ตอนนี้ยายอายุ79ปีคะลูกยายเสียหมดแล้ว
เหลือแค่เรากับลูกเราวัย6ขวบที่อาศัยอยู่กับยาย
เราขายของออนไลน์เป็นหลักเราย้ายมาอยู่กับยายใด้5เดือนคะซึ้งสิ่งแวดล้อมรอบข้างแย่มากคะ
ข้างบ้านเป็นร้านค้าแต่จะชอบมีพวกติดยามาชุมนุมกินเหล้าคุยกันจนถึงดึกคะหน้าบ้าน
พวกเขาก็มาฉี่ใส่ประจำพูดก็ยิ่งทำพอเราจะแจ้งตำรวจยายก็กลัวมีปัญหาเราก็ทนเรื่อยมาคะแต่เรารู้สึกว่าจิตใจเราแย่กว่าเดิมคะยายเราไม่ค่อยมีคนแกลงใจด้วยคะเพราะยายไม่ค่อยพูดบ้านข้างๆอีกหลังก็หาว่ายายล้ำเส้นเอาที่ดินเขา ยายก็ต้องยอมเขาตั้งแต่เรามาอยู่ยายเราให้เราอยู่เฉยๆให้ทนจนกว่ายายไม่อยู่คะ ยายมีพี่น้องนะคะแต่เหมือนไม่มีคะพวกเขาไม่เคยช่วยเหลือพวกเขาไม่อยากมีปัญหากับข้างบ้านของยายคะ
เคยมีครั้งนึงเราจำฝังใจมากคะข้างบ้านฆ่าหมาเราเอาหมาเราไปทำอาหารเราก็ไม่เห็นกับตานะคะเราไม่ใด่อยู่บ้านแต่บ้านไกล้เคียงเล่าคะแต่เขาก็ไม่อยากยุ่งด้วยและเราก็ไม่มีหลักฐานเอาผิดเลยใด้แค่ปล่อย
วันนี้เราเลยลองคุยกับยายว่าย้ายไปอยู่ที่อื่นดีไหมเพราะเรามีบ้านอยุ่อีกที่นึงคะแต่ยายก็พูดแต่ว่าไม่ไปจะตายอยู่บ้านนี่เราเลยพูดไปว่าต่อไปที่นี้จะเหลือแค่ขี้ยานะถ้าเจ้าของร้านขายของไม่อยู่(ตอนนี้เจ้าของร้านขายของป่วยอยู่คะ)ก็เหลือแค่ลูกชายและพวกขี้ยาถ้าวันนึงเขามาฆ่าพวกเราล่ะทำไงยายก็พูดแต่ว่าคนเยอะใครจะฆ่าเราเลยพูดว่าต่อไปอะไรคงไม่แน่นอน บ้านที่พอจะพึงพาใด้เขาก็จะย้ายไปอยู่ที่ไหม่ยายเราก็พูดต่อว่ายายจะยอมตายที่นี้ถ้าเขาจะฆ่าก็จะตายเราเลยพูดว่าไม่ใช่แค่ฆ่ายายไงเรากับลูกก็จะตายด้วยนะยายไม่สงสารเรากับลูกหรอยายก็เงียบคะคงเป็นที่บ้านหลังนี้เป็นบ้านทวดด้วยคะ
เราก็เข้าใจ ยายคงคิดถึงแต่เราคิดว่าเราจะปกป้องยายกับลูกไม่ใด้เพราะขี้ยาเยอะ และต่อไปเราก็อยากให้ลูกไปเรียนที่ไหม่ด้วยคะเราไม่อยากให้ลูกซึมซับกับสิ่งแวดล้อมแบบนี้แต่พูดไปยังไงยายก็เหมือนไม่เข้าใจกับสิ่งที่เราบอกพี่น้องยายก็เห็นด้วยกับเรานะคะแต่ยายไม่ฟังเอาแต่พูดว่าถ้าไม่มีใครอยู่ด้วยก็จะอยู่คนเดียวยายเคยอยู่คนเดียวนะคะตอนเราพาลูกไปเที่ยวยายบ่นคะว่าทิ้งยายอยู่คนเดียวไม่มีใครสนใจเราไม่รู้เลยคะว่าต้องทำยังไงดี
ทำไงให้ยายยอมย้ายบ้านคะ
เหลือแค่เรากับลูกเราวัย6ขวบที่อาศัยอยู่กับยาย
เราขายของออนไลน์เป็นหลักเราย้ายมาอยู่กับยายใด้5เดือนคะซึ้งสิ่งแวดล้อมรอบข้างแย่มากคะ
ข้างบ้านเป็นร้านค้าแต่จะชอบมีพวกติดยามาชุมนุมกินเหล้าคุยกันจนถึงดึกคะหน้าบ้าน
พวกเขาก็มาฉี่ใส่ประจำพูดก็ยิ่งทำพอเราจะแจ้งตำรวจยายก็กลัวมีปัญหาเราก็ทนเรื่อยมาคะแต่เรารู้สึกว่าจิตใจเราแย่กว่าเดิมคะยายเราไม่ค่อยมีคนแกลงใจด้วยคะเพราะยายไม่ค่อยพูดบ้านข้างๆอีกหลังก็หาว่ายายล้ำเส้นเอาที่ดินเขา ยายก็ต้องยอมเขาตั้งแต่เรามาอยู่ยายเราให้เราอยู่เฉยๆให้ทนจนกว่ายายไม่อยู่คะ ยายมีพี่น้องนะคะแต่เหมือนไม่มีคะพวกเขาไม่เคยช่วยเหลือพวกเขาไม่อยากมีปัญหากับข้างบ้านของยายคะ
เคยมีครั้งนึงเราจำฝังใจมากคะข้างบ้านฆ่าหมาเราเอาหมาเราไปทำอาหารเราก็ไม่เห็นกับตานะคะเราไม่ใด่อยู่บ้านแต่บ้านไกล้เคียงเล่าคะแต่เขาก็ไม่อยากยุ่งด้วยและเราก็ไม่มีหลักฐานเอาผิดเลยใด้แค่ปล่อย
วันนี้เราเลยลองคุยกับยายว่าย้ายไปอยู่ที่อื่นดีไหมเพราะเรามีบ้านอยุ่อีกที่นึงคะแต่ยายก็พูดแต่ว่าไม่ไปจะตายอยู่บ้านนี่เราเลยพูดไปว่าต่อไปที่นี้จะเหลือแค่ขี้ยานะถ้าเจ้าของร้านขายของไม่อยู่(ตอนนี้เจ้าของร้านขายของป่วยอยู่คะ)ก็เหลือแค่ลูกชายและพวกขี้ยาถ้าวันนึงเขามาฆ่าพวกเราล่ะทำไงยายก็พูดแต่ว่าคนเยอะใครจะฆ่าเราเลยพูดว่าต่อไปอะไรคงไม่แน่นอน บ้านที่พอจะพึงพาใด้เขาก็จะย้ายไปอยู่ที่ไหม่ยายเราก็พูดต่อว่ายายจะยอมตายที่นี้ถ้าเขาจะฆ่าก็จะตายเราเลยพูดว่าไม่ใช่แค่ฆ่ายายไงเรากับลูกก็จะตายด้วยนะยายไม่สงสารเรากับลูกหรอยายก็เงียบคะคงเป็นที่บ้านหลังนี้เป็นบ้านทวดด้วยคะ
เราก็เข้าใจ ยายคงคิดถึงแต่เราคิดว่าเราจะปกป้องยายกับลูกไม่ใด้เพราะขี้ยาเยอะ และต่อไปเราก็อยากให้ลูกไปเรียนที่ไหม่ด้วยคะเราไม่อยากให้ลูกซึมซับกับสิ่งแวดล้อมแบบนี้แต่พูดไปยังไงยายก็เหมือนไม่เข้าใจกับสิ่งที่เราบอกพี่น้องยายก็เห็นด้วยกับเรานะคะแต่ยายไม่ฟังเอาแต่พูดว่าถ้าไม่มีใครอยู่ด้วยก็จะอยู่คนเดียวยายเคยอยู่คนเดียวนะคะตอนเราพาลูกไปเที่ยวยายบ่นคะว่าทิ้งยายอยู่คนเดียวไม่มีใครสนใจเราไม่รู้เลยคะว่าต้องทำยังไงดี