เรากับแฟนคบกันได้ 5 ปีค่ะ เราอายุ 23 แฟน 25 4 ปีที่แล้วอยู่ด้วยกัน ปีนี้เขาต้องไปเรียนต่อ ห่างกันค่อยข้างไกล ซึ่งช่วงแรกๆเขาก็ปกติทุกอย่างนะคะ คุยไลน์ แชททิ้งไว้ บอกมอนิ่ง บลาๆๆๆ แต่หลังจากที่เขาไปเรียนต่อก็เริ่มคุยกันน้อยลง เราพยายามไม่ไปกวนเขามาก ว่างก็ค่อยคุยกัน เลยคุยกันได้ตอนเย็น - ก่อนนอน
เราเดินทางไปหาเขาเดือนละครั้งค่ะ แต่ครั้งนึงก็เกือบๆ 2 อาทิตย์เลย ตอนเจอกันมันดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ เขาก็ดูดีใจทุกครั้งที่ได้เจอเรา เราก็คิดถึงเขามาก
และเรากำลังจะไปหาเขาอีกทีช่วงสิ้นเดือนค่ะ แต่...
ช่วงนี้เขาเริ่มไม่ค่อยทักมา โดยปกติถ้าเขาว่างจากเรียนก็จะส่งแชทมาบ้างว่า พักอยู่นะ กำลังไปเรียนวิชา...นะ กำลังกินข้าว ฯลฯ แต่ช่วงนี้ไม่มีเลยค่ะ ยกเว้นเราจะทักไปถามก่อน (เราก็ทำงานค่ะ พยายามใช้เวลาว่างแชทหา) เราก็เข้าใจว่าเขาคงยุ่งจนไม่ว่าง ช่วงกลางคืนเราเลยถามเขาว่าเป็นไงบ้างช่วงนี้ รู้สึกไง มีเรื่องเล่าอะไรไหม เมื่อวานเขาพูดเรื่องอนาคตค่ะ ตอนแรกมันก็ดีนะคะ แต่อยู่ๆเขาก็บอกว่า "ไม่อยากให้เราเสียเวลา ไม่อยากให้เราอึดอัด กลัวแยกกันตอนเราทั้งคู่ได้ทำงาน" เราเลยบอกว่ามันไม่มีปัญหาเลย เราโอเคและรอได้อยู่แล้ว อีกอย่างเดี๋ยวก็ได้เจอกัน เขาก็บอกอีก "เขาไม่มีเวลาให้เราแล้ว มีอนาคตที่ขีดเส้นไว้อยู่แล้ว" ก่อนหน้าที่เขาจะบอกแบบนี้เราไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ ก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร แต่พอเขาบอกแบบนี้เราก็เสียใจสุดๆ ทำให้เราไม่มั่นใจว่าเขายังรักเราอยู่ไหม แน่นอนว่าการที่เราห่างกับเขาย่อมไม่รู้อยู่แล้วว่าแต่ละวันเขาเจออะไรบ้าง (เขาเรียนในสถาบันที่มีแต่ผู้ชายนะคะ เขาเคยเอากรุ๊ปแชทในห้องเรียนเขามาให้อ่านประมาณว่ามีเพื่อนเขาบอกว่า แฟนเราไปส่องไอจีน้องสาวเขา แล้วเพื่อนในห้องเขาก็เชียร์ให้จีบทั้งที่เพื่อนทั้งห้องก็รู้ว่าแฟนเรามีแฟนแล้ว แฟนเราก็ไม่ได้อะไรบอกแค่ส่องผ่านๆ เพื่อนเขาก็ยุยงให้จีบอีกค่ะ บอกว่าไม่ต้องกลัวเรา ถ้าเราทำอะไรเดี๋ยวพวกเพื่อนเขาจะจัดการเอง...) แล้วเขาก็มักจะเชื่อในสิ่งที่เพื่อนเขาแนะนำค่ะ แต่พอเราแนะนำอะไรไปก็โดนปัดตกทั้งที่แนะนำในสิ่งเดียวกัน แล้วบอกเราว่า "เธอเคยพูดด้วยหรอ"
ตอนนี้เรา 2 คนเจอกันแค่เฉพาะตอนที่เราไปหาเขาจริงๆค่ะ เพราะเวลาเขากลับบ้านก็ต้องช่วยงานที่บ้านเขา อันนี้เราก็เข้าใจเพราะก่อนหน้าที่เขาจะเรียนต่อเราก็อยู่บ้านแฟน ซึ่งตอนนี้เราก็กลับบ้านตัวเองค่ะเพราะคนที่บ้านป่วย เคยคุยกันว่าช่วงที่เขากลับบ้านจะเจอกันแต่ก็ไม่เคยได้ไปตามนัดกัน จึงอยากถามความคิดเห็นว่าเราควรไปต่อหรือพอแค่นี้ หรือมีวิธีที่ทำให้กลับมาดีขึ้นบ้างคะ
แฟนไม่มีเวลาให้ ควรพอแค่นี้หรือไปต่อ ?
เราเดินทางไปหาเขาเดือนละครั้งค่ะ แต่ครั้งนึงก็เกือบๆ 2 อาทิตย์เลย ตอนเจอกันมันดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ เขาก็ดูดีใจทุกครั้งที่ได้เจอเรา เราก็คิดถึงเขามาก
และเรากำลังจะไปหาเขาอีกทีช่วงสิ้นเดือนค่ะ แต่...
ช่วงนี้เขาเริ่มไม่ค่อยทักมา โดยปกติถ้าเขาว่างจากเรียนก็จะส่งแชทมาบ้างว่า พักอยู่นะ กำลังไปเรียนวิชา...นะ กำลังกินข้าว ฯลฯ แต่ช่วงนี้ไม่มีเลยค่ะ ยกเว้นเราจะทักไปถามก่อน (เราก็ทำงานค่ะ พยายามใช้เวลาว่างแชทหา) เราก็เข้าใจว่าเขาคงยุ่งจนไม่ว่าง ช่วงกลางคืนเราเลยถามเขาว่าเป็นไงบ้างช่วงนี้ รู้สึกไง มีเรื่องเล่าอะไรไหม เมื่อวานเขาพูดเรื่องอนาคตค่ะ ตอนแรกมันก็ดีนะคะ แต่อยู่ๆเขาก็บอกว่า "ไม่อยากให้เราเสียเวลา ไม่อยากให้เราอึดอัด กลัวแยกกันตอนเราทั้งคู่ได้ทำงาน" เราเลยบอกว่ามันไม่มีปัญหาเลย เราโอเคและรอได้อยู่แล้ว อีกอย่างเดี๋ยวก็ได้เจอกัน เขาก็บอกอีก "เขาไม่มีเวลาให้เราแล้ว มีอนาคตที่ขีดเส้นไว้อยู่แล้ว" ก่อนหน้าที่เขาจะบอกแบบนี้เราไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ ก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร แต่พอเขาบอกแบบนี้เราก็เสียใจสุดๆ ทำให้เราไม่มั่นใจว่าเขายังรักเราอยู่ไหม แน่นอนว่าการที่เราห่างกับเขาย่อมไม่รู้อยู่แล้วว่าแต่ละวันเขาเจออะไรบ้าง (เขาเรียนในสถาบันที่มีแต่ผู้ชายนะคะ เขาเคยเอากรุ๊ปแชทในห้องเรียนเขามาให้อ่านประมาณว่ามีเพื่อนเขาบอกว่า แฟนเราไปส่องไอจีน้องสาวเขา แล้วเพื่อนในห้องเขาก็เชียร์ให้จีบทั้งที่เพื่อนทั้งห้องก็รู้ว่าแฟนเรามีแฟนแล้ว แฟนเราก็ไม่ได้อะไรบอกแค่ส่องผ่านๆ เพื่อนเขาก็ยุยงให้จีบอีกค่ะ บอกว่าไม่ต้องกลัวเรา ถ้าเราทำอะไรเดี๋ยวพวกเพื่อนเขาจะจัดการเอง...) แล้วเขาก็มักจะเชื่อในสิ่งที่เพื่อนเขาแนะนำค่ะ แต่พอเราแนะนำอะไรไปก็โดนปัดตกทั้งที่แนะนำในสิ่งเดียวกัน แล้วบอกเราว่า "เธอเคยพูดด้วยหรอ"
ตอนนี้เรา 2 คนเจอกันแค่เฉพาะตอนที่เราไปหาเขาจริงๆค่ะ เพราะเวลาเขากลับบ้านก็ต้องช่วยงานที่บ้านเขา อันนี้เราก็เข้าใจเพราะก่อนหน้าที่เขาจะเรียนต่อเราก็อยู่บ้านแฟน ซึ่งตอนนี้เราก็กลับบ้านตัวเองค่ะเพราะคนที่บ้านป่วย เคยคุยกันว่าช่วงที่เขากลับบ้านจะเจอกันแต่ก็ไม่เคยได้ไปตามนัดกัน จึงอยากถามความคิดเห็นว่าเราควรไปต่อหรือพอแค่นี้ หรือมีวิธีที่ทำให้กลับมาดีขึ้นบ้างคะ