ก่อนหน้านี้แฟนมีครอบครัว มีลูกติด และครอบครัวแยกทาง กันซึ่งทางแม่เด็กไม่ค่อยมาหาเลยค่ะ  เราคบกันมาประมาณ 2 ปี ปกติออกไปข้างนอก ก็เอาเขาไปไหนมาไหนด้วยออกค่าใช้จ่ายให้เกือบทั้งหมด แม่แฟนส่วนใหญ่ชอบยืมเงินค่ะ อ้างว่าแม่เด็กไม่ส่งเงินส่วนของทางแม่มาเลยยืมเรา เดือนเว้นเดือน
สามีเราก็บอกอยู่แหละค่ะว่าไม่ให้ยืม แต่พอสามีเราออกไปทำงานเขาก็ขึ้นย่องๆมาหาเราที่ห้อง เล่าปัญหาชีวิตเกี่ยวกับหลานหลายครั้งเลยค่ะ เราก็ให้ทุกครัง (เขาคืนตรงทุกครั้งนะคะ) และปกติเราเอาลูกติดแฟนไปไหนต่อไหนด้วยคือแค่ สงสาร เพราะเขาไม่เคยได้เที่ยวที่ดีดีเท่าไหร่
จนกระทั่งวันนึงเราตรวจเจอว่าท้อง แม่แฟนพูดทำนองว่า เขาไม่เอานะ แค่คนเดียวเขาก็แย่แล้ว พูดว่าลูกเราเหมือนลูกอิจฉาเลย เพราะเรากำลังจะทำประกันและขอเลี้ยงบุตรบุญธรรม แต่ต้องชะงักเพราะ มีน้อง จนเราฝากท้องซื้อแพคเกตเราทำไรเรียบร้อย เขายืมเงินเราเป็นก้อนเลยค่ะ บอกเรามีเงินฝากท้องแล้วแม่ยืมนิดๆหน่อยๆ ถือว่าช่วยๆกัน เราก็ยังให้เขายืมค่ะ สุดท้ายเขาไม่คืน เราทวงเขาบอกว่าต้องเลี้ยงหลานเขาเดี๋ยวแฟนเราก็ต้องมาติดลูกเรา เดี๋ยวก็จะมีคนลืมหลานเขาแล้ว ไม่มีใครเอาหลานเขาเลย  เงินทุกก้อนที่เขายืมเขาจะย้ำกับเราว่า อย่าบอกสามีเรา พอเขาไม่คืนเราก็ไม่กล้าที่จะบอกสามีเรา (และก็โพสหน้าหลานลงเฟสประมาณว่าเดี๋ยวก็คงถูกลืมแล้ว) ช่วงตั้งแต่ท้อง เราไปไหนต่อไหนเราไปกันแค่กับแฟนเราค่ะ เพราะเราดูแลเด็กไม่ไหว ทั้งแพ้ท้องทั้งเหนื่อย เพราะไปทุกครั้ง ก่อนหน้านี้เราต้องสลับกันอุ้มลูกติดแฟนกับแฟน เพราะเขาติดให้อุ้ม เขางองแง เดินได้แปปเดียวเหนื่อย อยากกลับบ้าน เด็กเพิ่ง5 ขวบค่ะ น้องเพิ่งเข้า รร. ไปรร. ก็ปกติไม่งองแงที่ รร. นะคะ เป็นเด็กน่ารักแต่อยู่กับคนที่บ้านกลับงองแง ตะคอก ตะโกน เก็บของเล่นทำการบ้านเองไม่ได้ค่ะ พ่อต้องทำให้ทั้งหมดค่ะ
ครั้งล่าสุดก่อนที่เราจะไม่พาเขาออกจากบ้านอีกเลยคือพาเขาไปเที่ยวกับเพื่อนพ่อเขากลุ่มใหญ่ และเขากรี๊ด โวยวาย ทั้งเราและพ่อเขาเอาไม่อยู่เลยค่ะ จะกลับบ้านท่าเดียว ทั้งๆที่ไปตจว รถเพื่อนแฟน งานกร่อยไปเลยค่ะ  ( เพื่อนแฟนเราคือเรียกแฟนเราคุยว่า ต้องปรับพฤติกรรมน้องยกใหญ่เลยค่ะเพราะน้องโกหกว่าพี่ๆแกล้งเขา เขาเลยอยากกลับบ้าน แต่แค่เพียงเพราะไม่ได้มีใครเล่นกับเขา และเขาตะโกนใส่พี่ๆว่ามาเล่นกับเขาเดี๋ยวนี้ จนบรรดาแม่ๆพอเห็นเขาตะโกน บังคับคนอื่นเขาก็เรียกลูกติดแฟนเราไปสอน และเขากรี๊ดจะกลับบ้านหาย่าค่ะ และเขาก็แนะนำเราว่าถ้าเราเอาไม่อยู่เราไม่ต้องยุ่ง ให้พ่อแม่เขาจัดการ ) วันนั้นกลับบ้านมาฟ้องย่าจนย่าว่าแบบแค่ลูกคนเดียวยังดูแลกันไม่ได้เลย ยังจะหามีอีก … เอาลูกไปเที่ยวทำไมต้องดุลูก จนตอนหลังมานี่เหมือนเขาเอาแต่บ่นๆค่ะ ว่าเดี๋ยวก็ไม่มีใครสนใจและ แม่ก็ไม่สนใจไปคนนึงและ เขาพูดเหมือนเราไปเอาความรักที่เหลือจากเขามา เหมือนลูกในท้องเราไปแย่งความรักของพวกเขา เขาเคยพูดเราตั้งท้องลูกอิจฉา เรารู้สึกไม่ค่อยโอเคกับคำพูดเขาเลยค่ะ ตอนนี้ เราจัดการกับความรู้สึกเราไม่ได้เลย เหมือนเขาเรียกร้องทุกอย่างที่เราได้จากสามีเราเขาทำอะไรให้เราแม่สามีก็จะพูดว่า กับแม่ไม่เคยมาทำให้หรอก
เราก็อยากเลี้ยงลูกเขาให้เหมือนลูกเราอยากให้เขารักน้อง
พยายามสอนเขาว่าน้องนะลูก แต่เขาบอกไม่ใช่น้องหนู เราก็ไม่รู้จะสอนยังไงแล้วค่ะ

ช่วงหลังเหมือนพอเราไม่ค่อยเอาเขาไปไหนด้วย เขาก็จะโทรหาแม่เด็กบ่อยมากจนเราติดต่อกันว่าย่าเขาเป็นอะไรทำไมถึงเรียกร้องแต่ให้แม่ไปรับ เรียกร้องแต่ให้แม่เขาพาไปเที่ยวต้องถ่ายรูปเยอะๆให้ด้วย ทั้งๆที่แม่เขาไม่มีเวลานะคะ (มีครอบครัวใหม่เหมือนกันไหนจะต้องทำงานอีก) แต่ถ้าจะให้เราพาไปไหนเหมือนเดิมเราก็คงไม่ไหวค่ะ กลับบ้านมามีเรื่องให้ย่าได้บ่นกันตลอด พาหลานเขาไปเหนื่อยก็บ่น ร้อนก็บ่น จนตัดปัญหาไป แต่ก็ยังไม่สบายใจอยู่ดีค่ะ
หลังๆย่ามีการไปค้นรูปเก่าๆของครอบครัวเก่าแฟนเรา มีพ่อแม่ลูกมาแขวนไว้ที่ห้องเขาด้วยนะคะ พอเราเข้าไปลูกติดเราก็จะพูดว่าอันนั้นแม่เขา อันนี้พ่อเขา เขาก็มีนะ สามีเราติไปหลายรอบแต่เราบอกสามีว่า ไม่เป็นไรๆ เราไม่ได้คิดอะไร ปัจจุบันคือครอบครัวเรา ให้เขาทำอะไรไป (แต่ในคำพูดตรงนั้นบางทีนั่งอยู่คนเดียวก็คิดน้อยใจอยู่นะคะ) ยัง งง กับความคิดตัวเองเหมือนกัน ก็ไม่ได้ไม่โอเคนะ แต่นึกถึงคำพูดเขาแต่ละคำทำไมนอยๆว่าเขาพูดกับลูกในท้องเราไม่ค่อยรักษาน้ำใจทั้งๆที่ก็หลานเขา