เรางี่เง่าไหม ที่แค่อยากทำมันให้ดี

วันนี้เราทำอาหารเป็นเมนูหมูกรอบให้คนในครอบครัวกินปกติเราไม่ทำอาหารกินเองนานๆทีจะทำ แล้วคนที่บ้านชอบบอกให้เราเรียนรู้ไว้จะได้ทำกินเองกกับทำให้ครอบครัวกินได้ตอนแม่กับย่าทำให้กินไม่ได้ พอเราทำเสร็จเราก็เรียกให้แม่มาเเล้วชิมเราว่ารสชาติมันดีแล้วแต่หนังไม่กรอบ แม่กับย่าเราก็บอกว่ากินได้แต่สำหรับเราที่อายุ18เรายังเคียวแล้วหนังติดฟันไม่กรอบเลยเราก็ห่วงเพราะทั้งย่าแล้วแม่ก็ฟันไม่ดีอายุก็50-70+ เราก็บอกว่าเดียวไปทอดหนังใหม่จะได้กรอบย่ากับแม่แย้งมาว่าก็กินได้จะไปทอดใหม่ทำไหมมันก็กินได้แต่ตอนกินเราก็เห็นเคียวไปเคาะหมูติดฟันไป เราก็บอกอีกว่าจะไปทอดใหม่ย่าก็บอกมันก็กินได้ไม่ต้องเราก็เริ่มโมโหแล้วพูดว่าเพราะเราอยากทำให้อร่อยที่สุดอยากให้ภูมิใจอยากให้อร่อย ว่าเราก็อยากทำกับข้าวให้กินเริ่มอยากดูแลครอบครัว ย่าก็บอกว่าทีหลังทำไม่เสร็จก็ไม่ต้องเรียกมาชิมแล้วก็ทีหลังก็ไม่ต้องทำไม่ได้ขอให้ทำให้กินแล้วแม่ก็บอกว่าเราพูดมากเถียงทุกคำแล้วเดินขี้นห้องไปเลย เราผิดหรอก็แค่อยากได้คำแนะนำบ้างคอยพูดให้กำลังใจถ้ามันไม่อร่อยก็บอกไม่ใช้แค่เออกินได้ไม่ต้องอร่อยเหมือนกินกันตายเท่านั้นไม่คาดหวังให้อร่อย แล้วทำไมพอเป็นพี่สาวเราทำคนก็พูดบอกว่าอร่อยแล้วอาจขาดเค็มบ้างเปรียวบ้างช่วยกันปรุงช่วยกันชิมยิ้มไปทำไปหัวเราะทำสนุกกับการทำให้อร่อยและดีขึ้นด้วย แต่พอเป็นเราพอเราว่ายังทำได้ไม่ค่อยดีสีหน้าตอนแม่กับย่าชิมก็ไม่ค่อยดีแล้วยิ่งบอกว่าก็กินได้เราคนทำก็น้อยใจเพราะนานๆทีจะทำ หรือเพราะเรามันไม่ดีแต่แรกเรียนก็ไม่ได้เรื่องเรียนก็ไม่จบเพราะมีปัญหากับคนในห้องกับครูเพื่อนในห้องก็ไม่เอาเราเพราะเราเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยคุยกับใคร เเล้วพอเราพยามคุยกับคนในห้องก็ชอบคอยเซอะคอยดูถูกเพราะเราหัวไม่ค่อยดีแล้วก็ไม่ตามดาราแฟชั่นน่าเบื่อ แล้วพอเราบอกคนในครอบครัวทุกคนก็บอกเพราะเรามันมืดมนมั่วแต่อ่านนิยายถึงเข้ากับคนอื่นไม่ได้ไม่มีใครอยากคบคนที่ชอบอ่านิยายหรอก อยากทำอะไรที่ชอบทุกคนก็บอกไร้สาระอยากเรียนนี้ก็บอกไม่มีอนาคตชอบบอกทำไมไม่เป็นเหมือนพี่สาวมีดีแค่หน้าตาดีสวยกว่าพี่วันๆก็ไม่ออกจากบ้านทำไมไม่ออกไปข้างนอกออกไปเที่ยวแต่งตัวสวยๆเหมือนพี่เอาแต่ทำตัวมืดมนไม่เอาสังคมไม่เอาเพื่อนแต่เราก็บอกอยู่ตลอดว่าเราอยากอยู่บ้านอยู่กับครอบครัวเพื่อนในห้องก็ไม่เอาเราเพราะเราเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยคุยกับใครก็ไม่มีจะออกไปเทียวเพื่ออะไรอยากอยู่กับแม่กับย่ามากกว่าถ้าไปเที่ยวกับครอบครัวเราก็ไปเพราะนานๆทีจะไปเที่ยวด้วยกันเงินก็ไม่ค่อยมีพี่ก็เรียนมหาลัยเลยไม่อยากเป็นภาระมากกว่านี้เราก็เลยเริ่มอยากช่วยงานบ้านจะทำงานนี้แม่กับย่าก็บอกไม่ดีเท่างานที่พี่ทำได้เงินเยอะกว่าเราทั้งที่เราก็อยากให้ภูมิใจเราแค่นั้น ถ้าไม่มีเราจะดีกว่านี้รึเปล่า??