ตั้งแต่เด็กจนโตรู้สึกไม่ไว้ใจพ่อแม่ ไม่รู้สึกที่เซฟโซนเลยค่ะ จะเล่าบางเหตุการณ์แล้วกัน
1. ตอนป3ช่วงนั้นการ์ตูนดิสนีย์ช่องเจ็ดดังมากที่มันจะมีให้วาดรูปแล้วส่งไปได้รับรางวัลพวกของเล่นการ์ตูนเราตั้งใจวาดมากตื่นตี5 ขอให้พ่อส่งไป ที่รายการได้ไหมอยากได้ของรางวัลก็ตอบมาว่าส่งไปก็ไม่ได้หรอกตอนนั้นเสียใจมากหมดอารมณ์ที่จะทำต่อหมดอารมณ์ในการทำงานศิลปะจำได้วิ่งไปร้องไห้2.กับอาม่า555 ตลกอะแบบไม่กลับบ้านทั้งวันเพราะกลัวโดนตีเพราะวิ่งข้ามถนนมาบ้านอาม่า
2.ตอนป.6เราอยากเก็บผลงานชอบเต้นชอบร้องสมัยนั้นชมรมมันจะประกาศในวันนี้ที่เลือกจะไม่รู้ว่ามีชมรมไรบ้างเราเลยไปสมัครนาฏศิลป์สรุปกลับบ้านมาโดนแม่บ่นว่าทำไมไม่บอกล่วงหน้าจะบอกไงอะมัน ก็แค่ชมรมวิชาเลือกในโรงเรียนโดนด่ายับเหมือนเดิมค่ะนอยแล้ว ไปหาอาม่า😂
3. ม.3 เก็บพอร์ตค่าครูเลือกเราไปแข่งวิชาการไปแข่งมาได้ที่2 แต่เราไม่บอกพ่อแม่ (อย่าเพิ่งดราม่าที่ผ่านมาเวลาบอกอะไรเค้าจะไม่ค่อยฟังไม่เคยรับฟังเลยมักจะพูดว่าเป็นเด็กต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่เวลาเรามีเรื่องอะไรไปบอกก็จะโดนบ่นโดนด่าซ้ำเคยขับจักรยานล้ม ก็โดนบ่นว่าแค่ขับจักรยานยังล้มชีวิตจะทำอะไรไม่ได้มีแค่นี้มันมีมากกว่านี้มันเลยทำให้รู้สึกว่าพ่อไม่ใช่เซฟโซนเลย รู้สึกว่ามันไม่ได้ผูกพันเหมือนเลี้ยงด้วยคำสั่งเลี้ยงแบบดุด่ามันรู้สึกไม่ไว้ใจพวกท่านตั้งแต่เด็กจนโต)
4. จะจบม6 ทั้งห้องไปกินเลี้ยงเราก็บอกพ่อแม่ทุกอย่างบอกเป็นเดือนพอ3วันก่อนไปเราก็บอกอีกทีว่ากลับดึกนะไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวกลับกับเพื่อน เค้าก็ที่จะรับฟังหรือถ้าไม่อนุญาตก็ควรบอกเค้าไม่ตอบว่าได้หรือไม่ได้เค้าเอาแต่พูดไปเรื่อยว่าแบบสมัยนี้คนโดนข่มขืนโดนรุมโทรมพูดแต่เชิงลบคือเข้าใจว่าคนเราสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้โอเคเห็นด้วยมันเป็นเรื่องจริงเข้าใจที่ท่านห่วงเราแต่มันก็คนละเรื่องกับสิ่งที่เราจะสื่อเลยทำให้เรามันเลยทำให้เราหมดอารมณ์ไปเลยสุดท้ายก็อดไปแม่บอกกินเลี้ยงให้พ่อพาไปก็ได้จะอะไรนักหนากับจบม6
5. มหาลัยแล้วค่ะเป็นคนชอบเที่ยว คือที่บ้านไม่ให้กลับเกินสามทุ่มโอเคเข้าใจได้เราไม่เคยได้มีโอกาสไป นอนบ้านเพื่อนสนิทเลยสนิทที่ถึงขั้นว่าครอบครัวทั้งสองรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กเรียนที่เดียวกันเหมือนเป็นพี่น้องกันเลยพ่อแม่เราเอาแต่ให้เพื่อนมาบ้านเราทำแบบนี้มาจะ 10 ปีแล้วเราเกรงใจเพื่อนมากบางทีมันก็ไกล ชอบบอกแต่ว่าให้เพื่อนมาบ้านดีกว่าทั้งที่บ้านเราชนบทกว่าเพื่อนอีกอยู่ชานเมืองเลยพอเราขอไปบ้านเพื่อนบ้านก็ไม่ให้พูดแต่ว่าไม่มีที่ไหนดีเท่าบ้านเราซึ่งมันเป็นเรื่องจริงแต่อันเนี้ยคือมันครั้งหนึ่งในชีวิตกับการใช้ชีวิตกับเพื่อนสนิท) ไม่ให้ค้างที่ไหนถ้าค้างต้องมีพ่อไปด้วยขนาดไปเข้าค่ายตอนมัธยมเค้าจะเก็บมือถือที่บ้านก็เอาแต่โทรตามครูทั้งวัน อายมากจำได้เลยการแสดงรอบกองไฟกำลังสนุกออกไปเต้น ครูเดินมาเรียกบอกว่ามาคุยกับพ่อหน่อย เห้อ คนก็มองเต็มเลย
6. จบมหาลัยเรียบร้อยแล้วค่ะด้วยความที่เรามันสายเที่ยวชอบพูดชอบอะไรที่เป็นภาษาต่างประเทศก็เลยอยากเป็นแอร์โฮสเตสสาวนางฟ้าเว่อร์ หน้าตาบุคลิกเรามันไม่ใช่สายแบบในไทยที่อยู่ไทยอะค่ะเคยไปสมัครการบินไทยแล้วไม่ผ่านส่วนบางกอกแอร์ก็ไม่ผ่านนอยมากดิ่งสุดๆร้องไห้คนเดียวก็เลยบอกที่บ้านว่าเดี๋ยวขอไปสมัครสายแขกนะสรุปเราผ่านค่าได้ไปต่อแต่โดนบ่นจะไปไกลบ้านทำไมไม่มีที่ไหนดีเท่าบ้านเราแล้ว ทำอะไรไม่ปรึกษาก่อนไม่จำเป็นต้องปรึกษาทุกเรื่องเราอย่าคิดเองทำเองบ้าง24แล้วค่ะ สรุปอดจ้า กลับสมัครงานในไทยยื่น10ที่ได้สัม5ที่ สัมแต่ละที่หัวจะปวดไม่ใช่แนวหนูค่าาาา
7. ตอนนี้26 แล้วที่ผ่านมารับติวอังกฤษพอมีเงินกินแต่มันไม่ใช่ทางอะค่ะตั้งใจไปสมัครแอร์อีกรอบแต่ก่อนไปขอไปฮีลใจจองตั๋วไปเชียงรายสรุปโดนที่บ้านบ่นเป็นผู้หญิงมันอันตรายเลี้ยงกว่าจะโตพ่อแม่เลี้ยงมาอย่างดี สรุป อดไปเพราะแม่บอกไม่ให้ไปถ้าไปห้ามค้าง เคไม่ไปเดินพารากอนแทน
8.รอบนี้ติดปีกสายแขกกค่าาทำงานได้4เดือน+กับมีแฟน อิอิ แต่ที่บ้านตามสุดๆบางทีเราไม่ว่างเราทำงานหรือไปเที่ยวกับแฟนทำสิ่งที่ไม่เคยทำ อาม่าเสียพอดีกลับมางานศพร้องไห้จนจะบ้ารักอาม่ามากๆๆๆๆๆเซฟโซนสุดๆ จะร้องงแงงง🥹🥹 พอเราจะกลับไปทำงานพ่อแม่ก็พูดกลับมาบ้านเราสิไม่เหนื่อย (เหนื่อยค่ะเหนื่อยกับพ่อแม่นี่แหละ😂) ทำแอร์ได้2ปี ออกค่ะโควิด+กับอยากทำสายอื่นบ้าง
9. กลับมาบ้านอยากซื้อคอนโดเข้าไปดูเรียบร้อยบอกที่บ้านเรียบร้อย สรุปโดนบ่นบอกว่าอยู่ที่สูงจะตายไวเผื่อไฟไหม้บลาๆไม่เห็นข่าวหรอยามตามลูกบ้านขึ้นห้องฆ่าข่มขืน เครเปลี่ยนที่หรูหราหมาเห่าโดนบ่นอีกแพงไปซื้อบ้านดีกว่า เครไปซื้อบ้านเราชอบสไตล์โมเดินยุคใหม่แม่เราไม่เข้าใจหาว่าจัดบ้านไม่ดีเงินออกหมดแน่ทางผีผ่านบลาๆ เครไม่จัดแม่จัดเลย สรุปออกมาจะบ้าาาเลยให้แม่กลับบ้านไปเราจัดเอง
10. เรามีรายได้มั่นคงค่ะแฟนทำธุรกิจเราก็ช่วยแฟนไม่ทำแล้วแอร์อายุก็ไม่น้อยๆแล้ว เสียใจและเสียดายมากพ่อแม่ไม่ชอบแฟนเราเพราะดูรวยดูเหมือนพวกธุรกิจเทาๆบ่นทั้งวันให้เลิกๆ ก็อธิบายมันเป็นลุคเขาเฉยๆพ่อบอกหาคนดีๆไม่ได้หรอ ใช่ค่ะ ตั้งแต่อาม่าเสียพอเรามีแฟนคนนี้แฟนเป็นเซฟโซนมากช่วยเหลือเราทั้งเรื่องปัญหาส่วนตัวเรื่องเงินเรื่องงานทุกอย่างเลยเรื่องเพื่อนด้วย ที่ที่บ้านแฟนค่อนข้างมีฐานะคือนามสกุลดังในกลุ่มธุรกิจช่วงออกจากแอร์แฟนนคนนี้ นี่แหละขับรถครึ่งวันเพื่อไปรับเรา
ตอนนี้29แล้วค่ะที่ผ่านมาเราสู้มากถ้าเราขอกลับบ้านดึกก็ไม่ได้หรอกเราเลยใช้วิธีก็กลับดึกไปเลยคือเราต้องดื้อบ้างเราทำตามสิ่งที่พ่อแม่สั่งมาตลอดเราอยู่แต่ในกรอบจนชีวิตกดดันไม่เป็นตัวเองใช่ค่ะเราโครตสู้ยอมโดนบ่นโดนด่าเพื่อทำ ในสิ่งที่ชอบอย่างเช่นการเข้าชมรมนาฏศิลป์โดนบ่นหนักมากสุดท้ายจบ ป. 6 ด้วยการเข้ามี.1จากความสามารถพิเศษเราขอบคุณตัวเองมากที่กล้าวันนั้น ขอบคุณตัวเองที่กล้าดื้อไปสมัครแอร์จนเจอแฟนที่ดี ตอนนี้แต่งงานเพิ่งคลอดลูกสาวแล้ว1คนน้องดุจอัปสรค่าอิแม่ดูละครเทวพรมมาอินมากนางเอกสวยชื่อเล่น น้องผูกใจ เราสัญญาว่าจะเลี้ยงลูกด้วยความรัก เลี้ยงให้เขาโตมาในสภาพเเวดล้อมดีๆ ให้เขาเลือกทางเดินที่เขาต้องการ ไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กเก็บกดแบบเรา ลูกแม่ต้องปัง ลูกแม่เก่งที่สุด (ร้องเก่งมาก5555)
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
ประสบการณ์ ครอบครัวไม่เคยปล่อย ปิดกั้นไปหมดเพราะคำว่า ‘‘หวง’
1. ตอนป3ช่วงนั้นการ์ตูนดิสนีย์ช่องเจ็ดดังมากที่มันจะมีให้วาดรูปแล้วส่งไปได้รับรางวัลพวกของเล่นการ์ตูนเราตั้งใจวาดมากตื่นตี5 ขอให้พ่อส่งไป ที่รายการได้ไหมอยากได้ของรางวัลก็ตอบมาว่าส่งไปก็ไม่ได้หรอกตอนนั้นเสียใจมากหมดอารมณ์ที่จะทำต่อหมดอารมณ์ในการทำงานศิลปะจำได้วิ่งไปร้องไห้2.กับอาม่า555 ตลกอะแบบไม่กลับบ้านทั้งวันเพราะกลัวโดนตีเพราะวิ่งข้ามถนนมาบ้านอาม่า
2.ตอนป.6เราอยากเก็บผลงานชอบเต้นชอบร้องสมัยนั้นชมรมมันจะประกาศในวันนี้ที่เลือกจะไม่รู้ว่ามีชมรมไรบ้างเราเลยไปสมัครนาฏศิลป์สรุปกลับบ้านมาโดนแม่บ่นว่าทำไมไม่บอกล่วงหน้าจะบอกไงอะมัน ก็แค่ชมรมวิชาเลือกในโรงเรียนโดนด่ายับเหมือนเดิมค่ะนอยแล้ว ไปหาอาม่า😂
3. ม.3 เก็บพอร์ตค่าครูเลือกเราไปแข่งวิชาการไปแข่งมาได้ที่2 แต่เราไม่บอกพ่อแม่ (อย่าเพิ่งดราม่าที่ผ่านมาเวลาบอกอะไรเค้าจะไม่ค่อยฟังไม่เคยรับฟังเลยมักจะพูดว่าเป็นเด็กต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่เวลาเรามีเรื่องอะไรไปบอกก็จะโดนบ่นโดนด่าซ้ำเคยขับจักรยานล้ม ก็โดนบ่นว่าแค่ขับจักรยานยังล้มชีวิตจะทำอะไรไม่ได้มีแค่นี้มันมีมากกว่านี้มันเลยทำให้รู้สึกว่าพ่อไม่ใช่เซฟโซนเลย รู้สึกว่ามันไม่ได้ผูกพันเหมือนเลี้ยงด้วยคำสั่งเลี้ยงแบบดุด่ามันรู้สึกไม่ไว้ใจพวกท่านตั้งแต่เด็กจนโต)
4. จะจบม6 ทั้งห้องไปกินเลี้ยงเราก็บอกพ่อแม่ทุกอย่างบอกเป็นเดือนพอ3วันก่อนไปเราก็บอกอีกทีว่ากลับดึกนะไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวกลับกับเพื่อน เค้าก็ที่จะรับฟังหรือถ้าไม่อนุญาตก็ควรบอกเค้าไม่ตอบว่าได้หรือไม่ได้เค้าเอาแต่พูดไปเรื่อยว่าแบบสมัยนี้คนโดนข่มขืนโดนรุมโทรมพูดแต่เชิงลบคือเข้าใจว่าคนเราสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้โอเคเห็นด้วยมันเป็นเรื่องจริงเข้าใจที่ท่านห่วงเราแต่มันก็คนละเรื่องกับสิ่งที่เราจะสื่อเลยทำให้เรามันเลยทำให้เราหมดอารมณ์ไปเลยสุดท้ายก็อดไปแม่บอกกินเลี้ยงให้พ่อพาไปก็ได้จะอะไรนักหนากับจบม6
5. มหาลัยแล้วค่ะเป็นคนชอบเที่ยว คือที่บ้านไม่ให้กลับเกินสามทุ่มโอเคเข้าใจได้เราไม่เคยได้มีโอกาสไป นอนบ้านเพื่อนสนิทเลยสนิทที่ถึงขั้นว่าครอบครัวทั้งสองรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กเรียนที่เดียวกันเหมือนเป็นพี่น้องกันเลยพ่อแม่เราเอาแต่ให้เพื่อนมาบ้านเราทำแบบนี้มาจะ 10 ปีแล้วเราเกรงใจเพื่อนมากบางทีมันก็ไกล ชอบบอกแต่ว่าให้เพื่อนมาบ้านดีกว่าทั้งที่บ้านเราชนบทกว่าเพื่อนอีกอยู่ชานเมืองเลยพอเราขอไปบ้านเพื่อนบ้านก็ไม่ให้พูดแต่ว่าไม่มีที่ไหนดีเท่าบ้านเราซึ่งมันเป็นเรื่องจริงแต่อันเนี้ยคือมันครั้งหนึ่งในชีวิตกับการใช้ชีวิตกับเพื่อนสนิท) ไม่ให้ค้างที่ไหนถ้าค้างต้องมีพ่อไปด้วยขนาดไปเข้าค่ายตอนมัธยมเค้าจะเก็บมือถือที่บ้านก็เอาแต่โทรตามครูทั้งวัน อายมากจำได้เลยการแสดงรอบกองไฟกำลังสนุกออกไปเต้น ครูเดินมาเรียกบอกว่ามาคุยกับพ่อหน่อย เห้อ คนก็มองเต็มเลย
6. จบมหาลัยเรียบร้อยแล้วค่ะด้วยความที่เรามันสายเที่ยวชอบพูดชอบอะไรที่เป็นภาษาต่างประเทศก็เลยอยากเป็นแอร์โฮสเตสสาวนางฟ้าเว่อร์ หน้าตาบุคลิกเรามันไม่ใช่สายแบบในไทยที่อยู่ไทยอะค่ะเคยไปสมัครการบินไทยแล้วไม่ผ่านส่วนบางกอกแอร์ก็ไม่ผ่านนอยมากดิ่งสุดๆร้องไห้คนเดียวก็เลยบอกที่บ้านว่าเดี๋ยวขอไปสมัครสายแขกนะสรุปเราผ่านค่าได้ไปต่อแต่โดนบ่นจะไปไกลบ้านทำไมไม่มีที่ไหนดีเท่าบ้านเราแล้ว ทำอะไรไม่ปรึกษาก่อนไม่จำเป็นต้องปรึกษาทุกเรื่องเราอย่าคิดเองทำเองบ้าง24แล้วค่ะ สรุปอดจ้า กลับสมัครงานในไทยยื่น10ที่ได้สัม5ที่ สัมแต่ละที่หัวจะปวดไม่ใช่แนวหนูค่าาาา
7. ตอนนี้26 แล้วที่ผ่านมารับติวอังกฤษพอมีเงินกินแต่มันไม่ใช่ทางอะค่ะตั้งใจไปสมัครแอร์อีกรอบแต่ก่อนไปขอไปฮีลใจจองตั๋วไปเชียงรายสรุปโดนที่บ้านบ่นเป็นผู้หญิงมันอันตรายเลี้ยงกว่าจะโตพ่อแม่เลี้ยงมาอย่างดี สรุป อดไปเพราะแม่บอกไม่ให้ไปถ้าไปห้ามค้าง เคไม่ไปเดินพารากอนแทน
8.รอบนี้ติดปีกสายแขกกค่าาทำงานได้4เดือน+กับมีแฟน อิอิ แต่ที่บ้านตามสุดๆบางทีเราไม่ว่างเราทำงานหรือไปเที่ยวกับแฟนทำสิ่งที่ไม่เคยทำ อาม่าเสียพอดีกลับมางานศพร้องไห้จนจะบ้ารักอาม่ามากๆๆๆๆๆเซฟโซนสุดๆ จะร้องงแงงง🥹🥹 พอเราจะกลับไปทำงานพ่อแม่ก็พูดกลับมาบ้านเราสิไม่เหนื่อย (เหนื่อยค่ะเหนื่อยกับพ่อแม่นี่แหละ😂) ทำแอร์ได้2ปี ออกค่ะโควิด+กับอยากทำสายอื่นบ้าง
9. กลับมาบ้านอยากซื้อคอนโดเข้าไปดูเรียบร้อยบอกที่บ้านเรียบร้อย สรุปโดนบ่นบอกว่าอยู่ที่สูงจะตายไวเผื่อไฟไหม้บลาๆไม่เห็นข่าวหรอยามตามลูกบ้านขึ้นห้องฆ่าข่มขืน เครเปลี่ยนที่หรูหราหมาเห่าโดนบ่นอีกแพงไปซื้อบ้านดีกว่า เครไปซื้อบ้านเราชอบสไตล์โมเดินยุคใหม่แม่เราไม่เข้าใจหาว่าจัดบ้านไม่ดีเงินออกหมดแน่ทางผีผ่านบลาๆ เครไม่จัดแม่จัดเลย สรุปออกมาจะบ้าาาเลยให้แม่กลับบ้านไปเราจัดเอง
10. เรามีรายได้มั่นคงค่ะแฟนทำธุรกิจเราก็ช่วยแฟนไม่ทำแล้วแอร์อายุก็ไม่น้อยๆแล้ว เสียใจและเสียดายมากพ่อแม่ไม่ชอบแฟนเราเพราะดูรวยดูเหมือนพวกธุรกิจเทาๆบ่นทั้งวันให้เลิกๆ ก็อธิบายมันเป็นลุคเขาเฉยๆพ่อบอกหาคนดีๆไม่ได้หรอ ใช่ค่ะ ตั้งแต่อาม่าเสียพอเรามีแฟนคนนี้แฟนเป็นเซฟโซนมากช่วยเหลือเราทั้งเรื่องปัญหาส่วนตัวเรื่องเงินเรื่องงานทุกอย่างเลยเรื่องเพื่อนด้วย ที่ที่บ้านแฟนค่อนข้างมีฐานะคือนามสกุลดังในกลุ่มธุรกิจช่วงออกจากแอร์แฟนนคนนี้ นี่แหละขับรถครึ่งวันเพื่อไปรับเรา
ตอนนี้29แล้วค่ะที่ผ่านมาเราสู้มากถ้าเราขอกลับบ้านดึกก็ไม่ได้หรอกเราเลยใช้วิธีก็กลับดึกไปเลยคือเราต้องดื้อบ้างเราทำตามสิ่งที่พ่อแม่สั่งมาตลอดเราอยู่แต่ในกรอบจนชีวิตกดดันไม่เป็นตัวเองใช่ค่ะเราโครตสู้ยอมโดนบ่นโดนด่าเพื่อทำ ในสิ่งที่ชอบอย่างเช่นการเข้าชมรมนาฏศิลป์โดนบ่นหนักมากสุดท้ายจบ ป. 6 ด้วยการเข้ามี.1จากความสามารถพิเศษเราขอบคุณตัวเองมากที่กล้าวันนั้น ขอบคุณตัวเองที่กล้าดื้อไปสมัครแอร์จนเจอแฟนที่ดี ตอนนี้แต่งงานเพิ่งคลอดลูกสาวแล้ว1คนน้องดุจอัปสรค่าอิแม่ดูละครเทวพรมมาอินมากนางเอกสวยชื่อเล่น น้องผูกใจ เราสัญญาว่าจะเลี้ยงลูกด้วยความรัก เลี้ยงให้เขาโตมาในสภาพเเวดล้อมดีๆ ให้เขาเลือกทางเดินที่เขาต้องการ ไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กเก็บกดแบบเรา ลูกแม่ต้องปัง ลูกแม่เก่งที่สุด (ร้องเก่งมาก5555)
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ