เหนื่อย ไม่กำลังใจในการใช้ชีวิตเลย

เเปลกรึป่าวที่จะถามเเบบนี้ คือว่าจริงๆก็สังเกตุตัวเองมานานเเล้วค่ะว่าไม่ค่อยเหมือนคนอื่นเท่าไหร่ ค่อนข้างรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย ทุนเดิมเป็นคนไม่เข้าสังคมเเพนิครุนเเรงใช้ชีวิตกับคนอื่นไม่ค่อยได้ เเถมยัง

ชีวิตที่เคยบวกตลอดไม่ว่า งาน การเงิน สังคม อยู่ๆจนวันนี้เราล้ม แต่คนที่ค่อยซัพพอตเราไม่ฮีลใจเราเลย หั่นหน้าไปทางไหนก็ไม่ได้ ปรึกษาก็มีแต่คำพูดไม่ดี เฮ้อ

เหนื่อยมาก เหนื่อยสะสม แล้วตอนนี้ก็ปวดท้อง ปวดหัว เจ็บอก (ยาก็ไม่มีโรงบาลก็อยู่ไกล) พรุ่งนี้ก่ต้องไปทำงานเหมือนเดิม ไม่รู้จะปรึกษา ขอกำลังใจจากใคร ปกติผมสร้างกำลังใจด้วยตัวเองวันนี้ไม่ไหวจริงๆพอผมป่วย

รู้สึกว่ามันเหนื่อยอะ มันเคว้ง ไม่มีใครซัพพอร์ต ไม่มีกำลังใจ เหนื่อยแบบอธิบายไม่ถูก สมองมันตือมากอะ ไม่ไหวอะ

พวกคุณเหนื่อยไหม ทำไม่ฉันเหนื่อยจัง ฉันยังหาวิธีให้ชีวิตราบรื่นไม่ได้ เลย เดินหน้าก็สดุด ถอยหลังก็ชนฝา เดินไปข้างๆก็เหยียบหนาม หยุดอยู่เฉยๆก็ทุรนทุลาย ....เอาละฉันแค่บ่น ฉันยังไม่ยอมแพ้กับชีวิตนี้หรอก

สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาแบ่งปันเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เราอยู่ม.6แล้วนะคะใกล้สอบมหาลัย เราหวังว่ากระทู้นีจะชสามารถช่วยใครบางคนหรือเด็กวัยรุ่นราวคราวเดียวกับเราได้บ้างไม่มากก็น้อย (ช่วงเริ

เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ ไม่อยากสู้แล้ว เบื่อ สู้กี่ครั้งๆก็ไม่เคยสำเร็จ อีกนานแค่ไหนเหรอ นานไปมั้ยกับสิ่งที่เจอ ไม่มีกำลังใจเลย ถ้ามีความกล้ามากกว่านี้คงไม่ได้อยู่ในโลกตอนนี้ละ อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก ห

ตอนเด็กเคยคิดว่า ถ้าโตเป็นผู้ใหญ่ คงสบายไม่ต้องทำอะไรมากมาย ทำแค่งานนิดหน่อย ก็มีเงิน อยากซื้ออะไรก็ซื้อ อยากได้อะไรก็ได้ นั่นคือมุมมองของเด็กคนหนึ่งในตอนนั้น ที่ยังขอเงินพ่อแม่ใช้ ตัดภาพมาตอนนี้ เห้ย

เราเป็นเด็กฝึกงาน ซึ่งมีแต่ผู้ชายผู้หญิงมีแค่ไม่กี่คนเราไม่ค่อยกล้าพูดกับเขาสักเท่าไหร่ซึ่งเราต้องทำงานอีกหกเดือนมันนานมากเราเหนื่อยกับการไปทำงานทุกวันค่าแรงแทบไม่ได้ควรปรับตัวยังไงดีให้กำลังใจตัวเองย