"ไม่มีหมอกหยอกเหงาเช้ากรกฎา
เพียงแต่ว่าน้ำตาไหลในคืนฝัน
หนาวเหน็บเจ็บถึงเช้าเท่าเท่ากัน
เพียงพ้นวันฉันเห็นทราบภาพบางใคร
คล้ายรอยต่อประวัติศาสตร์ขาดสะบั้น
ความคิดบิดความฝันห้ำหั่นไห้
ความจริงใจคล้ายไม่มีที่จริงใจ
เพียงเคลื่อนไหวให้รู้เห็นเช่นภาพลวง
ส่ำสุ่มซากศพเศร้าซึมซุกซอก
ถูกล้อมคอกตอกลิ่มกักโทษหนักหน่วง
ผ่านให้จำทำให้หวังแทบทั้งปวง
แต่เปล่ากลวงกรอบแกรบแคบความคิด
เหมือนหูตาฝ้าฟางสว่างแจ้ง
หวาดระแวงแย้งระหว่างทางถูกผิด
ชี้ให้เห็นเด่นชัดแบบใกล้ชิด
โอ้ชีวิตยอมทุ่มเทเพื่ออะไร
ไม่มีหมอกหยอกเหงาเช้ากรกฎา
มีเพียงธารน้ำตาที่บ่าไหล
มองมุมกลับจึงรับรู้อยู่แก่ใจ
ฉันยังคงมีใครให้ร่วมทาง"
ฉันยังคงมีใครให้ร่วมทาง