนตอนนี้ ม.5 เราก็กลับเข้าไปเหมือนเดิมไม่มีเพื่อน แย่กว่าเดิมอีกตรงที่ทุกคนมาจากห้องเดียวกันแถมเค้าก็สนิทกันอยู่แล้วอีก(มี 14 ห้องนะคะ)แต่ละห้องมากัน 3-6 คนค่ะมีห้องเรามากันแค่ 2 คน แต่ก็โชคดีที่ตอนพักเรายังคุยกับเพื่อนกลุ่มเดิมในห้องอยู่แต่เพื่อนสนิทเราก็เปลี่ยนไปเค้ากลายเป็นคนเงียบๆบอกว่าอยากอยู่คยเดียวเราถามว่าเป็นไรรึเปล่าเค้าก็ด่าเราเราจะไปกินข้าวด้วยเค้าก็บอกว่าอยากอยู่คนเดียวแต่บางวันเค้าก็ลั้นลาเหมือนเดิมนะคะแต่ช่วงนี้เค้าชอบใช้เราเดี๋ยวบอกฝากปริ๊นงานให้หน่อยขอยืมเงินหน่อยส่งงานให้หน่อยแล้วก็อื่นๆอีกคือเราก็ไม่ได้อยากทำให้นะคะแต่เราปฎิเสธคนไม่เป็นด้วยแล้วก็ไม่อยากเสียเพื่อนด้วยถึงแม้ตอนนี้ก็เหมือนเสียไปแล้วก็เถอะคือแค่อยากมาระบายเฉยๆค่ะไม่มีอะไรถ้าอยากบอกว่าให้เราไปหาเพื่อนใหม่คงยากค่ะไม่กล้าด้วยและก็ไม่เคยพยายามด้วยถึงไม่มีเพื่อนแบบนี้ไง555 แต่ก็นั่นแหละค่ะถามว่าอยู่คนเดียวมีความสุขมั๊ยก็ไม่แต่เราเคยทำงานกลุ่มกับเพื่อนใหม่คือเราอึดอัดมากเค้าคุยกันแบบสนิทมากเหมือนส่วนเกินเค้าคุยเรื่องอะไรกันเราก็ไม่เคยดูอนิเมะซะด้วย เราว่าบางทีเราอาจจะอยู่คนเดียวมีความสุขกว่า แต่วันนึงที่ชุมนุมเราก็ไปชุมนุมคนเดียวเหมือนเดิมแต่ก็มีเพื่อนต่างห้องคนนึงเข้าหาเราเค้าพูดเรื่องที่เราสนใจเทสเดียวกันกับเราเลยเราคุยกับเค้ามีความสุขมากแต่อยู่คนละห้องพักก็เวลาไม่ตรงกันเลยเจอกันได้แค่ตอนเรียนชุมนุม ความจริงเรามีความสุขมากนะคะเวลาคุยกับคนแต่ต้องคุยกันแค่ 2คนนะคะพอเริ่มมี 3คนขึ้นไปเราอึดอัดพูดอะไรไม่ออกเลยทำตัวกลายเป็นอากาศเลย ทุกวันนี้คือเราซื้อขนมซื้อข้าวเสร็จเราก็ไปกินในห้องน้ำอนาจตัวเองเหมือนกันคือเราเคยกินข้าวในโรงอาหารคนบนโต๊ะคนเดียวเราได้ยินคนข้างๆเราพูดว่าน่าสงสารเค้าเนาะอะไรประมาณนี้หลังจากนั้นก็ไม่กล้าอีกเลยถึงแม้มันอาจจะแค่คนๆเดียวก็ได้แต่เราเป็นคนคิดมากแคร์สายตาทุกคนมากเวลาเดินคนเดียวแค่คนมองก็คิดไปไกลละแต่ก็นั่นแหละค่ะคงเลิกนิสัยแบบนี้ไม่ได้รู้สึกว่าเริ่มพิมพ์ไม่รู้เรื่องละ

นั่นแหละค่ะเราเป็นคนหน้ายิ่งมนุษยสัมพันธ์เป็น0 ไม่เข้าหาใครไม่แปลกที่จะไม่มีใครคบแต่ก็โชคดีที่คนในห้องใหม่กับห้องเก่าก็ดีกับเรานะคะแค่อยากมาระบายเฉยอาจจะออกแนวพล่ามไปเรื่อยหน่อยนะคะ อาจจะยาวหน่อยอ่านไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยนะคะ