คำชื่นชมว่าเราดีของผู้อื่น ทำให้เราหลงสำคัญตนได้อย่างไร ? (กิเลสหมวดสำคัญตน)

มานะ ความสำคัญตัว ว่าเหนือกว่าเขา เสมอเขา หรือ ต่ำกว่าเขา 
เหตุเกิดการหลง สรรเสริญ ในโลกธรรม 8 จึงปรุงแต่งว่าตนนั้นเป็นมากกว่าคนอื่น
ในทางธรรมกล่าวว่า เราทั้งหลาย ไม่มีมากกว่า น้อยกว่า หรือเท่ากับ "เราทั้งลายเป็นไปตามปัจจัยแห่งตน"

ผู้ใดมีความเห็นว่า คำชื่นชมของผู้อื่นทำให้หลง สำคัญได้อย่าง ช่วยขยายความตามบริบทของท่านอย่างเต็มที่

(ไม่ใช่การยกย่องไม่ดี แต่เราควรไม่ประมาทในการสรรเสริญ)