มีใครเคยเป็นเหมือนเรามั้ยคะ อยากทำงาน
แต่หัวช้า อ่อนไหวง่าย เสียใจง่าย เรื่องมีอยู่ว่า เราได้สมัครทำงานที่7 แห่งหนึ่งแต่เราหัวช้าเราทำมาได้สิบกว่าวันเองค่ะ พยายามทำให้ได้อย่างเพื่อนเเต่เหมือนยิ่งทำยิ่งแย่ อาจจะด้วยเราไม่ถนัดและไม่เก่งแต่เพื่อนร่วมงานดีมากค่ะอาจมีดุนิดนึงแต่เข้าใจได้
ทุกคนก้อยากให้งานออกมาดี แต่เราบางทีก้อเซ่อเกินไปรู้สึกเหมือนเราช้ากว่าเขาและเป็นตัวถ่วงเขาค่ะ กำลังคิดว่าจะตัดสินใจลาออกและหางานใหม่ เพื่อเปิดโอกาสให้น้องๆพี่ๆคนอื่นๆที่เขามีความสามารถได้เข้ามาทำต่อจากเรา เพราะเราเองสังเกตุเห็นค่ะมีหลายคนที่อยากสมัครเข้ามาแต่เขาไม่ได้รับโอกาสนั้นเลย ทำให้นึกถึง ตอนที่เราขับรถตากแดดหางานทำด้วยความยากลำบาก
หลายคนอยากได้รับโอกาสในการทำงาน
แต่ไม่มี แต่เราโชคดีที่ได้เจอคนดีเมตตารับเราเข้าทำงาน แต่เรากลับทำงานไม่ดีเลยค่ะ
เหมือนไปเป็นตัวถ่วงเขา และยิ่งไปกว่านั้น
เหมือนไปปิดโอกาสคนที่เขาเก่งและมีความสามารถมากกว่าเรา เราคิดถูกมั้ยคะที่จะลาออก
อยากทำงานค่ะแต่หัวช้า
แต่หัวช้า อ่อนไหวง่าย เสียใจง่าย เรื่องมีอยู่ว่า เราได้สมัครทำงานที่7 แห่งหนึ่งแต่เราหัวช้าเราทำมาได้สิบกว่าวันเองค่ะ พยายามทำให้ได้อย่างเพื่อนเเต่เหมือนยิ่งทำยิ่งแย่ อาจจะด้วยเราไม่ถนัดและไม่เก่งแต่เพื่อนร่วมงานดีมากค่ะอาจมีดุนิดนึงแต่เข้าใจได้
ทุกคนก้อยากให้งานออกมาดี แต่เราบางทีก้อเซ่อเกินไปรู้สึกเหมือนเราช้ากว่าเขาและเป็นตัวถ่วงเขาค่ะ กำลังคิดว่าจะตัดสินใจลาออกและหางานใหม่ เพื่อเปิดโอกาสให้น้องๆพี่ๆคนอื่นๆที่เขามีความสามารถได้เข้ามาทำต่อจากเรา เพราะเราเองสังเกตุเห็นค่ะมีหลายคนที่อยากสมัครเข้ามาแต่เขาไม่ได้รับโอกาสนั้นเลย ทำให้นึกถึง ตอนที่เราขับรถตากแดดหางานทำด้วยความยากลำบาก
หลายคนอยากได้รับโอกาสในการทำงาน
แต่ไม่มี แต่เราโชคดีที่ได้เจอคนดีเมตตารับเราเข้าทำงาน แต่เรากลับทำงานไม่ดีเลยค่ะ
เหมือนไปเป็นตัวถ่วงเขา และยิ่งไปกว่านั้น
เหมือนไปปิดโอกาสคนที่เขาเก่งและมีความสามารถมากกว่าเรา เราคิดถูกมั้ยคะที่จะลาออก