เมื่อวานที่ในเมืองยังคงปกติ ดูเผินๆ ก็เหมือนปีก่อน เพราะคลองบายพาสน้ำยังโอเค cctv วัดจันทนารามของชลประทานยังดูได้ แต่ปีนี้แย่หน่อย ทางเข้าออกบ้านคือเขตอันตรายของ ev อย่าลองดีกับหมู่บ้านเรา
เมื่อ 2556 น้ำท่วมถึงคอสะพานวัดจันทนาราม หลายคนกลัวว่าจะเป็นเหมือน 2549 หรือ 2540-2542 ที่ตลาดน้ำพุจมน้ำ เรายืนดูน้ำที่ตรงนี้ แถวๆ รถหกล้อ thaipbs เราก็หวั่นใจเหมือนกัน แถวทางไปวัดคลองน้ำใสก็มีบางช่วงน้ำท่วมท่อมอไซ เราขี่จักรยานกะโหลกกะลาผ่านมาก็รอดไป ใส่ขาสั้นโชว์ขาอ่อน รองเท้ายาง a**a ไม่มีอะไรเสียหาย
ในตอนนั้น คลองบายพาสน้ำยังไม่มีเลย ไปไถดูใน google streetview ดูได้ มันเพิ่งมามีโครงการตอน 2558 นี้เอง แล้วพอมีโครงการนี้ ในเมืองก็ไม่มีละ น้ำจันท์เอ่อท่วมตลาด เว้นแต่ทางอื่นมาขังในเมือง พวกทุ่งนาเชยมันก็ท่วมบางๆ ชิวๆ
เดี๋ยวบัตรคนจนออก 300 ต้นเดือนนี้ พวกเราก็จะเข้าเมืองซื้อสินค้าตามปกติ เพราะในเมืองร้านใหญ่ๆ เท่านั้นล่ะที่รับบัตรคนจน แค่ต้องถอนหมด 300 เท่านั้นนะ หยิบใช้สิบยี่สิบบาทไม่ได้
พวกเรารายได้น้อย ไม่มีสวน ไม่มีพลอย ไม่มีสัมปทาน ไม่มีเส้นนักการเมือง ข้าราชการ แต่ก็ยังมีรายได้รินเข้ากระเป๋าอยู่ ตามประสาคนตัวเล็ก สมัย โควิดมันพรากอาชีพหลักและคนรอบตัวไป พวกเงินที่แจกในเป๋าตังก็พยุงพวกเราได้บ้าง อย่างน้อยแอลกฮอล์ขวดละ 40 ที่ขึ้นเป็นเกือบ 300 แล้วเราไม่มีปัญญาซื้อ เราก็ได้แอลกฮอลลิตรละ 70 80 จากร้านเจ้าสัวมาช่วยเสริมความมั่นใจ คือเราใช้เงินในเป๋าตังใช้จ่าย เอารายได้จากงานไปซื้อของดูแลตนเอง โชคดีที่เราไม่มีเครดิตหาหนี้ใส่ตัว และมีเลนจักรยาน 46 ล้าน ทำให้เราปอดแข็งแรง ไม่ต้องฉีดวัคซีนใดๆ เลย แถมป่วยก็ไม่หนัก
ตอนนี้แถวคลองบายพาสน้ำ ภจว ใช้งบ 46 ล้าน ก็น่าจะสร็จจนมีทางเข้าแล้ว แม้ทางจักรยาน 46 ล้าน ก็ท่อสแตนเลสหาย ไฟแสงอาทิตย์พัง ที่นั่งพัง สวนทางกับห้างที่ใหญ่โตมาตั้ง แต่ก็เข้าใจได้ว่าความเสื่อมมันเป็นเรื่องอัจนิจจัง ต้องรองบภาคตะวันออกมาซ่อมมั๊ง ไว้ซ่อมเสร็จ เราจะถอยเสือหมอบคาร์บอนมาปั่นสักคัน
ขอให้คนตัวเล็กตัวน้อย ที่สั่งสมความดี ไม่หลอกลวงชาวบ้าน ปลอดภัย รายได้มั่นคง ตอนนี้ถนนอาจเจอขยะอุดฝาตะแกรงบ้าง เราสะดวกก็ช่วยกันนะทุกคน
ฉันคือชาวบ้านเขต 1 จันทบุรี รายได้น้อย และไม่มีสวนทุเรียน ฝนตกหนักมาก แต่ยังสู้ไหว เท้าลุยน้ำนิดหน่อย
เมื่อ 2556 น้ำท่วมถึงคอสะพานวัดจันทนาราม หลายคนกลัวว่าจะเป็นเหมือน 2549 หรือ 2540-2542 ที่ตลาดน้ำพุจมน้ำ เรายืนดูน้ำที่ตรงนี้ แถวๆ รถหกล้อ thaipbs เราก็หวั่นใจเหมือนกัน แถวทางไปวัดคลองน้ำใสก็มีบางช่วงน้ำท่วมท่อมอไซ เราขี่จักรยานกะโหลกกะลาผ่านมาก็รอดไป ใส่ขาสั้นโชว์ขาอ่อน รองเท้ายาง a**a ไม่มีอะไรเสียหาย
ในตอนนั้น คลองบายพาสน้ำยังไม่มีเลย ไปไถดูใน google streetview ดูได้ มันเพิ่งมามีโครงการตอน 2558 นี้เอง แล้วพอมีโครงการนี้ ในเมืองก็ไม่มีละ น้ำจันท์เอ่อท่วมตลาด เว้นแต่ทางอื่นมาขังในเมือง พวกทุ่งนาเชยมันก็ท่วมบางๆ ชิวๆ
เดี๋ยวบัตรคนจนออก 300 ต้นเดือนนี้ พวกเราก็จะเข้าเมืองซื้อสินค้าตามปกติ เพราะในเมืองร้านใหญ่ๆ เท่านั้นล่ะที่รับบัตรคนจน แค่ต้องถอนหมด 300 เท่านั้นนะ หยิบใช้สิบยี่สิบบาทไม่ได้
พวกเรารายได้น้อย ไม่มีสวน ไม่มีพลอย ไม่มีสัมปทาน ไม่มีเส้นนักการเมือง ข้าราชการ แต่ก็ยังมีรายได้รินเข้ากระเป๋าอยู่ ตามประสาคนตัวเล็ก สมัย โควิดมันพรากอาชีพหลักและคนรอบตัวไป พวกเงินที่แจกในเป๋าตังก็พยุงพวกเราได้บ้าง อย่างน้อยแอลกฮอล์ขวดละ 40 ที่ขึ้นเป็นเกือบ 300 แล้วเราไม่มีปัญญาซื้อ เราก็ได้แอลกฮอลลิตรละ 70 80 จากร้านเจ้าสัวมาช่วยเสริมความมั่นใจ คือเราใช้เงินในเป๋าตังใช้จ่าย เอารายได้จากงานไปซื้อของดูแลตนเอง โชคดีที่เราไม่มีเครดิตหาหนี้ใส่ตัว และมีเลนจักรยาน 46 ล้าน ทำให้เราปอดแข็งแรง ไม่ต้องฉีดวัคซีนใดๆ เลย แถมป่วยก็ไม่หนัก
ตอนนี้แถวคลองบายพาสน้ำ ภจว ใช้งบ 46 ล้าน ก็น่าจะสร็จจนมีทางเข้าแล้ว แม้ทางจักรยาน 46 ล้าน ก็ท่อสแตนเลสหาย ไฟแสงอาทิตย์พัง ที่นั่งพัง สวนทางกับห้างที่ใหญ่โตมาตั้ง แต่ก็เข้าใจได้ว่าความเสื่อมมันเป็นเรื่องอัจนิจจัง ต้องรองบภาคตะวันออกมาซ่อมมั๊ง ไว้ซ่อมเสร็จ เราจะถอยเสือหมอบคาร์บอนมาปั่นสักคัน
ขอให้คนตัวเล็กตัวน้อย ที่สั่งสมความดี ไม่หลอกลวงชาวบ้าน ปลอดภัย รายได้มั่นคง ตอนนี้ถนนอาจเจอขยะอุดฝาตะแกรงบ้าง เราสะดวกก็ช่วยกันนะทุกคน