คิดยังไงถ้าเจอเหตุการเเบบนี้ ไปต่อหรือพอเเค่นี้

ผมคบกันเเฟนมา1ปีหน่อยๆจะเข้า2ปีเราอายุเยอะกว่าประมาณ5ปี เราเช่าห้องอยู่ด้วยกัน เขาเป็นคนที่พูดไม่เพราะ ถ้าตรงๆก็ปากหมาอะเเหละ (คนอื่นในที่ทำงานก็พูดเเฟนปากหมามาก) คือไม่มีคะขา บางครั้งโมโหก็จะพูดกูๆๆ เเต่เราถึงจะโมโหเเค่ใหนก็ไม่เคยพูดกับเขาเลย อันนี้เราก็พอยอมรับได้ในสิ่งที่เขาพูดไม่เพราะ ก็คิดว่าทนๆกันไป เดี๋ยวเขาก็คงปรับตัวมั้งนะ พอนานวันเข้าๆ ก็ยังเหมือนเดิมเราก็เลยทำใจให้ชิน เราสังเกตุมาโดยตลอด ทุกครั้งที่ทักเฟสหาหรือคุยกันเขาจะอ่านช้านานๆกว่าจะตอบ ทั้งๆที่เขาทักมาปุ๊บเราตอบปั๊บ คือเราอยู่หน้าเเชทตลอด เเต่พอเราตอบกลับปั๊บ ไม่ขึ้นอ่านเเล้วเราก็รอตอบต่อไป คือเราก็งง ทำไมไม่อ่านเลย ทั้งๆที่เราตอบเร็ว จนเราไปยืนเเอบดูด้านหลังเวลาเราทักหาหรือคุยกับเรา เขาจะปัดสลับไปแอ็บอื่น เเล้วเเชทเราเด้งเขาก็จะปัดทิ้ง เราเลยลองโทรหา เขาก็ปลัดทิ้งต่อหน้าเรา เเละทุกครั้งที่ไม่ได้เจอกันเราจะวีดีโอคลอหาเเต่เขาไม่เคยรับสายเลย พอเราถามก็บอกนอนอยู่นุ่นนี่นั่นทั้งๆที่ออนเฟสอยู่  คือเราเสียความรู้สึกมาก เหมือนเราไม่ได้สำคัญอะไรเลย เเล้วก็เป็นเเบบนี้มาตลอดจนตอนนี้ เเต่เราก็บอกตัวเอง ทำใจให้ชิน จนมาวันนึงมีเหตุการนึงที่ค้างคาใจเรามาตลอด วันนั้นฝนตก เราหยุดงาน เเต่เเฟนเราต้องไปทำงาน เราเลยต้องไปส่งเเฟนที่ทำงาน โดยขับรถมอเตอร์ไซไปตอนนั้นฝนหยุดเเล้วเราก็รีบไปส่งเเฟนที่ทำงาน พอขับไปถึงกลางทางฝนดันตกลงมา เเเฟนเราเลยบอกให้เราจอดเซเว่น เพื่อซื้อเสื้อกันฝน เลยเลยรีบหาเซเว่นเเล้วจอดรถเพื่อซื้อเสื้อกันฝน พอถึงเซเว่นเเฟนเรารีบวิ่งไปซื้อเสื้อกันฝน เราก็รอที่รถ ตอนนั้นเราคิดในใจเเล้วว่าเเฟนเราจะซื้อเสื้อกันฝนใส่เเค่ตัวเองไม่ซื้อให้เราเเน่ๆ เราพนันในใจตัวเอง 99%ซื้อเเต่ของตัวเองเเน่ๆ (ในใจก็หวังถ้าเขาซื้อเผื่อเรา เเฟนเราคงจะรักจะห่วงเราบ้างอะเเหละ) พอเเฟนเราเดินมาที่รถพร้อมเสื้อกันฝนที่ซื้อใส่เฉพาะตัวเอง เราก็เลยบอกตัวเองคิดไว้ไม่มีผิดว่าต้องเป็นเเบบนี้  ความรู้สึกตอนนั้นคือเเบบโครตเสียใจเลย เราก็คิดในใจทำไมเขาถึงไม่นึงถึงเราบ้าง ทำไมเอาเเต่ตัวเอง นี่รักกันเป็นห่วงกันบ้างรึป่าว ก่อนหน้านี้มันก็มีหลายเหตุการที่มันคล้ายๆกันเราเลยกล้าพนันกับตัวเอง หลังจากนั้นเราก็ขับรถตากฝนไปส่งเเฟนพอไปถึงที่ทำงานเราก็เปียกเกือบหมดตัวเเต่ฝนยังไม่หยุด ส่งเสร็จเราก็จะกลับห้องเราจะขอเสื้อกันฝนเเฟน เเต่เขาบอกเราว่าตอนเลิกงานเขาก็ต้องใช้เผื่อฝนตกพี่ก็ขับรถตากฝนกลับไปซิ เราคิดคืออันนี้คือการกระทำกับคำพูดของที่คนรักกันเขาทำเหรอ เราก็เลยนั่งรอให้ฝนมันซาก่อน ซักพักก็มีน้องที่รู้จักเราเดินผ่านมาถามเราว่าพี่ยังไม่เลิกงานเหรอครับ เลยบอกบอกว่าเลิกงานเเล้วเเต่พี่มาส่งเเฟนเเต่ฝนตกไม่มีเสื้อกันฝนเลยรอฝนซา น้องบอกผมรอผมแป๊บนึงนะ เเล้วมันก็รีบเดินหายไปพักนึงกลับมาพร้อมชุดกันฝน บอกพี่เอาของผมใส่กลับห้องก่อนเลยครับผมให้ 🥹 เราก็เลยยืนคิด ขนาดเเฟนเราเเม่งยังไม่มีเเม้เเต่ความเป็นห่วงให้เราเลยเเม้เเต่นิดเดียวเเต่น้องที่รู้จักเเค่บอกไม่มีเสื้อกันฝนมันก็รีบวิ่งตากฝนไปเอาเสื้อมาให้ เราเเอบน้ำตาไหลนิดๆ กับสิ่งที่เราเจอ เราทำทุกอย่าเพื่อเขาเเต่เขาไม่เคยเห็นเราสำคัญเลยเเม้เเต่นิดเดียว😭
ค่าห้องเราจ่ายคนเดียว ,ค่าข้าวเราจ่ายคนเดียวไม่เคยให้เเฟนควักตังเลย,ค่าของใช้เราจ่ายคนเดียว,ไปเที่ยวด้วยกันเราออกให้หมด ,อยากได้อะไรเราซื้อให้ตลอด เเพงเเค่ไหนก็ซื้อให้ ,ทองคำ โทรสัพท์ กระเป๋าเเบรนเนม นาฬิกา ,เฟอนิเจอทุกอย่างเราซื้อให้หมด เงินไม่พอใช้เราก็ให้ทุกเดือน ทุกอย่างที่เป็นค่าใช้จ่ายของเเฟน เราจ่ายให้หมด เราทำงานหนักทำโอทีเเทบทุกวันเหนื่อยใจจะขาด เเต่เเฟนไม่เคยถามเราเเม้เเต่คำเดียว ทำงานเหนื่อยมั้ย งานเยอะมั้ย ทำงานวันนี้เป็นยังไงบ้าง สู้ๆนะ ไม่เคยพูดเเม้เเต่ครั้งเดียว เวลาทะเลาะกันหรือโกรธเรา เหมือนคิดอยากจะงอลก็งอล คิดอยากหาเรื่องก็หาเรื่องขึ้นมาดื้อ บอกเราไปคุยกับคนนู้นคุยคนนี้ (🏅###เราไม่เคยหวงโทรสัพท์อยากดูอะไรเช็คได้เลย เเต่โทรสัพท์เเฟน เราเเค่หยิบขึ้นมายังไม่ทันปลดล็อคเลยกระชากโทรสัพท์คามือเรา เวลาเราขอดูก็จะไม่ให้เราดู ทุกวันนี้เราเลยคิดเเค่ว่าช่างเถอะความลับมันไม่มีในโลก ซักวันถ้าเขาเเอบคุยคนอื่นมันก็จะเเดงขึ้นมาเอง##🏅)ทั้งๆที่เราทำเเต่งานไม่เคยสนใจคนอื่นเลย เเละคำพูดของเขาเวลาทะเลาะก็จะด่าเรา ไอ้ควาย ,ไอ้สันดานหมา ,ไอ้ ,, กูๆๆ
ไอ้ , คือเราไปทำอะไรให้ทำไมต้องด่าเราเเบบนี้ เเต่เราไม่เคยตอบโต้หรือด่ากลับเเม้เเต่ครั้งเดียว
🏅สรุปตอนนี้คือเรา สงสัยว่า เขาได้รักเราจิงๆบ้างรึป่าว เเต่เราสัมผัสได้ว่าเขาไม่เคยเห็นเราสำคัญกับเขาเลย 
เราควรไปต่อหรือพอเเค่นี้ 
หรือว่าเรากำลังหรอกตัวเองว่าเขารักเรา😭😭😭😭😭
เพื่อนๆคิดว่าผมควรไปต่อหรือถอยออกมาดีครับ