1.ผู้พึ่งเมิ่งฉางจุน
เมิ่งฉางจุนร่ำรวยมาก เขาใช้เงินเลี้ยงผู้คนจำนวนเป็นพันๆคนที่มาขอพึ่งใบบุญของเขา แต่ด้วยเหตุผลนี้เองทำให้เมิ่งฉางจุนถูกอิจฉาและใส่ร้ายให้ตกจากตำแหน่ง หมดวาสนา ผู้คนที่เขาเลี้ยงไว้จึงไปจากเขาเกือบทั้งหมด จนเหลือแต่ชายคนหนึ่งเท่านั้นที่ไม่ยอมไปจากผู้พึ่งเมิ่งฉางจุน
จำไม่ได้ว่าชายคนนั้นชื่ออะไร แต่เขาอยู่ช่วยเมิ่งฉางจุนจนได้ทรัพย์ศฤงคารทั้งหมดกลับคืนมา เมิ่งฉางจุนเจ็บใจที่ผู้คนทิ้งเขาไปยามที่เขาลำบากจึงคิดจะเลิกรับเลี้ยงคนที่มาขอความช่วยเหลือ แต่ชายที่ช่วยเมิ่งฉางจุนกลับบอกว่า ถ้าเมิ่งฉางจุนไม่ลองช่วยเหลือคนพวกนี้ ต่อไปภายภาคหน้า ถ้าเกิดถูกใส่ร้ายอีก เท่ากับรับประกันได้เลยว่าไม่มีใครช่วยได้นะ แต่ถ้าช่วยไว้ก็ยังไม่แน่ว่าในคนกลุ่มนี้อาจมีคนลุกขึ้นช่วยเมิ่งฉางจุนนะ ดังนั้นเมิ่งฉางจุนจึงทำตัวเหมือนเดิมและรับเลี้ยงดูผู้คนอีกครั้ง
2.ผู้คิดสำเร็จเร็วมิใช่ผู้ฝึกฝนมานาน
มีนักการทหารคนนึงเรียนวิชาฟันดาบยังไม่สำเร็จก็ไปเรียนวิชาการต่อสู้แบบอื่นๆ หลากหลายแบบแล้วทีนี้ แม้ยังเรียนไม่สำเร็จก็ไปเรียนวิชายุทธศาสตร์ แต่เรียนยังไม่ทันสำเร็จก็ไปเข้าเป็นทหาร ตามประวัติบอกไว้ว่าคนที่ทำเช่นนี้คือ เซี่ยงยี้ AKA ฌ้อปาอ๋อง เขามีไพร่พลในมือมากมาย แต่กลับพ่ายแพ้ให้เล่าปัง ที่เดิมว่ากันว่ามีอาชีพเป็นชาวนา จึงเป็นที่มาของการสอนต่อๆมาให้คนเราให้เวลาในการฝึกฝนวิชาต่างๆที่ตนต้องการฝึก
อย่าทำลวกๆแบบใช้เวลาน้อยๆแล้วหวังว่าชั่วโมงบินเล็กน้อยที่มีจะสู้คนที่ใช้เวลาร่ำเรียนฝึกปรือฝีมือมามากกว่าจนตกผลึกในศาสตร์และศิลป์ของวิชาดังกล่าว
3.โอ่งเอียงกับกระบอกเงินเต็ม
โอ่งเอียงเมื่อว่างเปล่าจะตั้งไม่ได้ เมื่อใส่น้ำได้ครึ่งโอ่งๆก็จะตั้งตรง และเมื่อใส่น้ำจนเต็มโอ่งก็จะคว่ำ
กระบอกเงินเมื่อว่างเปล่าจึงไม่ถูกผ่าทำลาย แต่เมื่อกระบอกเงินเต็มแล้วก็จะถูกผ่าเอาเงินไปใช้
เมื่อคนเราได้โอกาสที่ดีจนทำให้หลงระเริงเกินไป สุดท้ายก็มีสภาพเหมือนโอ่งเอียงที่คว่ำและกระบอกเงินที่เต็มแล้วก็ถูกผ่าออก ไม่เหลือสภาพเดิม
รวมความรู้เท่าที่จำได้จากสายธารแห่งปัญญา ตอนที่1
เมิ่งฉางจุนร่ำรวยมาก เขาใช้เงินเลี้ยงผู้คนจำนวนเป็นพันๆคนที่มาขอพึ่งใบบุญของเขา แต่ด้วยเหตุผลนี้เองทำให้เมิ่งฉางจุนถูกอิจฉาและใส่ร้ายให้ตกจากตำแหน่ง หมดวาสนา ผู้คนที่เขาเลี้ยงไว้จึงไปจากเขาเกือบทั้งหมด จนเหลือแต่ชายคนหนึ่งเท่านั้นที่ไม่ยอมไปจากผู้พึ่งเมิ่งฉางจุน
จำไม่ได้ว่าชายคนนั้นชื่ออะไร แต่เขาอยู่ช่วยเมิ่งฉางจุนจนได้ทรัพย์ศฤงคารทั้งหมดกลับคืนมา เมิ่งฉางจุนเจ็บใจที่ผู้คนทิ้งเขาไปยามที่เขาลำบากจึงคิดจะเลิกรับเลี้ยงคนที่มาขอความช่วยเหลือ แต่ชายที่ช่วยเมิ่งฉางจุนกลับบอกว่า ถ้าเมิ่งฉางจุนไม่ลองช่วยเหลือคนพวกนี้ ต่อไปภายภาคหน้า ถ้าเกิดถูกใส่ร้ายอีก เท่ากับรับประกันได้เลยว่าไม่มีใครช่วยได้นะ แต่ถ้าช่วยไว้ก็ยังไม่แน่ว่าในคนกลุ่มนี้อาจมีคนลุกขึ้นช่วยเมิ่งฉางจุนนะ ดังนั้นเมิ่งฉางจุนจึงทำตัวเหมือนเดิมและรับเลี้ยงดูผู้คนอีกครั้ง
2.ผู้คิดสำเร็จเร็วมิใช่ผู้ฝึกฝนมานาน
มีนักการทหารคนนึงเรียนวิชาฟันดาบยังไม่สำเร็จก็ไปเรียนวิชาการต่อสู้แบบอื่นๆ หลากหลายแบบแล้วทีนี้ แม้ยังเรียนไม่สำเร็จก็ไปเรียนวิชายุทธศาสตร์ แต่เรียนยังไม่ทันสำเร็จก็ไปเข้าเป็นทหาร ตามประวัติบอกไว้ว่าคนที่ทำเช่นนี้คือ เซี่ยงยี้ AKA ฌ้อปาอ๋อง เขามีไพร่พลในมือมากมาย แต่กลับพ่ายแพ้ให้เล่าปัง ที่เดิมว่ากันว่ามีอาชีพเป็นชาวนา จึงเป็นที่มาของการสอนต่อๆมาให้คนเราให้เวลาในการฝึกฝนวิชาต่างๆที่ตนต้องการฝึก
อย่าทำลวกๆแบบใช้เวลาน้อยๆแล้วหวังว่าชั่วโมงบินเล็กน้อยที่มีจะสู้คนที่ใช้เวลาร่ำเรียนฝึกปรือฝีมือมามากกว่าจนตกผลึกในศาสตร์และศิลป์ของวิชาดังกล่าว
3.โอ่งเอียงกับกระบอกเงินเต็ม
โอ่งเอียงเมื่อว่างเปล่าจะตั้งไม่ได้ เมื่อใส่น้ำได้ครึ่งโอ่งๆก็จะตั้งตรง และเมื่อใส่น้ำจนเต็มโอ่งก็จะคว่ำ
กระบอกเงินเมื่อว่างเปล่าจึงไม่ถูกผ่าทำลาย แต่เมื่อกระบอกเงินเต็มแล้วก็จะถูกผ่าเอาเงินไปใช้
เมื่อคนเราได้โอกาสที่ดีจนทำให้หลงระเริงเกินไป สุดท้ายก็มีสภาพเหมือนโอ่งเอียงที่คว่ำและกระบอกเงินที่เต็มแล้วก็ถูกผ่าออก ไม่เหลือสภาพเดิม