ไม่อยากไปร.รเพราะไม่มีเพื่อน😕

สวัสดีค่ะกรรมหัวข้อเลยค่ะไม่อยากไปโรงเรียนเพราะไม่มีเพื่อนเริ่มแรกเลยนะคะขอแทนตัวเองว่าเรานะคะคือเราคนมีเพื่อนเยอะมากไปไหนก็มีแต่เพื่อนติดเพื่อนมากพอขึ้นม. 3 มาเราก็มีความสุขนะคะเรายังมีเพื่อนอยู่แต่พอวันหนึ่งเรามีเพื่อนอยู่คนนึงที่ชอบโดดเรียนเราก็โดดตามเพราะเราติดเพื่อนมากเราแทบจะไม่ได้เข้าไปเรียนในห้องเลยแล้วก็จะมีเพื่อนอยู่คนๆนึงที่น่าจะไม่ชอบขี้หน้าเราเอาไปฟ้องครูเมื่อเราโดดเรียนเราก็เริ่มแตกหักกับเพื่อนคนที่ไปฟ้องครูเราก็สงสัยนะว่าทำไมต้องไปบอกครูด้วยเราก็ไปถามเขาว่าไปบอกครูทำไมแล้วเขาคนนั้นก็บอกมาว่าที่ฟ้องเพราะว่าเห็นเป็นเพื่อนไม่อยากให้ทำเราก็แตกหักกับกลุ่มนั้นไปแล้วของที่เอาไปฟ้องครูอ่ะค่ะแล้วกลุ่มเขาก็น่าจะไม่ชอบขี้หน้าเราเราเลยมีเพื่อนแค่ 3 คนรวมเราแล้วนะคะเรารักกันมากไปไหนไปด้วยกันอยากโดดวันไหนก็โดดไม่อยากเจอวันไหนก็โดดคือตัวติดกันเลยค่ะ อ๋อลืมบอกเราอายุ 15 นะคะแต่เพื่อนอยู่สองคนนี้อยู่กันคนละห้องเลยแล้วเวลาอยู่ในห้องเราก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเราก็เลยไปบอกพ่อว่าไปบอกครูให้หน่อยว่าอยากย้ายห้องเพราะเราก็อยู่ไปเราก็ไม่มีความสุขแล้วพอเราไม่ค่อยมีเพื่อนก็จะมีคนชอบมาหาเรื่องแล้วเราคุยกันอยู่แค่ 3 คนมันก็มีคนหนึ่งในสองคนของเราบอกว่าไม่อยากมาโรงเรียนแล้วเขามาแล้วไม่มีความสุขมาแล้วมีเรื่องมาแล้วโดนหาเรื่องเราก็เข้าใจเพราะเราก็โดนเขาก็เลยพยายามไม่อยากมาโรงเรียนเลยหยุดเรียนบ่อยจนเขาทนไม่ไหวเขาเครียดมากเลยลาออกเราก็เหลือกันแค่สองคนเพื่อนเราอีกคนก็คิดเหมือนกับคนที่ออกว่าอยากออกเหมือนกันอยากออกไปใช้ชีวิตเองสุดท้ายเขาก็ออกจะเหลือกัน 3 คนสุดท้ายก็เหลือแค่เราคนเดียวเราก็ทำใจไม่ได้เราแทบจะไม่ค่อยได้คุยกับใครเลยเอาง่ายๆว่าเข้าหาใครไม่ค่อยเป็นเราก็พยายามปรับตัวแต่ช่วงเวลาที่ปรับตัวเราก็โดดอยู่ในห้องน้ำคนเดียวพยายามไม่มาโรงเรียนเขามาแล้วไม่มีเพื่อนไปไหนไปคนเดียวเราก็คิดถึงพวกมันนะเราก็ยังคุยกับมันอยู่ทุกวันนี้เราก็บอกพ่อไปว่าหนูไม่อยากเรียนหนูไม่มีความสุขไปแล้วไม่มีเพื่อนพ่อก็บอกทนทนเอาหน่อยจะจบม 3 อยู่แล้วเราก็ไม่อยากทำให้คนที่บ้านเสียใจเราก็พยายามเรียนโดยที่แทบจะไม่มีเพื่อนเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆเราก็พอปรับตัวเข้าได้แล้วแต่ก็ยังไม่ชินเท่าไหร่เราก็รู้สึกว่าการมาโรงเรียนมันก็ไม่ได้แย่เหมือนที่คิดเราก็เริ่มมีเพื่อนแต่ก็มีไม่เยอะนะคะแค่คนสองคนแค่นี้เราก็ดีใจมากแล้วแล้วมาวันหนึ่งเรามีเรื่องกับเพื่อนแต่ขอไม่บอกนะคะว่าเรื่องอะไรแต่เป็นเรื่องที่เข้าใจผิดครั้งนี้เขาก็เรียกเรามาห้องน้ำเหมือนมาเคลียร์เราก็มาเพราะเราไม่รู้ว่าเขาจะมาคุยเรื่องอะไรกันแล้วก็ยอมเดินตามเข้ามาเรามาคนเดียวนะคะเพราะคนอื่นกลับบ้านหมดเป็นช่วงเวลาที่เขาปล่อยกลับบ้านแต่ฝั่งเพื่อนคนนั้นเขามากันเราก็คุยกันว่าเรื่องที่เข้าใจผิดแล้วเหมือนคุยไม่ลงรอยเพื่อนคนนั้นก็บอกขอตบทีนึงดิเราก็ยอมเพราะเราไม่อยากมีเรื่องเราเหนื่อยเราอยากเรียนให้จบม 3 เร็วๆมันก็ตบเราไปทีนึงแต่ครั้งนี้เรารู้สึกว่ามันแรงมากตบซะหูแล้วดับเลยเราก็พยายามจะตบกับแต่เราตัวเล็กกว่ามันโดยสู้แรงไม่ไหวเราก็โดนกระทำอยู่แบบนั้นแต่ไม่มีรุมนะคะเราก็บอกมันไปว่าอยากทำอะไรเราทำเลยเพราะเราสู้ไม่ไหวแล้วเราเจ็บแล้วก็ปล่อยให้มันทั้งตบทั้งดึงหัวอ๋อลืมบอกเราดัดฟันด้วยเลยเจ็บปากมากจนกระทั่งเสียงมันดังออกจากห้องน้ำเลยมีคนไปบอกครูรองผอ.ก็อยู่ด้วยเขาก็เดินเข้ามาเขาก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่มันตบเราเขาก็พยายามห้ามแต่มันก็กระโดดถีบเราต่อหน้าเขาเราก็รับไม่ได้เหมือนกันเราก็กลับบ้านมาเรากะจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้คนที่บ้านฟังแต่ครูที่โรงเรียนเขาโทรไปบอกพ่อก็เลยมาถามว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้จริงหรอเราก็บอกไปว่าใช่ก็บอกว่าเดี๋ยวพ่อจะแจ้งความเพราะว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเราโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวแล้วครั้งนี้ตอนกลางคืนฝั่งนั้นก็ทักมาว่าเหมือนทักมาขู่อ่ะค่ะว่าอย่าไปบอกเรื่องนี้กับใครนะเราพี่เจ็บจากการโดนตบมาเราก็ทำอะไรไม่ได้แต่พ่อนั่งอยู่ข้างๆพ่อบอกว่ามีอะไรก็บอกพ่อได้นะพ่อพร้อมช่วยได้เสมอไม่ว่าจะถูกหรือผิดพ่อก็จะอยู่ข้างๆเราก็บอกพ่อเรื่องที่มันทักมาขู่พ่อก็บอกให้แคปรูปไว้ให้หมดแล้วผ่านมาอีกวันเราก็ไปคุยกับรองผอ.แล้วเรียกฝ่ายที่ตบเรามาคุยฝั่งนั้นก็เรียกผู้ปกครองมาสุดท้ายเราก็กลัวว่าถ้าเราไปแล้วเราจะโดนอีกหรือเปล่าแต่เหมือนคนที่ตบเราจะไม่กล้ายุ่งกับเราอีกแล้วแต่ก่อนออกมาจากห้องรองผอ.ไอ้คนที่ตบเราพูดมาว่ามีคนจะเล่นเราอีกเยอะเลยมันเลยทำให้เรากลัวไม่อยากให้ไปซ้ำเหตุการณ์เดิมเรากลัวมากๆกลัวโดนเราก็พยายามบอกพ่อว่าหนูไม่อยากไปโรงเรียนแล้วอยากออกพ่อไปแล้วกลัวโดนอีกเหมือนฝ่ายนั้นจะไม่จบตอนนี้เราก็ยังไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะกลัวค่ะ

ถ้าเราเขียนผิดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ