แม่ขี้น้อยใจ หากว่าเราเอาแต่ตัวเอง?

สวัสดีค่ะ คือเราใช้ชีวิต 3 คนค่ะมีแม่มีน้อง แล้วตัวเราเอง เราทำงานประจำค่ะเรียนวันอาทิตย์ น้องเราอายุ 10 ขวบ แม่เราเป็นรับจ้างค่ะ แต่เมื่อกลางเดือนแม่เราเพิ่งผ่าตัด แต่เราต้องมาทำงานเพราะเราต้องจ่ายค่าเทอมหรือค่าต่างๆของตัวเองค่ะ เราเข้างานบ่ายตอนเช้าเราก็จะแวะไปหาแม่ทุกวัน จนแม่เราออกจากโรงพยาบาลมา แม่เราก็มาอยู่บ้าน เราเข้างานบ่ายแล้วก็เลิกดึกทุกวันค่ะ แต่เราก็ตื่นเช้านะคะไปส่งน้องซื้อกับข้าวให้แม่ เวลาเราเลิกงานเราชอบแวะกินข้าวเลย เพราะเราอยากกินอาหารทำใหม่ๆ พอเวลาเรากลับบ้านมาแม่ก็จะถามเราค่ะ ว่าทำไมกลับดึก เราก็บอกค่ะแวะกินข้าวมา แม่ก็จะพูดประชดเราว่า รู้งี้ไม่ไปนั่งอุ่นข้าวต้มให้หรอก กับข้าวที่บ้านมันกินไม่ได้ต้องกินข้างนอก เททิ้งไปให้หมดเลย แทนที่จะรีบกลับมาดูแม่ เวลาเราตื่นเช้ามาเราก็พยายามช่วยทุกอย่างนะคะ ทั้งกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้าบ้างรีดผ้าบ้าง พับผ้า เราทำหมดเลยค่ะ มีวันนึงเราไปอาบน้ำมา แล้วเขาให้เราไปซื้อของค่ะ แต่เราไม่มีเงิน เราหันไปเห็นแม่หลับค่ะ เราเลยนั่งเป่าผมรอ พอแม่ตื่นมา แม่ก็พูดว่าเราว่า ทำไมไม่ไปซื้อของละ เดี๋ยวก็ไปทำงานอีก เราเลยบอกว่าก็นี้ไงจะไปซื้อให้ เขาเลยว่าเราอีกว่า ซื้อมาแล้วก็วาง กูต้องมาทำอีก กูทำหมดทุกอย่าง เราเลยพูดว่าก็พรุ่งนี้ไงเดี๋ยวทำให้เพราะว่าเราหยุด เขาก็พูดว่าเราอีกค่ะว่า เคยว่างด้วยหรอ เคยมีเวลาด้วยรึไง กูผ่าตัดมากูต้องมาทำอีก ดีนะกูเดินได้ ถ้ากูผ่าตัดมาเดินไม่ได้ทำไง บ้านไม่สกปรกเลยรึไง พวกเนี่ยนะเอาแต่ตัวเองสบาย ไม่เคยนึกถึงแม่ เราก็เลยเงียบค่ะ เราก็เสียใจนะคะ เราพยายามทำเต็มที่ที่สุดแล้ว เราคิดว่าแบบนั้น เวลาน้องทำอะไรผิดหรือการบ้านน้องเราเป็นคนรับผิดชอบดูหมดเลยค่ะ แม่มักให้เราเป็นสอนน้องเองตลอด เราแค่อยากรู้ว่าการที่เรามาทำงานหรือว่าการที่เราการใช้ชีวิตด้วยตัวเองมันผิดหรอคะ เราแค่อยากให้ตัวเองมีการงานที่ดี เงินเดือนที่โอเค ก่อนที่เราจะเลี้ยงดูแม่ เราเคยพูดกับเขาไปแล้วค่ะ เขาก็บอกว่าเอาแต่ตัวเอง ไม่เคยนึกถึงแม่ เราแค่ไม่อยากเอาความลำบากของเราไปให้เขารับรู้ค่ะ เราผิดมั้ยคะ