เรื่องมันเป็นยังงี้ค่ะ คือย้อนกลับไปเมื่อตอนม.3 มีเพื่อนในห้องอยู่คนนึงหนูกับเขาเป็นคู่กัดกันเลยค่ะเจอหน้ากันทีไรต้องด่ากันตลอด แล้วเขาเป็นคนที่ชอบแซวหนูอยู่บ่อยๆ แต่ในออนไลน์ไม่เคยทักคุยกันสักคำเลยค่ะ พอหลังๆมาหนูกลับรู้สึกชอบเขาแล้วหนูก็ไม่รู้ทำไมถึงชอบเขาด้วยค่ะ พอเจอหน้าจากที่หนูกับเขาด่ากันไปมา พอรู้ใจตัวเองเวลาเจอเขาทีไรไม่กล้ามองตาเหมือนเมื่อก่อน หนูรู้สึกเขินมากๆจนบอกไม่ถูก ตอนที่หนูชอบเขาตอนนั้นหนูก็คิดแค่ว่าแค่ได้แอบมองแบบไม่หวังอะไรดีแล้ว
จนพอขึ้นม.4 (พอตอนนี้หนูกับเขาอยู่คนละห้องกันแล้วนะคะ) หนูกลับไม่คิดแบบเดิมแต่หนูคิดว่าถ้าไม่บอกแล้วเมื่อไหร่จะสมหวังสักที ให้เขารู้ว่าเราชอบก็ยังดีพอหนูคิดได้แบบนี้หนูก็เลือกที่จะทักไปเลยค่ะแบบทักไปบอกว่าชอบเขาเลยอะค่ะ ซึ่งหนูทักไปแบบปุ๊บปั๊บไม่คิดไม่อะไรเลยค่ะ แล้วก็แปลกที่เขาอ่านไวมากๆแล้วเขาก็พิมพ์มาบอกว่าหนูโม้ไปแกล้งเขาอะไรยังงี้อะค่ะ ซึ่งหนูก็พิมพ์ไปว่าหนูจริงจังไม่ได้แกล้ง เขาก็ยังไม่เชื่ออะค่ะ หนูเลยถามเขากลับไปตรงๆอีกว่าแล้วชอบกลับมั้ย เขาพิมพ์ว่า "ไม่" แต่ตอนนั้นหนูก็คิดอะไรอีกก็ไม่รู้ เผลอไปบอกเขาว่าจะทำให้เขาชอบหนูให้ได้ ประโยคนี้แหละทำให้หนูรู้สึกอยากหักนิ้วตัวเองทิ้งมากๆเลยค่ะ คิดได้ไง ทำไปได้ไง น่าอายสุดๆ เขาปฏิเสธแล้วยังจะกล้าไปจีบต่ออีกอยากแกล้งบ้าเลยค่ะ จากนั้นหนูก็ถามเขาไปว่าเขาชอบกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย พอถามไปปุ๊บเขาลีลา ดูเหมือนคนเล่นตัวมากเปลี่ยนเรื่องบ้างอะไรบ้างต่างๆนาๆเขาเหมือนจะหลบคำถามหนูอะค่ะแต่หนูก็ตื้อนะคะจนเขายอมบอก ภาพในหัวหนูตอนนั้นคือเอาขนมไปให้ต่อหน้าเหมือนในละครในหนังอะไรอย่างนี้อะค่ะ แต่พอเจอจริงไม่กล้าแม้แต่จะเดินใกล้ด้วยซํ้าหนูเลยเลือกที่จะให้ของด้วยการส่งพัสดุค่ะ หนูไปหาที่อยู่เขาผ่านเพื่อนของเขา แล้วตอนหนูจะให้หนูไม่บอกอะไรเขาเลยสักคำว่าจะเอาของไปให้ทางพัสดุ
นั้นแหละค่ะหนูควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้หนูไม่อยากเจอหน้าเขาเลยค่ะ ของที่จะส่งไปให้เขาก็ถึงบ้านเขาแล้วด้วยแต่ยังไมาได้บอกเขาเลยว่าหนูเป็นคนส่งให้ รู้สึกเหมือนเป็นสต็อกเกอร์ เป็นอะไรที่น่าอายมากๆ หนูไม่รู้ว่าควรจีบต่อหรือพอแค่นี้ ส่วนตัวหนูไม่เคยจีบผู้ชายก่อนเลยค่ะ หนูทักไปแบบไม่คิดเลยสักนิดว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง หนูคิดแค่ว่าหนูอยากบอกเขามากๆอยากให้เขารู้บ้างว่าหนูชอบเขา เรื่องนี้หนูเล่าให้เพื่อนๆของหนูฟังกันแล้วค่ะ บางคนก็บอกให้จีบต่อบางคนก็บอกพอเถอะ หนูควรทำไงดีคะ ตอนนี้ตันมากๆเลยค่ะ 🥲🥲
(พี่ๆจะสั่งสอนหรือจะติได้เลยยย แต่อย่าแรงมากนะคะ)
ทำไงดีคะไม่กล้ามองหน้าคนที่ชอบแล้วค่ะ
จนพอขึ้นม.4 (พอตอนนี้หนูกับเขาอยู่คนละห้องกันแล้วนะคะ) หนูกลับไม่คิดแบบเดิมแต่หนูคิดว่าถ้าไม่บอกแล้วเมื่อไหร่จะสมหวังสักที ให้เขารู้ว่าเราชอบก็ยังดีพอหนูคิดได้แบบนี้หนูก็เลือกที่จะทักไปเลยค่ะแบบทักไปบอกว่าชอบเขาเลยอะค่ะ ซึ่งหนูทักไปแบบปุ๊บปั๊บไม่คิดไม่อะไรเลยค่ะ แล้วก็แปลกที่เขาอ่านไวมากๆแล้วเขาก็พิมพ์มาบอกว่าหนูโม้ไปแกล้งเขาอะไรยังงี้อะค่ะ ซึ่งหนูก็พิมพ์ไปว่าหนูจริงจังไม่ได้แกล้ง เขาก็ยังไม่เชื่ออะค่ะ หนูเลยถามเขากลับไปตรงๆอีกว่าแล้วชอบกลับมั้ย เขาพิมพ์ว่า "ไม่" แต่ตอนนั้นหนูก็คิดอะไรอีกก็ไม่รู้ เผลอไปบอกเขาว่าจะทำให้เขาชอบหนูให้ได้ ประโยคนี้แหละทำให้หนูรู้สึกอยากหักนิ้วตัวเองทิ้งมากๆเลยค่ะ คิดได้ไง ทำไปได้ไง น่าอายสุดๆ เขาปฏิเสธแล้วยังจะกล้าไปจีบต่ออีกอยากแกล้งบ้าเลยค่ะ จากนั้นหนูก็ถามเขาไปว่าเขาชอบกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย พอถามไปปุ๊บเขาลีลา ดูเหมือนคนเล่นตัวมากเปลี่ยนเรื่องบ้างอะไรบ้างต่างๆนาๆเขาเหมือนจะหลบคำถามหนูอะค่ะแต่หนูก็ตื้อนะคะจนเขายอมบอก ภาพในหัวหนูตอนนั้นคือเอาขนมไปให้ต่อหน้าเหมือนในละครในหนังอะไรอย่างนี้อะค่ะ แต่พอเจอจริงไม่กล้าแม้แต่จะเดินใกล้ด้วยซํ้าหนูเลยเลือกที่จะให้ของด้วยการส่งพัสดุค่ะ หนูไปหาที่อยู่เขาผ่านเพื่อนของเขา แล้วตอนหนูจะให้หนูไม่บอกอะไรเขาเลยสักคำว่าจะเอาของไปให้ทางพัสดุ
นั้นแหละค่ะหนูควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้หนูไม่อยากเจอหน้าเขาเลยค่ะ ของที่จะส่งไปให้เขาก็ถึงบ้านเขาแล้วด้วยแต่ยังไมาได้บอกเขาเลยว่าหนูเป็นคนส่งให้ รู้สึกเหมือนเป็นสต็อกเกอร์ เป็นอะไรที่น่าอายมากๆ หนูไม่รู้ว่าควรจีบต่อหรือพอแค่นี้ ส่วนตัวหนูไม่เคยจีบผู้ชายก่อนเลยค่ะ หนูทักไปแบบไม่คิดเลยสักนิดว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง หนูคิดแค่ว่าหนูอยากบอกเขามากๆอยากให้เขารู้บ้างว่าหนูชอบเขา เรื่องนี้หนูเล่าให้เพื่อนๆของหนูฟังกันแล้วค่ะ บางคนก็บอกให้จีบต่อบางคนก็บอกพอเถอะ หนูควรทำไงดีคะ ตอนนี้ตันมากๆเลยค่ะ 🥲🥲
(พี่ๆจะสั่งสอนหรือจะติได้เลยยย แต่อย่าแรงมากนะคะ)