คิดจินตนาการทำร้ายคนที่เราโมโห จนเหมือนคิดแค่ในจิตนาการแล้วหลุดโฟกัสกับชีวิตจริง

บางครั้งโกรธใครบางคนแล้วด้วยความที่ตัวเองจินตนาการอะไรไปบ้าๆบอๆเรื่อยๆแล้วบางทีมันหลุดไปคิดว่าเราทำร้ายเขาจริง แล้วตอนที่คิดว่าเราทำร้ายเขาหนักๆจนพอใจมันจะเหมือนสติหลุดคิดแต่ในจินตนาการแล้วอยู่ๆเราจะได้สติว่าเรายังไม่ทำอะไีรยังอยู่นิ่งๆอยู่ มันคืออะไรหรอคะหรือแค่คิดล่ะมันเหม่อไปเฉยๆแต่เรากลัวว่าเราจะไปทำแบบนั้นจริงๆมากค่ะ