* อาจมีเนื้อหารุนแรงและยาวนิดหน่อยนะคะ กระทู้นี้หนูพิมพ์สิ่งที่หนูอัดอั้นทั้งหมดออกมาเลย *
คือหนูสังเกตอาการตัวเอง ว่าจะเป็ยโรคจิตเวชมาปีกว่าแล้วค่ะ บอกที่บ้านแล้ว เขาเอาแต่ให้หนูปรึกษาคนนู้นคนนี้ แม่บอกว่าจะพาไปค่ะ แต่พอถึงวันก็บอกว่าไม่มีตังค์ แม้แต่จิตแพทย์ออนไลน์หนูก็ไม่มีตังค์ปรึกษาค่ะ จริง ๆ หนูไม่อยากได้คำปรึกษาแล้ว ทุกคนก็พูพแต่ประโยคเดิม ๆ ให้หนูสู้ หนูต้องสู้กับอะไรคะ หนูสิ้นหวังสุด ๆ คิดไว้ว่าอยากจะฆตต.ไปให้มันจบ ๆ แค่ตายทุกอย่างก็จบ ไม่อยากมีชีวิตอยู่เพื่อใครแล้วค่ะ คิดไม้ออกว่าถ้าเลิกคิดมากจะเป็นยังไงค่ะ หนูเคยปรึกษากับแม่ก่อนที่จะเขาจะแนะนำเบอร์นึงให้หนู แม่เอาเรื่องของหนูเล่าให้คนอื่นฟัง แต่สิ่งที่หนูไม่เข้าใจเลยคือ แม่หนูส่งหนูเรียนแทบจะไม่จบ แต่แม่ดันมีลูกตั้งสามคน ให้หนูมาลำบาก หนูอยูากับตายาย ยายก็เอาแต่บอกว่า ถ้าหนูเป็นแบบนี้หนูจะบาปนะ หนูสงสัยว่า แค่หนูอยากจะจบทุกอย่างมันบาปหรอ หนูเล่าให้เพื่อนที่รร.ฟัง ยายก็ไปถาม แล้วก็เอามาด่าหนู หนูผิดอะไรชนาดนั้นหรอคะ พวกเขาทำให้หนูเป็นแบบนี้แท้ ๆ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่หนูยังไม่คลอดค่ะ เลยอยู่กับตายาย ตาหนูก็เป็นคนใช้อารมณ์นไอะ เอะอะก็ใช้กำลัง หนูไม่รู้จะทำยังไง หนูเบื่อมากค่ะ ผลการเรียนหนูก็แย่ลง เพราะหนูไม่มีกำลังใจไปเรียน น้ำหนูก็ไม่อาบ ข้าวหนูก็ไม่กิน เขาบอกว่าหนูเหมือนคนติดยา ทำไมพวกเขาไม่เข้าใจหนูบ้างหรอคะ หนูรู้ค่ะว่าทุกคนอยากให้หนูมีชีวิตอยู่ต่อเพราะนี่ ๆ ๆ ๆ แต่หนูไม่ไหวแล้วค่ะ หนูรู้ว่าถ้าหนูกินยาเกินขนาด หนูจะอ้วกออกมา เพราะร่างกายไม่รับมัน ครูที่ปรึกษาหนูรู้เรื่องนี้ค่ะ เขาบอกจะช่วยหนู แต่หนูยังไม่เห็นเขาทำอะไรเลยค่ะ หนูไม่มีตังค์พบจิตแพทย์เลยค่ะ หนูทำงานออนไลน์ก็มีภาระหน้าที่ หนูพึ่งอายุ 15 เอง ทำไมหนูต้องเจออะไรแบบนี้ด้วย สังคมรร.ก็ไม่ดี มีแต่แว้น กับสก๊อย หนูเหมือนแกะดำทุก ๆ ที่ หนูต้องทำยังไงให้หนูเลิกเป็นแบบนี้คะ ในหัวหนูมีแต่การฆตต.คิดว่าถ้าทำไปแล้วมันจะจบ แต่หนูก็มีเพื่อนออนไลน์หลายคนค่ะ หนูเป็นห่วงพวกเขา ถ้าพวกเขารู้ว่าหนูตายไปพวดเขาจะเสียใจ แต่หนูก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ
หนูไม่อยากได้คำปรึกษาแล้ว ทำยังไงดีคะ
คือหนูสังเกตอาการตัวเอง ว่าจะเป็ยโรคจิตเวชมาปีกว่าแล้วค่ะ บอกที่บ้านแล้ว เขาเอาแต่ให้หนูปรึกษาคนนู้นคนนี้ แม่บอกว่าจะพาไปค่ะ แต่พอถึงวันก็บอกว่าไม่มีตังค์ แม้แต่จิตแพทย์ออนไลน์หนูก็ไม่มีตังค์ปรึกษาค่ะ จริง ๆ หนูไม่อยากได้คำปรึกษาแล้ว ทุกคนก็พูพแต่ประโยคเดิม ๆ ให้หนูสู้ หนูต้องสู้กับอะไรคะ หนูสิ้นหวังสุด ๆ คิดไว้ว่าอยากจะฆตต.ไปให้มันจบ ๆ แค่ตายทุกอย่างก็จบ ไม่อยากมีชีวิตอยู่เพื่อใครแล้วค่ะ คิดไม้ออกว่าถ้าเลิกคิดมากจะเป็นยังไงค่ะ หนูเคยปรึกษากับแม่ก่อนที่จะเขาจะแนะนำเบอร์นึงให้หนู แม่เอาเรื่องของหนูเล่าให้คนอื่นฟัง แต่สิ่งที่หนูไม่เข้าใจเลยคือ แม่หนูส่งหนูเรียนแทบจะไม่จบ แต่แม่ดันมีลูกตั้งสามคน ให้หนูมาลำบาก หนูอยูากับตายาย ยายก็เอาแต่บอกว่า ถ้าหนูเป็นแบบนี้หนูจะบาปนะ หนูสงสัยว่า แค่หนูอยากจะจบทุกอย่างมันบาปหรอ หนูเล่าให้เพื่อนที่รร.ฟัง ยายก็ไปถาม แล้วก็เอามาด่าหนู หนูผิดอะไรชนาดนั้นหรอคะ พวกเขาทำให้หนูเป็นแบบนี้แท้ ๆ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่หนูยังไม่คลอดค่ะ เลยอยู่กับตายาย ตาหนูก็เป็นคนใช้อารมณ์นไอะ เอะอะก็ใช้กำลัง หนูไม่รู้จะทำยังไง หนูเบื่อมากค่ะ ผลการเรียนหนูก็แย่ลง เพราะหนูไม่มีกำลังใจไปเรียน น้ำหนูก็ไม่อาบ ข้าวหนูก็ไม่กิน เขาบอกว่าหนูเหมือนคนติดยา ทำไมพวกเขาไม่เข้าใจหนูบ้างหรอคะ หนูรู้ค่ะว่าทุกคนอยากให้หนูมีชีวิตอยู่ต่อเพราะนี่ ๆ ๆ ๆ แต่หนูไม่ไหวแล้วค่ะ หนูรู้ว่าถ้าหนูกินยาเกินขนาด หนูจะอ้วกออกมา เพราะร่างกายไม่รับมัน ครูที่ปรึกษาหนูรู้เรื่องนี้ค่ะ เขาบอกจะช่วยหนู แต่หนูยังไม่เห็นเขาทำอะไรเลยค่ะ หนูไม่มีตังค์พบจิตแพทย์เลยค่ะ หนูทำงานออนไลน์ก็มีภาระหน้าที่ หนูพึ่งอายุ 15 เอง ทำไมหนูต้องเจออะไรแบบนี้ด้วย สังคมรร.ก็ไม่ดี มีแต่แว้น กับสก๊อย หนูเหมือนแกะดำทุก ๆ ที่ หนูต้องทำยังไงให้หนูเลิกเป็นแบบนี้คะ ในหัวหนูมีแต่การฆตต.คิดว่าถ้าทำไปแล้วมันจะจบ แต่หนูก็มีเพื่อนออนไลน์หลายคนค่ะ หนูเป็นห่วงพวกเขา ถ้าพวกเขารู้ว่าหนูตายไปพวดเขาจะเสียใจ แต่หนูก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ