พอดีพึ่งสังเกตุเห็น พระสวดบท ภะวะตุ สัพพะ มังคะลัง เป็น ภะวะตุสัพ พะมัง คะลัง
ซึ่งผมก็พอจะรู้บาลัมาบ้างว่า ภะวะ แปลว่ามี ภะวะตุ จึงแปลว่า "ขอความมี"
สัพพะ แปลว่า ทั้งหลาย
มังคะลัง แปลว่า มงคล
ดังนั้น บทนี้จึงแปลว่า ขอมงคลทั้งหลายจงมีแก่ท่าน
แต่เห็นพระหลายรูป สวดแบ่งวรรค แบ่งคำผิด เป็น ภะวะตุสัพ พะมัง คะลัง แบบนี้ความหมายเปลี่ยนแน่นอน รวมทั้งบทสวดอื่นก็สังเกตเห็นว่ามีการแบ่งวรรคผิด ทั้งบทธรรมจักรกัปปวัตนสูตร เห็นเวลาสวดมีการแบ่งวรรค แบ่งคำผิดเยอะมาก แบบนี้จะถือเป็นจุดเสื่อมของศาสนาพุทธไหมครับ
ความไม่รู้ภาษาบาลี จุดเสื่อมของศาสนาพุทธ
ซึ่งผมก็พอจะรู้บาลัมาบ้างว่า ภะวะ แปลว่ามี ภะวะตุ จึงแปลว่า "ขอความมี"
สัพพะ แปลว่า ทั้งหลาย
มังคะลัง แปลว่า มงคล
ดังนั้น บทนี้จึงแปลว่า ขอมงคลทั้งหลายจงมีแก่ท่าน
แต่เห็นพระหลายรูป สวดแบ่งวรรค แบ่งคำผิด เป็น ภะวะตุสัพ พะมัง คะลัง แบบนี้ความหมายเปลี่ยนแน่นอน รวมทั้งบทสวดอื่นก็สังเกตเห็นว่ามีการแบ่งวรรคผิด ทั้งบทธรรมจักรกัปปวัตนสูตร เห็นเวลาสวดมีการแบ่งวรรค แบ่งคำผิดเยอะมาก แบบนี้จะถือเป็นจุดเสื่อมของศาสนาพุทธไหมครับ